Αν απομονώσει κανείς το πρώτο σετ του ματς ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, τότε θα ξεγελαστεί. Διότι δεν ήταν αυτό που αντικατοπτρίζει την εικόνα του ματς. Τα άλλα τρία ήταν αυτά που μέτρησαν. Μιας και στο πρώτο οι «ερυθρόλευκοι» είχαν 10/11 επιθέσεις από Στερν και Κουμεντάκη, αλλά και τέσσερα μπλοκ. Ωστόσο η συνέχεια ήταν εντελώς διαφορετική. Καθώς από εκεί και πέρα, η ομάδα του Τζουλιάνι δεν είχε το βασικό στοιχεία για ένα τέτοιο ντέρμπι. Κόσμος με πάθος – ομάδα χωρίς νεύρο.
Εξαιρετική ατμόσφαιρα
Ο κόσμος γέμισε το «Μελίνα Μερκούρη». Ήταν ο έβδομος παίκτης. Αν η ομάδα είχε ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ματς, τότε θα έδινε τεράστια ώθηση. Ωστόσο οι οπαδοί του Ολυμπιακού είχαν δυναμικό παλμό από την αρχή ως το τέλος του ματς. Όλη τη χρονιά ειπώθηκε από παίκτες του Ολυμπιακού, ειδικά τον Ιντάλγκο, πώς περιμένει ένα γεμάτο Ρέντη. Το «Μελίνα Μερκούρη» γέμισε. Η κερκίδα ήταν όπως έπρεπε. Φωνή και στήριξη διαρκώς. Αλλά μέσα στο τάραφλεξ δεν υπήρξε η ανάλογη ανταπόκριση.
Έλειπε το πάθος
Οι μεγάλοι παίκτες κάνουν τη διαφορά στα δύσκολα ματς. Την ώρα του ματς πρέπει να «μιλούν» με την απόδοσή τους. Πιο συγκεκριμένα, κάνοντας αυτά που πρέπει. Αντίθετα, είναι λάθος να προτάσσουν την… επικοινωνία με την κερκίδα! Στη μία πλευρά μια ομάδα που όποιος κι αν έπαιξε, έδωσε το κάτι παραπάνω. Ο Μπάσης μπήκε από την πλευρά του ΠΑΟ για το σερβίς και έβγαλε στο τέταρτο σετ, εκεί που κρίνονταν όλα, σημαντικές και δύσκολες άμυνες. Στην άλλη δεν συνέβη το ίδιο. Αντίθετα, οι παίκτες του Ολυμπιακού υστέρησαν σε βασικά σημεία. Ειδικότερα όσο κυλούσε το ματς τόσο έπεφταν τα ποσοστά τους στην επίθεση, στην υποδοχή. Ακόμη και σε εύκολα τελειώματα στην επίθεση, με βιαστικά, ανεπιτυχή πλασέ.
Η χαρακτηριστική σύγκριση
Αν δούμε ανά θέση τους παίκτες, πάνω-κάτω σε όλες σχεδόν υπήρχε μια ισορροπία σε ό,τι αφορά την προσφορά τους. Μόνο σε ένα head to head η πλάστιγγα έγειρε ξεκάθαρα υπέρ του ΠΑΟ. Το ζευγάρι αυτό είναι ο Ιντάλγκο με τον Σάντερ. Δεν είναι δόκιμη η σύγκριση, αλλά θέλω να περιγράψω την πραγματικότητα. Ο Αμερικανός ήρθε πρόσφατα στους «πράσινους» και έδωσε 16 πόντους. Ο Σαλβαδόρ είναι βασικό επιθετικό «όπλο» για τον Ολυμπιακό και έμεινε στους 10. Πιο συγκεκριμένα, με χαμηλά ποσοστά. Ακόμη χειρότερος στην υποδοχή. «Μαύρη» τρύπα και ο Κόβαρ τον έβαλε στο σημάδι. Πήρε σχεδόν όλους τους άσσους του, καθώς τον έβαλε… σημάδι!
Η «μάχη» των πάγκων
Ο Τζουλιάνι είναι σπουδαίος προπονητής, αλλά ο Ανδρεόπουλος κέρδισε στη «σκακιέρα» του πρώτου ημιτελικού. Όλα δούλεψαν καλύτερα για τους «πράσινους». Αν και έλλειψε ο καλύτερος «πράσινος» επιθετικός, ο Ερνάντες. Αντίθετα, ο Ιταλός κράτησε πολλή ώρα στο ματς τον Ιντάλγκο. Ωστόσο έπρεπε στο τέλος του δεύτερου σετ με τους 3 άσσους του Κόβαρ, να τον αλλάξει με τον Δαλακούρα. Επιπλέον, ο Γκουσταβάο είναι αργός στα πόδια κι αυτό φάνηκε μετά το πρώτο σετ, αλλά ξέχασε και τον Λινάρδο στον πάγκο. Τίποτα δεν έχει τελειώσει και αυτό ήταν το μήνυμα του Αλμπέρτο μέσω των social media.
Μπορεί δύο υπερβάσεις;
Αλλά για να πάει τελικό ο Ολυμπιακός, αναζητά δύο υπερβάσεις. Μετά δηλαδή την ήττα με 3-1 σετ στο Ρέντη. Καταρχάς «καθαρή» νίκη, δηλαδή είτε με 3-0, είτε με 3-1 σετ. Επιπλέον, στο… καπάκι, να πάρει και το «χρυσό». Αν και βάσει δυνατοτήτων ο Θρύλος μπορεί, στα δύο φετινά ματς με τον ΠΑΟ έδειξε πώς δεν έχει το ίδιο πρόσωπο ως το τέλος των αναμετρήσεων. Κόσμος με πάθος – ομάδα χωρίς νεύρο.
