Οι ….κριτές σίγουρα θα εμφανιστούν για να βρούν ένα ψεγάδι στον Ολυμπιακό μετά την ήττα από την Εφες.. Λογικό. Στην Ελλάδα ζούμε. Της παντογνωσίας και των ειδικών. Και κακά τα ψέματα, τα social έχουν βοηθήσει αυτό. Οι Πειραιώτες έχασαν το ματς ,πιθανως θα χάσουν και άλλα και έτσι όπως είναι η Ευρωλίγκα, οι εκπλήξεις θα είναι πολλές και το είδαμε και την 4η αγωνιστική. Ας αφήσουμε, όμως ,τους ειδικούς και ας εστιάσουμε σε ένα παίκτη -ηδονή για κάθε προπονητή.Τον Τάισον Γουόρντ.
Ας ομολογήσω ότι τον παίκτη τον γνώρισα καλύτερα στα ματς της Παρί. Εκεί όπου ξεχώριζε ο Σορτς, αλλά ο Γουόρντ ήταν ένας παίκτης που “έδενε” άψογα στην ¨αλυσίδα” της ομάδας. Κάτι σαν τους …αμυντικούς χαφ στο ποδόσφαιρο. Παίζει άμυνασ, βγάζει αντεπιθέσεις στο τρανζίσιον και ασίστ και όταν πρέπει βάζει και …γκολ.
Με λίγα λόγια , ένας παίκτης του …Μπαρτζώκα. Ακούραστος εργάτης, παθιασμένος όταν πρέπει λες και γεννήθηκε στον Πειραιά, ψυχρός όταν πρέπει να παίξει άμυνα ,killer όταν πρέπει να παίξει αυτό το ρόλο .
Σήμερα με τις ασίστ και το καθαρό του μυαλό (έκανε μόλις δύο λάθη) θα μπορούσε να είχε πάρει τον πρώτο ρόλο αλλά η τύχη τον άφησε πίσω.
Προσωπικά πιστεύω ότι οι σταρ είναι απαραίτητοι μεν ,αλλά στον πόλεμο θές…Γουόρντ. Ποιοτικούς παίκτες που βάζουν το εμείς πάνω απο το εγώ. Με θετικότητα και προσήλωση που θα βγούν μπροστά για να δείξουν τον δρόμο όταν τα πράγματα είναι ζόρικα..
