Η όλη ιστορία δεν ξεκίνησε σαν σήμερα 21 Ιουλίου 2004, αλλά είχε ξεκινήσει ένα χρόνο νωρίτερα. Στο Δημαρχείο του Πειραιά, στην Φιέστα για το 7ο σερί πρωτάθλημα όπου είχε “καεί” η πόλη του Θρύλου.
Στο βήμα βρισκόταν ο Πρόεδρος του Θρύλου, Σωκράτης Κόκκαλης και απευθυνόταν, εν μέσω αποθέωσης στους φιλάθλους που βρίσκονταν από κάτω και παραληρούσαν για την κατάκτηση του 7ου σερί πρωταθλήματος. Κάποιοα στιγμή όμως τον διέκοψαν με ένα σύνθημα. Ακόμη και ο ίδιος ο Πρόεδρος σταμάτησε την ομιλία του για να ακούσει πιο καθαρά τι ήταν αυτό το σύνθημα:
“Κόκκαλη, Κόκκαλη σε παρακαλώ, φέρε το Ριβάλντο στον Ολυμπιακό” σε ρυθμό “τρίγωνα – κάλαντα”!!!
Ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν απαντάει. Μόνο χαμογελάει έντονα και κουνάει ρυθμικά τα χέρια του ακούγοντας το σύνθημα αυτό! Δεν θα μάθουμε ποτέ τί σκέψεις πέρασαν από το κεφάλι του εκείνα τα 10-20 δευτερόλεπτα. Τουλάχιστον μάθαμε τί σκέψεις έκανε ένα χρόνο και δύο μήνες μετά!
Πρωί 21ης Ιουλίου 2004. Γύρω στις 9.30 όταν ξεκίνησε να μεταδίδεται η είδηση από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
Η ιστορία που ακολουθεί είναι μία μικρή «ταπεινή» ιστορία που παρόμοια θα έχει να διηγηθεί κάθε φίλαθλος του Ολυμπιακού. Διότι την μεταγραφή του Ριβάλντο την ζήσαμε όλοι διαφορετικά, αλλά κάτι ξεχωριστό μας έχει μείνει. Και πιθανώς να βρείτε αρκετές ομοιότητες σε αυτήν με αυτά που ζήσατε εσείς το «μαγικό» πρωί της 21ης Ιουλίου.
21 Ιουλίου 2004. Κατακαλόκαιρο και η… πλειονότητα της γενιάς των 18άρηδων κοιμάται τον ύπνο του δικαίου σε ένα κρεβάτι κάπου στην Ελλάδα όπου παραθερίζει! Ποιος τρελός 18άρης τότε θα ήταν στην Αθήνα, ειδικά και μετά τις Πανελλήνιες. Όχι ότι λιγότερος κόσμος κάθε ηλικίας είχε εγκαταλείψει το κλείνον άστυ. Εν πάσει περιπτώσει, ο ύπνος ήταν βαθύς και διακόπηκε από καμιά… δεκαριά τηλέφωνα. Στο τέλος αφού ο άνθρωπος που καλούσε στην άλλη γραμμή είδε κι απόειδε άφησε το μήνυμά του…
Εκεί γύρω στις 11 που παραδοσιακά ανοίγει το μάτι στις διακοπές, παίρνεις το κινητό και βλέπεις το πρώτο μήνυμα:
«Κόφ΄τη πλάκα ρε μεγάλε… Τι έφερε ο Πρόεδρος θα μας τρελάνει»;
«Σαφέστατος» σκέφτηκα από μέσα μου…
Δεύτερο μήνυμα:
«Ρε πες μου ότι είναι αλήθεια!!! Ο Ριβάλντο στο Νέο Καραϊσκάκη με ερυθρόλευκα»;
«Έ, ρε όρεξη που την έχουν πρωί πρωί και μας δουλεύουν»…
Στο τρίτο μήνυμα ωστόσο, καταλάβαινες ότι δεν είχε… συνωμοτήσει το σύμπαν εναντίον σου για να σου κάνει πλάκα! Το τρίτο μήνυμα ήταν από οπαδό άλλης ομάδας!
«Μας ξεκ….σε ο δικός σας. Ότι θα φέρνατε και τον Ριβάλντο πια, δε το πίστευα. Απολαύστε τον!»
Κι αφού έγιναν όλα αυτά, μέσα σε δευτερόλεπτα έπρεπε να ανοίξω ραδιόφωνο να το επιβεβαιώσω! Ήταν όντως αλήθεια! Ο Ριβάλντο έφτανε το ίδιο μεσημέρι στην Ελλάδα για να υπογράψει στον Ολυμπιακό!
Δεν πα να το έλεγαν οι τηλεοράσεις και οι εφημερίδες; Ο κόσμος έφτασε στο αεροδρόμιο για να διαπιστώσει με τα ίδια του τα μάτια αν όλα αυτά ήταν πραγματικότητα ή όνειρο.
Κι όμως, ήταν αλήθεια. Η μεγαλύτερη μεταγραφή ποδοσφαιριστή που έγινε ποτέ στην Ελλάδα ήταν γεγονός. Ο Παγκόσμιος Ριβάλντο πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα σαν σήμερα 21 Ιουλίου 2004 για να κάνει όχι μόνο τους φιλάθλους του Ολυμπιακού να τον αποθεώσουν, αλλά και όλους τους αντιπάλους να τον χειροκροτήσουν στα 3 χρόνια που αγωνίστηκε στην ομάδα του Πειραιά.
Πραγματικό στολίδι για την χώρα μας αυτός ο παίκτης, κατέκτησε 3 πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό, 2 Κύπελλα ενώ στην πρώτη του χρονιά, παραλίγο να οδηγήσει μόνος του τον Ολυμπιακό στην φάση των 16 του Τσάμπιονς Λιγκ στον αγώνα του Άνφιλντ εναντίον της Λίβερπουλ. Σκόραρε εντυπωσιακά τέρματα με όλους τους μεγάλους αντιπάλους του ελληνικού πρωταθλήματος, έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ ποδοσφαιρικής μαγείας και… ποίησης με περίτεχνες ενέργειες που ξεσήκωναν τους θεατές, ενώ η παρουσία του ήταν αρκετή για να εγγυηθεί ένα γεμάτο γήπεδο, όπου κι αν έπαιζε ο Ολυμπιακός.
Τι είχαμε ζήσει εκείνη τη μέρα, τι θα ζούσαμε για τρία χρόνια… Τέτοιες μεταγραφές, μόνον ο Ολυμπιακός!
