Στην Ελλάδα και γενικά σε όλες τις εκφάνσεις είτε αθλητισμού, είτε ζωής ,είτε πολιτικής, η υπερβολή είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό. Διαβάζοντας τα σχόλια στο Facebook και γενικά στα Social Media εύκολα καταλαβαίνει κανείς για τί σαν χώρα έχουμε πάρει την κατηφόρα.
Εν μία νυκτί ο Professor Mαρτίνς έγινε άσχετος, θυμηθήκαμε ότι γελάει σπάνια, ακούστηκε ότι το Rotation έγινε επειδή νιώθει πιεσμένος από τον ματς με τον Παναθηναϊκό και ότι είναι “λίγος”. Αν ήμουν εγώ ο Μαρτίνς θα τους έστελνα όλους μα όλους στον αγύριστο.
Είναι φοβερό να κατηγορείς ένα προπονητή που κάνει τέσσερις αλλαγές σε αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ θέλοντας να δώσει την ευκαιρία σε κάποιους να δείξουν τι μπορούν να κάνουν σε υψηλό επίπεδο και δύο εβδομάδες πριν να τον ξανακατηγορείς γιατί έβαλε την ίδια ενδεκάδα με την Τότεναμ στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Δηλαδή απο ότι διαβάζω και από ότι καταλαβαίνω απο τα γραφόμενα κάποιων ο Μαρτίνς ήθελε να χάσει απο τον Ερυθρό Αστέρα και να βάλει στο κεφάλι του πονοκεφάλους. Και όπως έχω ξαναγράψει η έχεις ή δεν έχει ισάξιους παίκτες. Και δεν θα το μάθεις αυτό μόνο μέσα απο τα λόγια αλλά και μέσα απο τα ματς. Κάποιος είπε ότι το ροτέισον θα επρεπε να γίνει στο ματς με τη Λαμία . Εγινε σε ένα κομμάτι. Οχι ολοκληρωτικά, αλλά έγινε. Και η ομάδα πήγε καλά. Πρέπει όμως στην εξίσωση να φανεί ποιοι μπορούν και ποιοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν τον πρωταθλητισμό του Ολυμπιακού. Και η δουλειά του Μαρτίνς είναι να διαλέξει και να δει ποιοι του κάνουν και ποιοι όχι. Γιατι στο τέλος αυτός θα δώσει λόγο στη διοίκηση αλλά και οι παίκτες σε αυτόν που τους διαλέγει.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι η διαχείριση της αποτυχίας στον Ολυμπιακό και το εδαμε και πέρυσι. Στη νίκη όλα καλά. Στην ήττα όλοι κριτές. Το ματς με τον Αρη είναι προ των πυλών και όλοι στον οργανισμό οφείλουν να είναι ψύχραιμοι. Γιατί το Πρωτάθλημα είναι ο πρώτος στόχος..Απλά και ωραία.
