Η Πρόκριση ήρθε χάρις στον τεράστιο Τσόρι Ντομίνγκες. Τον άνθρωπο που όταν ο Ολυμπιακός έδειχνε να μη μπορεί ,με μία κίνηση τάνγκο ,σκόραρε το 1-1 και κατάφερε να “ξυπνήσει” το πτώμα των Πρωταθλητών που έχαναν από την Αρούκα και κινδύνευαν να αποκλειστούν από τους ομίλους του Γιουρόπα.
Πάλι καλά λοιπόν. Και τώρα πλέον περιμένουμε την ενίσχυση. Με ένα Σαββατοκύριακο να αναμένεται καυτό και πολλά και διάφορα ονόματα να ακούγονται. Είναι η ώρα που θα “μιλήσει” ο Πρόεδρος .
Η ομάδα,δυστυχώς , είναι άρρωστη και όταν κερδίζεις την Αρούκα που είναι μία ομάδα μέτρια που όμως ήξερε τι ήθελε μέσα στο γήπεδο και όταν έχεις ένα Φορτούνη να μην μπορεί να πάρει τα πόδια του, πραγματική σκιά του καλού του εαυτού τι να πεις..Αλλά δεν ήταν μόνο ο “Φορτού” που ήταν χάλια. Τι να πούμε για τον Ιντέγε που ήταν αρνητικότατος…Τον Σεμπά και τον Πάρντο που που έμοιαζαν να έχουν αλλού το μυαλό τους ..Ακόμα και τη μεσαία γραμμή με Μίλι και Καμπιάσο να είναι μέτριοι..
Ομως η ομάδα είχε και κέρδη…Ο Ρέτσος πχ. Ενα νεαρό παιδί που μπήκε να παίξει σε ρόλο δεξιού μπακ και ανταποκρίθηκε περίφημα. Μυαλωμένος, έξυπνος μέσα στο παιχνίδι ,θα αφήσει εποχή, αν προσεχτεί και αν προσέξει ο ίδιος. Ο Μανθάτης. Μπήκε μέσα και έδωσε, μαζί με τον Τσόρι ζωή. Αυτά τα παιδιά, όποιες μεταγραφές και να ρθουν δεν πρέπει να χαθούν…Είναι το μέλλον όπως και ο Καπίνο…
