ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Εμείς πάντα θα είμαστε εκεί… (video)

Η φετινή σεζόν τελειώνει σήμερα. Τουλάχιστον εντός έδρας για το ευρύ φίλαθλο κοινό του Ολυμπιακού, και το λέμε αυτό διότι ουδείς αποκλείει το γεγονός να δούμε κόσμο της ομάδας και στα δύο εναπομέιναντα παιχνίδια εκτός του Καραϊσκάκη.

Σήμερα λοιπόν, θα είναι το τελευταίο χειροκρότημα για την ομάδα. Για την ομάδα που φέτος πέρασε πολλές “φουρτούνες”, πολλές ταραχές, αλλά που στο τέλος κατάφερε να πετύχει έναν βασικό, ίσως και τον πιο βασικό στόχο που είχε θέσει από την αρχή της σεζόν, προκειμένου να έρθουν οι τίτλοι. Κι ο στόχος αυτός δεν ήταν άλλος από το “να ξαναγίνει ομάδα”. Ηταν το μεγαλύτερο, πραγματικά, στοίχημα. Και είναι και ένας στόχος που, για να τα λέμε με το όνομά τους, θέλει πολλά κιλά… “καρύδια” για να επιτευχθεί.

Σε κάθε προηγμένη ποδοσφαιρικά – και μη… εξυγιαντικά – χώρα του κόσμου, το να φτιαχτεί μία ομάδα, δεν σημαίνει απαραίτητα να… σαρώσει τους τίτλους. Αυτό τουλάχιστον φαίνεται να το έχει αντιληφθεί ο κόσμος του Ολυμπιακού, γεγονός για το οποίο μπορούμε όλοι να είμαστε ευτυχισμένοι. Και δεν το λέμε επειδή έτσι το κατεβάσαμε από την “γκλάβα” μας, αλλά επειδή φάνηκε. Στα παιχνίδια ο κόσμος δεν τον άφησε μόνο. Πάντα τραγουδούσε, πάντα χειροκροτούσε, πάντα ηταν στο πλευρό της ομάδας και όχι “στο σβέρκο της” όπως λέμε σε άλλες περιπτώσεις. Το Καραϊσκάκη αντί να αδειάζει επειδή ο Ολυμπιακός δεν κατέκτησε το πρωτάθλημα – όπως θα μπορούσε να συμβεί διότι αρκετοί οπαδοί είχαν “καλομάθει” με τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα – γέμιζε περισσότερο, ειδικά με Ατρόμητο και πιθανότατα και απόψε με Ξάνθη! Τι εννοούμε τώρα με το “καλομάθει”; 2010. Playoff τελευταία αγωνιστική με τον Άρη, ο Ολυμπιακός τερματίζει πέμπτος μπροστά σε λιγότερους από 5.000 οπαδούς του. Κάτι δεν “έβλεπε”. Κάτι του “έλειπε” το οποίο όμως το ξαναείδε λίγους μήνες αργότερα το ίδιο έτος, όταν ξαναγέμισε το Ναό σε φιλικό με την Ρόμα. Είχε ξαναβρεί το όραμα και την ελπίδα του με κάποιες κινήσεις που είδε, κι ας είχε αποκλειστεί η ομάδα και από τα ευρωπαϊκά κύπελλα. Το θυμάστε τι είχε γίνει το καλοκαίρι του 2010; Βεβαίως και το θυμάστε.

Η συσπείρωση που είδαμε φέτος συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες επιτυχίες της σεζόν κι αυτό το πρωτάθλημα που απωλέσθηκε, με την νοοτροπία που υπάρχει πλέον στο κόσμο, με το γεγονός ότι η ομάδα ξανάγινε “ομάδα” και με τις διορθωτικές κινήσεις που πρόκειται να γίνουν το καλοκαίρι, μπορεί να μετουσιωθεί τα επόμενα χρόνια όχι σε ένα, αλλά σε πολλά πρωταθλήματα και κύπελλα. Μεγάλο πράγμα.

Έτσι λοιπόν, στο κλείσιμο της χρονιάς μας μέσα στο Καραϊσκάκη, το μήνυμα που θα σταλεί από τον κόσμο είναι ένα και πολύ ηχηρό:

“Εμείς, πάντα θα είμαστε εκεί”… Και με την ίδια αγωνία και δίψα, θα περιμένουμε το επόμενο εντός όποιο κι αν είναι αυτό, φιλικό ή επίσημο. Ο Ολυμπιακός μας δεν τελειώνει ποτέ και κυρίως δεν “μασάει” ούτε από πολέμους, ούτε και από διχασμούς. Γιατί πάνω από όλα είναι ο Έφηβος. Άλλωστε, αυτή η συσπείρωση είναι που φοβούνται όλοι οι “απέναντι” στον Θρύλο.

To βιντεάκι είναι αφιερωμένο σε όλους όσους σκέφτηκαν τα παραπάνω:

Σχετικά Άρθρα

Back to top button