Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, όταν ο Ολυμπιακός κληρωνόταν με την Ντουντελάνζ πως τελικά, θα μιλούσαμε για μία μεγάλη νίκη; Σίγουρα όχι, αφού η συντριπτική πλειονότητα όλων πίστεψε πως θα είχαμε μία εύκολη νίκη. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Αρχικά υπενθυμίζουμε πως σε αυτό το επίπεδο δεν υπάρχει εύκολο παιχνίδι. Οποιος και αν είναι ο αντίπαλος, άμα δεν τα δώσεις όλα, τότε, απλά δεν κερδίζεις. Και αν δεν… “νιώθεις”, όσο καλά κι αν παίξεις μπορεί να μην νικήσεις άμα δεν βάλεις το τόπι μέσα στο “πλεκτό”.
Ο Ολυμπιακός πραγματοποίησε κατά γενική ομολογία μία εξαιρετική εμφάνιση. Μία εμφάνιση από την οποία κανείς δεν μπορούσε να έχει παράπονο. Όμως μέχρι το πρώτο 45λεπτο του έλειπε αυτό που τόσο πολύ θέλαμε και τόσο πολύ μας έλειπε. Δεν είναι άλλο φυσικά από το γκολ. Αυτό το… ρημαδιασμένο γκολ που δεν έλεγε να μπει με καμία δύναμη όσο καλά κι αν έπαιζε η ομάδα. Αυτό το αναθεματισμένο το γκολ που τόσο πολύ μας έλειψε και τόσο πολύ το ήθελαν οι παίκτες.
Και στο παιχνίδι με την Ντουντελάνζ, η μπάλα ξανά δεν ήθελε να μπει στα δίχτυα! Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς πως οι ευκαιρίες που έχασε και ο Φορτούνης και ο Λάζαρος, ειδικά τα δύο δοκάρια του, ήταν από τις πλέον απίστευτες! Η μπάλα απλά… δεν έμπαινε! Έπρεπε να γίνει αυτό το “μπαμ” που θα έδινε ηθικό και αυτοπεποίθηση στην ομάδα. Και όταν “νιώθεις”, αυτό το γκολ θα ερχόταν.
Φάνηκε ξεκάθαρα το πόσο το ήθελαν οι ποδοσφαιριστές. Η εικόνα του Τοροσίδη την στιγμή που πετυχαίνει το γκολ, η έκφραση του προσώπου του που αποτυπώνει όλο το πάθος, το πείσμα και την αποφασιστικότητα που πρέπει να έχει ένας ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού ήταν όλα τα λεφτά. Γκολάρα από το δικό μας παιδί, τον δικό μας Μπίλαρο και στην συνέχεια το δεύτερο από τον δικό μας Κώστα.
Η γκίνια στο Λουξεμβούργο δεν πήρε τους παίκτες από κάτω. Πάλεψαν, θύμωσαν, πείσμωσαν Και πέταξαν δύο ωραιότατα γκολ, με τον Βασίλη Τοροσίδη και την εικόνα του στους πανηγυρισμούς να μένει ως το “ΝΑΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ, ΜΠΗΚΕ” της βραδιάς. Για αυτό το λόγο, και για όσα έχουν προηγηθεί αυτές τις ημέρες με τα ατυχή αποτελέσματα, την επιθετική δυστοκία, τα πολλά και διάφορα “αναθέματα”, απομυθοποιήσεις και τους μηδενισμούς – από αρκετούς – της νέας προσπάθειας που γίνεται στον Ολυμπιακό από το καλοκαίρι, ήταν μία πάρα πολύ μεγάλη νίκη! Μία πάρα πολύ μεγάλη νίκη. Η αντεπίθεση ξεκίνησε! Προχωράμε με αποφασιστικότητα, δύναμη και πείσμα, όπως αυτό που βγήκε στο Λουξεμβούργο. Με εκφράσεις σαν του “Τόρο” και των υπολοίπων συμπαικτών του στα γκολ.
