Πάντα μια συνέντευξη έχει το ενδιαφέρον της. Ακόμα μεγαλύτερο με έναν καλό συνομιλητή. Ειδικότερα όταν είναι παίκτης με μεγάλες φιλοδοξίες και δίψα. Εξάλλου, ο βασικός λίμπερο του Ολυμπιακού πιστεύει πώς «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο». Καθώς πάντα πετυχαίνει κάτι. Έτσι, θέτει αμέσως τον επόμενο στόχο. Τζιάβρας: «Ο Ολυμπιακός αξίζει να είναι κάθε χρόνο στο Champions League».
Λοιπόν, η συνέντευξη του στο Redaroume είχε ρυθμό. Καθώς ο 25χρονος έχει παιδεία. Επομένως η συζήτηση μαζί του στο κλειστό «Μελίνα Μερκούρη» αξίζει να διαβαστεί. Γιατί μιλάει μέσα από την καρδιά του, με ειλικρίνεια. Επιπλέον, πουθενά δεν ωραιοποίησε τα πράγματα. Αντίθετα τα είπε όπως έπρεπε. Ολυμπιακά και ωραία. Επομένως αξίζει να αφιερώσετε μερικά λεπτά για να διαβάσετε όσα μας είπε o Δημήτρης Τζιάβρας.
Τζιάβρας: «Έμεινε μια πικρία…»
Πριν δύο χρόνια άρπαξες την ευκαιρία και πήρες φανέλα του βασικού; Πώς το διαχειρίστηκε όλο αυτό, γιατί ουσιαστικά έπαιζες και μόνο σου;
Από την πρώτη στιγμή που ήμουν στην ομάδα, το περίμενα. Ακόμα και την εποχή που ήμουν ο δεύτερος. Όμως είχα στο πίσω μέρους του μυαλού μου να καταλήξω πρώτος. Έτσι επέμεινα και ήμουν εκεί. Κατά συνέπεια, ψυχολογικά ετοιμαζόμουν. Βέβαια δεν ήρθα προ εκπλήξεως όταν βρέθηκα να είμαι βασικός, μετά τον τραυματισμό του Γκαρά. Αυτό ήταν το επιπλέον βάρος. Γιατί αν πάθαινα κάτι και δεν μπορούσα να αγωνιστώ, η τύχη της ομάδας ήταν πολύ δύσκολη. Χωρίς να έχει δεύτερο λίμπερο. Ωστόσο τα κατάφερα, αφού δεν συνέβη κάτι για να με αφήσει εκτός.
Αν κάνεις την αποτίμηση της τελευταίας διετίας, θεωρείς πώς οι επιτυχίες της ομάδας συνάδουν με τους στόχους σας;
Το ταμείο είναι σίγουρα, κατά πολύ, συν! Εξάλλου αυτό το βλέπουν όλοι. Μιας και την πρώτη χρονιά πήραμε πρωτάθλημα (σ.σ.: ήταν ο πρώτος μας στόχος), αλλά και το ευρωπαϊκό! Επιπλέον, τη δεύτερη χρονιά κάναμε το νταμπλ. Το μόνο παράπονο έχει να κάνει με την Ευρώπη. Διότι εμείς οι παίκτες θέσαμε πολύ ψηλά τους στόχους στο Champions League. Θέλαμε να περάσουμε από τους ομίλους, δεν έγινε. Μετά απογοητευτήκαμε. Μια πικρία που μας μένει…
Η φετινή εμπειρία του Champions League
Αλλά η ομάδα είχε θέσει ως στόχο την είσοδο στους ομίλους. Επομένως πέτυχε!
Περάσαμε στους ομίλους με πολλές δυσκολίες. Αλλά το πολεμήσαμε γιατί η ομάδα ήταν έτοιμη από την προηγούμενη σεζόν. Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τον τρόπο παιχνιδιού. Γνωρίζαμε πώς να διαχειριστούμε κάποιες καταστάσεις. Έτσι αυτό μας βοήθησε να μπούμε στη σεζόν με καλό ρυθμό και χημεία. Ακόμα και με την απουσία του Στερν. Όμως, ο Ζουπάνι έπαιξε πολύ καλά. Είναι εξαιρετικός διαγώνιος και σε άλλη ομάδα θα ήταν βασικός και αναντικατάστατος. Επιπλέον, η ομάδα είχε βάθος στο ρόστερ.
Προσωπικά εκτιμώ όλους τους συμπαίκτες μου και θέλω να τους ευχαριστήσω. Ειδικότερα τα παιδιά που ήρθαν από τον πάγκο και έδειξαν χαρακτήρα. Έδωσαν το 100%, βγήκαν νικητές αλλά δεν είχαν τη δόξα που τους άρμοζε! Σίγουρα η ομοιογένεια και η παρέα που ήμασταν, μέτρησε. Αλλά ταίριαζαν οι χαρακτήρες μας. Διότι ο καθένας έβαλε το δικό του… λιθαράκι. Επίσης, στο Champions League ίσως αργήσαμε να πιστέψουμε τι μπορούσαμε να κάνουμε! Ίσως και το γεγονός ότι δεν πήραμε το βαθμό μέσα στη Ζάκσα, να έπαιξε ρόλο. Μετά ηττηθήκαμε στο Ρέντη από τη Ροζαλάρε με κάτω τα χέρια… Η χειρότερή μας εμφάνιση! Γιατί χάσαμε πιο εύκολα από κάθε άλλο ματς!
Τζιάβρας: «Αξίζει να είναι κάθε χρόνο στο Champions League»
Από την άλλη, σας έμεινε μια πικρία για το CEV Cup;
Ίσως θα μπορούσαμε κάτι παραπάνω. Αλλά η αγωνιστική «κοιλιά» είχε ήδη ξεκινήσει. Φάνηκε από το κακό ματς μέσα στην Τουρκία, στο Champions League. Δεν ξέρω αν θα φτάναμε τελικό, αν είχαμε περάσει την Αρκάς. Καθώς και η Λούνεμπουργκ έκανε εξαιρετική σεζόν. Όμως κάναμε κακή εμφάνιση στην Τουρκία. Δεν ήμασταν έτοιμοι πνευματικά. Διότι μετά τη νίκη στο Ρέντη θεωρήσαμε πώς θα περάσουμε στα ημιτελικά. Εγώ δεν μπόρεσα να βοηθήσω γιατί είχα τον τραυματισμό στη μέση. Αλλά δεν ήμουν στο 100% και μου έχει μείνει η πίκρα. Καθώς το ματς κρίθηκε στις λεπτομέρειες…
Μετά τη φετινή εμπειρία της Ευρώπης, τη νέα σεζόν θα θελήσετε να κάνετε κάτι παραπάνω;
Αυτός είναι ο νούμερο ένα στόχος για μας. Για τον σύλλογο αξίζει να είναι κάθε χρόνο στο Champions League. Θεωρώ πώς έχουμε τις παραστάσεις, για να προχωρήσουμε παραπάνω στη διοργάνωση.
Η εικόνα του κατάμεστου ΣΕΦ το 2023 ήταν ό,τι καλύτερο για το σύλλογο και το πρεστίζ του;
Ως αθλητής πάντα περιμένεις να ζήσεις μεγάλες διακρίσεις, πρωταθλήματα και κύπελλα. Ίσως να έλεγα κάποτε, όταν ήμουν πιο νέος, πώς θα ήθελα να ζήσω και έναν ευρωπαϊκό τίτλο. Αλλά δεν περίμενα να παίξω σε γεμάτο ΣΕΦ. Ειδικότερα η αδρεναλίνη ανεβαίνει στο κόκκινο! Σε αντιδιαστολή με τον φετινό τελικό του Σούπερ Καπ. Μιας και ήταν αγώνας ειδικός συνθηκών. Ούτε παιδιά δεν μπόρεσαν να το παρακολουθήσουν από κοντά. Ώστε να βγει προς τα έξω μια καλύτερη εικόνα Αυτό είναι το χειρότερο συναίσθημα!
Τζιάβρας: «Στο πρωτάθλημα ήμασταν άτρωτοι στο Ρέντη»
Παρότι η ομάδα έκανε καλή σεζόν, δεχθήκατε έντονη αμφισβήτηση σε διάφορα σημεία. Γιατί έγινε αυτό;
Ήθελαν να αμφισβητήσουν τον Ολυμπιακό. Ίσως γιατί είδαν την αγωνιστική «κοιλιά» που κάναμε. Η ήττα του Μίλωνα «χτύπησε» πολύ γιατί αρκετοί εκτιμούσαν πώς ήταν ένα πρωτάθλημα δύο ταχυτήτων. Όμως, ο Μίλωνας μπορούσε να κοντράρει τον καθένα. Αλλά υπήρχε μέχρι να πάρουμε το Κύπελλο στη Λάρισα. Ακόμα και μέσα στους τελικούς, με το σκορ στο 2-0, εξακολούθησε να υπάρχει αυτή η αμφισβήτηση. Μέχρι να το τελειώσουμε εμείς!
Ήμασταν μια παρέα, όμως, και το διαχειριστήκαμε πολύ καλά. Παρά τις απώλειες, όπως στο Super Cup και τις ήττες από τον Μίλωνα. Αλλά λέγαμε πώς θα πάρουμε το νταμπλ και δεν θα το… πιστεύει κανείς! Βέβαια εμείς απείχαμε από τον καλό μας εαυτό, γιατί μπορούσαμε καλύτερα. Ήταν λογικό να κάνει η ομάδα «κοιλιά». Γιατί μπήκαμε πολύ δυνατά, για την πρόκριση στο Champions League και με ντέρμπι στην πρεμιέρα.
Η κατάκτηση του πρωταθλήματος με μειονέκτημα έδρας έχει ακόμα πιο μεγάλη αξία;
Ναι αυτό ισχύει. Το σημαντικότερο δεν ήταν το πλεονέκτημα του αντιπάλου. Αλλά το μειονέκτημα για μας. Διότι μέσα στο Ρέντη αποδειχθήκαμε άτρωτοι μέσα στη χρονιά. Ειδικά στα σημαντικά ματς, όπου ήμασταν πάρα πολύ δυνατοί. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία. Βέβαια, η έδρα δεν έπαιξε ρόλο. Γιατί γενικά η ατμόσφαιρα ήταν λίγο… κρύα σε όλα τα ματς.
Τζιάβρας: «Ο τίτλος του Κυπέλλου άναψε το… σπίρτο για τους τελικούς»
Δημήτρη, οι δύο πιο χαρακτηριστικές στιγμές της σεζόν που ξεχωρίζεις, θετικά και αρνητικά;
Με θετικό τρόπο το τάι μπρέικ στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Ειδικά με τον τρόπο που ήρθε. Επίσης, με μεγάλη αμφισβήτηση και ανατροπή. Αλλά η νίκη και ο τίτλος άναψαν το… σπίρτο για να καθαρίσουν τους τελικούς. Μας έδωσε ώθηση για να τελειώσουμε τη χρονιά με το νταμπλ. Επιπλέον, για μένα ήταν το χαμένο σετ στο ματς με την Αρκάς στην Τουρκία.
Εκτός από την ήττα, γιατί δεν μπόρεσα να βοηθήσω. Επομένως το… χρεώνω και στον εαυτό μου, ως ένα βαθμό! Εξάλλου στο βόλεϊ τα μεγάλα ματς κρίνονται στις λεπτομέρειες. Όταν ένας και δύο πόντοι μπορούν να κρίνουν το σετ ή το ματς. Άρα θα μπορούσα με μια άμυνα, μια υποδοχή, με το χαρακτήρα μου να είχα δώσει κάτι παραπάνω, αυτό μου αφήνει μια πίκρα! Καθώς δεν καταφέραμε να περάσουμε.
Εσύ, αλλά ο Αντώνης Βουρδέρης στη συνέντευξη που μας έδωσε, μιλήσατε για το τάι μπρέι στο Κύπελλο. Όμως, πώς ένιωσες την ιστορική στιγμή του τελευταίου πόντου στη Ρουμανία; Γιατί σηματοδότησε την επιστροφή του Ολυμπιακού στους ομίλους του Champions League.
Εκείνη τη στιγμή δεν το κατάλαβα. Γιατί μέσα μας το θεωρούσαμε κάπως δεδομένο! Με την ψυχολογία που είχαμε, την απόδοση, ήταν αρχή της σεζόν. Είχαμε την εφορία που παίζαμε τα ματς. Έτσι δεν υπήρχε στη σκέψη μας το «πρέπει»! Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τότε πόσο ιστορική στιγμή ήταν. Αλλά αργότερα, όταν το σκέφτομαι, κατάλαβα πώς ήταν κάτι ξεχωριστό.
Η ανακούφιση στη Λάρισα και ο «αδερφός» Ράφα!
Μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου υπήρξε το πανηγύρι. Πόσο κράτησε αυτό; Από τη στιγμή που μπήκατε στο λεωφορείο τι σκεφτόσασταν;
Τα πανηγύρια κράτησαν ως το άλλο πρωί. Γιατί το γλεντήσαμε όσο έπρεπε. Η ανακούφιση για τον τρόπο που ήρθε το Κύπελλο, αλλά και η νίκη. Μιας και ήμασταν πολύ πιεσμένοι. Ειδικότερα με το κλίμα που επικρατούσε τον τελευταίο μήνα. Πώς η ομάδα δεν είχε να δώσει κάτι άλλο, ο κύκλος της είχε κλείσει. Όπως και οι «φωνές» για να αλλάξουν τον έναν και τον άλλο στο ρόστερ… Τότε ήρθε η πρώτη ανακούφιση από τον τίτλο. Γιατί είχαμε χάσει το Σούπερ Καπ, ενώ υπήρχε και η πίκρα από την Ευρώπη. Αλλά μέσα στο λεωφορείο, μια έκσταση χαράς.
Στον Ολυμπιακό, ποιος σε έχει βοηθήσει περισσότερο για να βελτιωθείς συνολικά;
Θα πω τον Ραφαήλ (σ.σ.: Κουμεντάκης). Γιατί γνωρίζει το άθλημα, ίσως και παραπάνω από όλους. Μέσα στο γήπεδο μπορεί να «διαβάσει» το παιχνίδι. Επίσης σταδιακά και καθημερινά μπορεί να με καθοδηγεί και εμένα, τόσο τεχνικά όσο και αγωνιστικά, για να καταλάβω καλύτερα τί συμβαίνει. Όπως και να βάλουμε το «εγώ» μας πιο κάτω, για να λειτουργήσει όπως πρέπει το σύνολο. Βέβαια, και στο θέμα της ψυχολογίας και στο αγωνιστικό, έχει να προσφέρει πιο πολλά από όλους. Θέλω να πω και για τον Αντώνη Βουρδέρη. Γιατί μαζί θα μιλήσουμε παραπάνω από όλα τα μέλη της ομάδας. Να συζητήσουμε, να μας δώσει τις ιδέες του και να υπάρχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Γνωρίζει πάρα πολλά, παρότι αρκετές φορές δεν τα λέει όλα!
Παίκτες νικητές και υπέρβαση στο νέο Champions League
Την νέα σεζόν η πίεση θα είναι μεγαλύτερη για να πάρει και το επόμενο πρωτάθλημα;
Είναι πολύ νωρίς για να μιλάμε για φαβορί, καθώς δεν ξέρουμε τα ρόστερ και την εικόνα των ομάδων. Είναι πολύ μεγάλο στοίχημα το τρίτο σερί πρωτάθλημα. Όμως ο κορμός της ομάδας έχει νικητές, πρωταθλητές, που διψούν για διάκριση. Δεν κοιτάζουν τί έχουμε πετύχει, αλλά τί μπορούμε από εδώ και πέρα! Εξάλλου και πέρσι μπήκαμε στη σεζόν με αυτόν τον τρόπο σκέψης.
Σε περίπου 10 μήνες ο Ολυμπιακός θα συμπληρώσει 100 χρόνια «ζωής». Πού θα ήθελες να είναι η ομάδα βόλεϊ και εσύ, εκείνη η ημέρα;
Το πιο βασικό είναι να περάσουμε πό τους ομίλους του Champions League. Για να προχωρήσουμε όσο πιο μακριά! Αλλά και το ξεκάθαρο φαβορί για τους τίτλους εντός συνόρων. Σε ατομικό επίπεδο, δεν σταματώ όταν κατακτήσω έναν τίτλο. Έτσι, το επόμενο όνειρο είναι η καλύτερη πορεία στην κορυφαία, ευρωπαϊκή διοργάνωση. Αλλά το τρίτο σερί πρωτάθλημα.
Πριν το όνειρο της Ευρώπης ήταν ο τελικός στο Challenge Cup. Έγινε, πάει, πέρασε… Οπότε τώρα κοιτάζουμε τα επόμενα! Επιπλέον, με την απόδοσή μου να συνεχίσω να βοηθάω και να προσφέρω στην ομάδα. Όχι μόνο στο αθλητικό κομμάτι, αλλά και σαν άτομο και χαρακτήρας. Να συμβάλλω και εγώ ώστε να λειτουργούν όλα μέσα στην ομάδα άρτια, βάζοντας το δικό μου… λιθαράκι.
Θα μπορούσες να περιγράψεις με μία λέξη ή μια φράση προπονητές και συμπαίκτες;
- Καστελάνι: Από τους καλύτερους ανθρώπους στο χώρο…
- Βουρδέρης: Το πιο χρήσιμο «γρανάζι» της ομάδας…
- Τράβιτσα: Ηγέτης…
- Στερν: Ήρεμη δύναμη…
- Ιντάλγκο: Ο τρελός…
- Παγένκ: Αψυχολόγητος…
- Γκουσταβάο: Άριστος γνώστης του αθλήματος…
- Κουμεντάκης: Μεγάλος αδερφός…
- Τζούριτς: Κυκλοθυμικός…
- Δαλακούρας: Το καλό παιδί της ομάδας…
- Ζουπάνι: Ο… εργάτης της ομάδας
- Χανδρινός: Το μεγάλο ταλέντο…
- Βαϊόπουλος: Ξεροκέφαλος…
- Καρασαββίδης: Περίεργος…
- Κομητούδης: Συνοδοιπόρος γιατί μεγαλώσαμε μαζί…
- Τζιάβρας: Φιλόδοξος…
