ΜΠΑΣΚΕΤΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Ποιός άλλος ποιός;

Ο Νίκος Ζέρβας γράφει στο redaroume για την νίκη του Ολυμπιακού κόντρα στην Ζενίτ και τον τεράστιο, Βασίλη Σπανούλη.

Μπορεί για τον Ολυμπιακό η νίκη απέναντι στην Ζενίτ να μην σημαίνει τίποτα βαθμολογικά, όμως πιστέψτε με ο οργανισμός όπως και ο κόσμος του την είχε μεγάλη ανάγκη. Ο… κατήφορος είχε σταματήσει την προηγούμενη εβδομάδα στο ματς με τον Ερυθρό Αστέρα, όμως εντελώς διαφορετική η αξία και η δυναμική της ρωσικής ομάδας.

Ο τρόπος μάλιστα που κατακτήθηκε το «ροζ φύλλο», γεμίζει με ακόμα περισσότερη αισιοδοξία πως αυτή η ομάδα δεν έχει «καεί» και κρατάει σε μεγάλο βαθμό κάποια από τα στοιχεία του παρελθόντος. Την μάχη για την ανατροπή, ακόμα και όταν όλα πάνε στραβά και οι διαφορές είναι φαινομενικά μεγάλες για τον αντίπαλο. Το -17 υπέρ της Ζενίτ έγινε +14. Δεν είναι εύκολο σε αυτό το επίπεδο να καλύπτεις μέσα σε λιγότερο από ένα ημίχρονο χάντικαπ 31 πόντων. Ιδιαίτερα όταν απέναντί σου έχεις μία πιο ακριβή ομάδα που «καίγεται» για τους βαθμούς, ώστε να μπει στα πλέι οφ.

Ο Ολυμπιακός για 12η φορά φέτος στην έδρα του «πέταξε» σχεδόν ένα ημίχρονο, αλλά αυτή την φορά βρήκε τρόπο να αντιδράσει. Το έκανε και κόντρα στις Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ Μόσχας, έφτασε στην πηγή, αλλά νερό δεν ήπιε. Αυτή την φορά η ανατροπή ολοκληρώθηκε για τα καλά, όμως ενόψει της νέας σεζόν αυτή η… παιδική ασθένεια θα πρέπει να ξεπεραστεί. Την αποδίδω περισσότερο σε κακή πνευματική προετοιμασία και λιγότερο στην έλλειψη ρυθμού από τους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος όπως τόνισε ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Όμως όπως όλα δείχνουν του χρόνου θα υπάρχει Ελλάδα, οπότε κανείς δεν θα έχει την παραμικρή δικαιολογία. Σύμφωνοι, είναι τροχοπέδη και το μπιζάρισμα του κόσμου από τις εξέδρες, όμως δυστυχώς, αυτές είναι οι συνθήκες φέτος.

Αν ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει νωρίτερα να βρει αυτή την ισορροπία και να μην μπαίνει έτσι στα πρώτα λεπτά των αγώνων του στο ΣΕΦ, θα είχε τουλάχιστον 3-4 νίκες περισσότερες. Ακόμα και με το ίδιο ρόστερ, ακόμα και με τα λάθη που έγιναν στην διαχείριση, ακόμα και με την ίδια ατυχία που είχε ως τώρα με τους τραυματισμούς, και έχουμε επισημάνει από τούτη εδώ την γωνιά. Δεδομένα ο Ολυμπιακός αδίκησε τον εαυτό του και θα μπορούσε να είναι καλύτερα βαθμολογικά, αν έπαιζε συχνότερα όπως στο χθεσινό δεύτερο ημίχρονο. Για αυτό όμως φταίνε μόνο οι ίδιοι, αλλά τώρα είναι αργά.

Ας ελπίσουμε να μην είναι αργά στο να παρθεί εκατέρωθεν η σωστή απόφαση και κυρίως με ηρεμία, καθαρές εξηγήσεις και σεβασμό στην ιστορία, στο θέμα που αναμφίβολα θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού σε λίγες ημέρες. Ο Βασίλης Σπανούλης έδειξε και χθες πως θα μπορούσε να είχε προσφέρει πολύ περισσότερα. Σαφώς και δεν είναι στην κατάσταση για να κάνει κάθε εβδομάδα τέτοια παιχνίδια, όμως για παραπάνω από έναν λόγους είναι πολύτιμος και για την νέα σεζόν. Όχι μόνο γιατί μπορεί να προσφέρει ποιότητα, εμπειρία, σωστές αποφάσεις ερχόμενος από τον πάγκο και ας είναι ο τέταρτος γκαρντ στο rotation. Όχι μόνο γιατί του αξίζει να αποχωρήσει σε γήπεδα με κόσμο και με την δυνατότητα να διεκδικήσει έναν τίτλο.

Κυρίως γιατί είναι από τους ελάχιστους που λίγο πριν κλείσει τα 39 αγαπάει τόσο πολύ αυτό που κάνει και… σκίζεται για κάθε μπάλα στο παρκέ. Και γιατί είναι από τους λίγους που μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν στην νέα ομάδα που θα δημιουργηθεί (η πρόθεση είναι να γίνει με πολύ πιο ποιοτικούς παίκτες) το τι ακριβώς πρεσβεύει αυτή η ομάδα και τι σημαίνει η φανέλα που φοράνε. «Είμαστε Ολυμπιακός, είτε έχουμε περάσει στα πλέι οφ είτε όχι, πρέπει να παλεύουμε με περηφάνια σε κάθε παιχνίδι γιατί εκπροσωπούμε αυτόν τον σύλλογο και τον κόσμο». Ποιος άλλος, ποιος; Ο Σπανούλης, ο «Θεός».

Σχετικά Άρθρα

Back to top button