Η νίκη του Ολυμπιακού με 2-0 στην Νέα Σμύρνη “έκλεισε”… πολλούς στα σπίτια τους, αφού τους χάλασε το καημένο Σαββατόβραδο τους, μιας και είχαν στηθεί για μία ακόμα φορά μπροστά στις τηλεοράσεις τους περιμένοντας να δουν το κακό, το στραβό και το ανάποδο για να αρχίσουν τα δικά τους!!! Τι τους χάλασε; Ακολουθεί η απάντηση:
Tα ‘χουμε πει και τα ξαναλέμε. “Πόσο πονάει όταν ο Θρύλος… νικάει”. Ο Θρύλος νίκησε αλλά βρήκαμε το κατιτίς μας για να “κλάψουμε”. Βγήκαν όλοι και ανακάλυψαν το οφσάιντ στον Ανσαριφάρντ το οποίο, βεβαίως και δεν ήταν, αλλά εννοείται πως αφήνουμε απ’ έξω ότι δεν μας συμφέρει. Για παράδειγμα, τα δύο γκολ του Ολυμπιακού δεν σήμαιναν τίποτα ε; Το παιχνίδι που έκαναν οι παίκτες μας δεν σήμαινε τίποτα; Ότι είχαμε το ρυθμό του αγώνα για 90 λεπτά δεν σημαίνει τίποτα; Ότι δεν κινδύνεψε ούτε δευτερόλεπτο και ότι ο Πανιώνιος δεν έκανε ούτε μία φάση της προκοπής δεν έλεγε κάτι;
Ε λοιπόν. Τα διαφόρων αποχρώσεων Σαββατόβραδα δεν χάλασαν επειδή αδικήθηκε ο Πανιώνιος. Εξάλλου οι ίδιοι θα “σφυρίζουν” αδιάφορα στο πρώτο οφσάιντ που θα δοθεί υπέρ τους, ή στο πρώτο πέναλτι που θα δοθεί υπέρ τους (με τον Αστέρα Τρίπολης έγινε κάτι;;;) και θα ψάχνουν να βρουν με το σταγονόμετρο τις ευκαιρίες τους για να μας πείσουν ότι έχουν ομαδάρες, ότι παίρνουν αποτελέσματα και τα σχετικά.
Τα διαφόρων αποχρώσεων Σαββατόβραδα χάλασαν και χάλασαν πολύ επειδή ο Ολυμπιακός πήρε μία πολύ σπουδαία νίκη και δεν απειλήθηκε ούτε λεπτό από τον αντίπαλο του. Είπαμε, πονάει όταν ο Θρύλος… νικάει!
