Μέχρι προχθές, οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού κορόιδευαν, χλεύαζαν και περιέπαιζαν τους πρωταθλητές Ελλάδος για την κατάσταση στην οποία βρίσκονταν το τελευταίο καιρό. Στις κουβέντες τους μεταξύ άλλων μπορούσε κανείς να διακρίνει την ειρωνεία, την αλαζονεία, την άποψη ότι το πρωτάθλημα θα κάνει “φτερά” από τον Πειραιά, ενώ οι πιο “θερμοί” ισχυρίζονταν ότι δεν πρόκειται να ξαναδούμε πρωτάθλημα!
Μιλάμε για… πολύ σοβαρές δηλώσεις αν αναλογιστεί κανείς ότι είμαστε ακόμα στα τέλη Σεπτεμβρίου! Λες και αυτή η κρίση που περνούσε ο Ολυμπιακός θα ήταν μόνιμη, ή κάποιοι… ήλπιζαν να μην το πάρει χαμπάρι κανένας και να το αλλάξει! Κυριολεκτικά ήλπιζαν! Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ, διότι μία τέτοια κατάσταση δεν γινόταν να μην αλλάξει έγκαιρα και πάνω από όλα σωστά. Αυτό έκανε ο Ολυμπιακός. Άφησε πίσω του την εποχή Χάσι και έδωσε τα ηνία στον Τάκη Λεμονή. Έναν άνθρωπο ο οποίος χαίρει σεβασμού από κάθε φίλαθλο των πρωταθλητών, μόνο και μόνο γιατί ξέρει πως πληροί όλες τις προδιαγραφές για να οδηγήσει τον σύλλογο εκεί που του αξίζει.
Είναι η τέταρτη φορά που ο Τάκης περνάει την πόρτα του Ρέντη ως προπονητής και δεν χρειαζόταν καμία σύσταση. Άλλωστε οι τρεις προηγούμενες τον βρήκαν πρωταθλητή στην άκρη του πάγκου, και μία στους 16 της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης να παίζει με την Τσέλσι. Η πρόσληψή του χαροποίησε τον κόσμο του Ολυμπιακού, ο οποίος γέμισε με ελπίδες ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Όμως, ως ανυπόμονοι που είμαστε εμείς οι Ολυμπιακοί, θέλαμε να δούμε και το… κατιτίς μας όσο πιο γρήγορα γινόταν κι ας ήταν μόλις 48 ώρες ο Τάκης Λεμονής στην ομάδα! Όμως, ο πιστός στρατιώτης του Θρύλου, το πρόσφερε ΚΑΙ ΑΥΤΟ! Ότι και αν είναι, ο κόσμος δεν ήταν ούτε παράλογος, ούτε “ονειροπόλος” να περιμένει πως θα κερδίζαμε την Γιουβέντους παίζοντας μπαλάρα.
Με την υπάρχουσα, τουλάχιστον μέχρι προχθές κατάσταση, περίμενε να δει μία αξιοπρεπή ομάδα που να αφήνει υποσχέσεις για την συνέχεια πως όλα θα αλλάξουν και πως θα πάνε καλά. Δεν είδε μόνο αυτό! Είδε έναν Ολυμπιακό να παλεύει σαν το λιοντάρι, να μάχεται, να αμύνεται σωστά, να έχει ποδοσφαιριστές στις σωστές τους θέσεις (ναι, όπως γράψαμε και χθες ακούγεται λίγο αυτονόητο αλλά… δεν ήταν!!!) και να βγάζει κάτι αντεπιθέσεις – φαρμάκια, από τις οποίες μπορούσε να είχε πάρει κάτι παραπάνω. Κοινώς, η ομάδα χθες ήταν έργο Τάκη Λεμονή από τον Προτό μέχρι τον Εμενίκε, από τον Μπεν μέχρι τον Μάριν, από τον Πειραιά έως το Τορίνο. Αυτό που χρειαζόταν στην παρούσα στιγμή ο Ολυμπιακός το βρήκε. Απόδειξη, τα σχόλια του κόσμου που όπως είπαμε δεν ήταν παράλογος να θέλει να δει να κερδίζει με καμιά τεσσάρα στο Τορίνο, αλλά ήθελε να ξαναδεί τον πρωταθλητή να παίζει πολύ καλή μπάλα και να κερδίζει τον σεβασμό των αντιπάλων. Και μπάλα είδε, και μαχητικότητα και την αναγνώριση από την Γιουβέντους, οι φίλαθλοι της οποίας χειροκρότησαν τους ερυθρόλευκους ενώ τεράστιοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Τζίτζι Μπουφόν και ο Αντρέα Μπαρτζάλι έπλεξαν το εγκώμιό τους.
Τα χαμόγελα επανήλθαν στο Λιμάνι. Συγκρατημένα μεν, αλλά επανήλθαν, αφήνοντας πολύ πίσω την κατήφεια, την στενοχώρια και τις ελάχιστες προοπτικές που άφηνε η παρουσία του Χάσι στον πάγκο. Η νέα εποχή του Τάκη Λεμονή στον Ολυμπιακό ξεκίνησε και όσες φορές είχε στο πλευρό του τα χαμόγελα και την θετική διάθεση των φιλάθλων πήγε κατ’ ευχήν. Εξάλλου μόνο θετικά μπορεί να δει κανείς το μέλλον ύστερα από μία τέτοια εμφάνιση. Απεναντίας, τα γέλια από τους αντιπάλους του Ολυμπιακού άρχισαν να σταματούν σιγά σιγά.
Η χθεσινή εμφάνιση όσο χαροποίησε τον κόσμο των ερυθρολεύκων τόσο προβλημάτισε τους αντιπάλους που παρατήρησαν κι εκείνοι δείγματα και αρχές ριζικών αλλαγών. Και στο χέρι του Τάκη Λεμονή και των ποδοσφαιριστών είναι να “κοπούν” οριστικά τα γέλια. Τα πάντα θα εξαρτηθούν από την πορεία από εδώ και μπρος. Το πρωτάθλημα για τους πρωταθλητές Ελλάδος και η μεγάλη προσπάθεια που γίνεται προκειμένου να υψωθεί το 8ο σερί στον πειραϊκό ουρανό έχει ήδη ξεκινήσει.
Και εμείς θα είμαστε εκεί
