Το ντέρμπι του Καραϊσκάκης θα μπορούσε να είναι ένα ατελείωτο πάρτι για τον Ολυμπιακό που έκανε, πολύ απλά, ότι και ο ΠΑΟΚ λίγες ημέρες πριν στην Κοπεγχάγη. Μετέτρεψε τις αδυναμίες του αντιπάλου σε δικές του ..δυνάμεις και κάνοντας ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο έκανε το πρώτο βήμα για τη νίκη που είναι ένα σημαντικό boost βαθμολογικό και ψυχολογικό.
Ενα πρώτο μέρος που εύκολα θα μπορούσε να είναι 4-0 αν οι παίκτες του Ολυμπιακού και ειδικά ο Ελ Αραμπί ήταν πιο συγκεντρωμένοι ή πιο τυχεροί στο στόχο. Με τους Πειραιώτες να στοχεύουν πάνω στον Εσίτι και με τον Αγκιμπού σε ρόλο “κλέφτη” αλλά και δημιουργού και σκόρερ, ένα Μασούρα ανεξάντλητο με ένα Γκάρι Ροντρίγκεζ ορεξάτο, ένα Ελ Αραμπί έτοιμο να σκοράρει και την ομάδα να τρώει σίδερα δημιουργώντας πανικό στον ΠΑΟΚ.
Ενας πανικός που θα γινόταν μεγαλύτερος αν ο Αγκιμπού νικούσε τον Πασχαλάκη στο 54. Από κει και πέρα η ομάδα παρέδωσε. Και το κακό είναι ότι οι αλλαγές μάλλον προβλημάτισαν παρά βοήθησαν αν εξαιρέσεις τον Μπουχαλάκη που είναι βασικός και τούς Κούντε-Βρουσάι που έπαιξαν πέντε λεπτά.
Ο Ονιεκούρου θυμίζει σκιά του εαυτού του.Στην κυριολεξία εκτός τόπου και χρόνου. Μηδέν πρωτοβουλίες, γενικά μηδέν εις το πηλίκο και αναρωτιέται εύκολα κανείς πόσο χειρότερος μπορεί να είναι ο Ρόνι Λόπες αλλά ακόμα και ο Βρουσάι που στο λίγο που έπαιξε έτρεξε περισσότερο από τον Νιγηριανό.
Μετά είναι ο Τικινιο. Στο 4-4-2 με τον Ελ Αραμπί μπερδεύονται. Οταν όμως ο Ελ Αραμπί βγαίνει ,όπως έγινε και στη Φρανκφούρτη αλλά και σήμερα, η επίθεση ,στην κυριολεξία απενεργοποιείται. Και αυτό είναι πρόβλημα.
Δεν ξέρω αν ο Μαρτίνς είπε στους παίκτες του να γυρίσουν πίσω αλλά είναι δεδομένο πως στο κρίσιμο πρώτο μέρος ο Πορτογάλος έκανε κόμπο τον Λουτσέσκου που προσπάθησε να αντιδράσει με τις αλλαγές αλλά τελικά δεν μπόρεσε να κάνει κάτι .
