Το 2017 πλησιάζει στο τέλος του με τον Ολυμπιακό να βρίσκεται στρογγυλοκαθισμένος στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα έχοντας περάσει από τα σαράντα κύματα. Το “μέταλλο” από το οποίο είναι φτιαγμένη αυτή η ομάδα δεν κατάφερε ούτε τώρα να λυγίσει απο καμία συγκυρία και από καμία “κόντρα”, με αποτέλεσμα την πρώτη θέση. O τίτλος του πρωταθλητή χειμώνα, αυτός ο “άτυπος” τίτλος είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει και ποτέ δεν μας ενδιέφερε. Αυτα είναι για είχαμε να λέγαμε, αφού οι πραγματικοί τίτλοι υψώνονται στους ουρανούς τον Απρίλιο ή τον Μάιο. Και τα τελευταία 20 χρόνια, με μία μικρή διακοπή δύο ετών, υψώθηκαν στον ουρανό του Πειραιά. Για να γίνει και φέτος αυτό, έπρεπε να γίνει το πρώτο βήμα, που ήταν η αρχική επιστροφή στην κορυφή. Έγινε, άλλαξε όλη την ψυχολογία και δίνει ακόμη μεγαλύτερη ώθηση και συνάμα την υποχρέωση στους παίκτες και τον Τάκη Λεμονή να κάνουν τα πάντα για να την διατηρήσουν.
Ένα επόμενο βήμα είναι οι μεταγραφές του Ιανουαρίου. Μία πολύ καλή ευκαιρία για να διορθωθούν όλα τα κακώς κείμενα. Ο Ολυμπιακός κακά τα ψέματα, έδωσε λεφτά το καλοκαίρι. Για την ακρίβεια έδωσε πολλά λεφτά τα οποία είδε με λύπη του να μην πιάνουν τόπο. Μεταγραφές από τις οποίες υπήρχαν υψηλές προσδοκίες δεν έκαναν ούτε στο ελάχιστο απόσβεση και έμειναν μόνο οι… περγαμηνές. Λογικό ήταν να υπάρξει γενική δυσαρέσκεια από τους ιθύνοντες του Ολυμπιακού. Παρά το γεγονός ότι στο λιμάνι πάντα κυριαρχεί η ψυχραιμία, για να φτάσουμε σε σημείο να δούμε μαζικές αποχωρήσεις σημαίνει πως η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο. Κάποιοι παίκτες κορόιδευαν μέσα στα μάτια τους και εκείνους τους ανθρώπους που τους εμπιστεύτηκαν και δαπάνησαν χρήματα να τους φέρουν, αλλά και τον κόσμο, τον πιο “σκληρό” κριτή όλων. Και μια και είπαμε για κόσμο, μπορεί να είναι σκληρός κριτής αλλά δεν παύει να είναι δίκαιος. Για παράδειγμα εκτίμησε δύο ποδοσφαιριστές που ήρθαν και πέρασαν στα “ψιλά” γράμματα, όπως τον Σισέ και τον Προτό. Παίκτες που αποδείχθηκαν τεράστιες ψυχές κι ας κόστισαν λιγότερα χρήματα συγκριτικά με κάποιους άλλους που απλά πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Τέτοιοι χρειάζονται.
Κι εφόσον κάποιοι αποδεσμεύτηκαν ισχύει το ρητό πως “χάνεις μερικούς, κερδίζεις άλλους”. Αυτό χρειάζεται τώρα ο Ολυμπιακός. Μεταγραφές εύστοχες και ουσιαστικές που δεν είναι ανάγκη να κοστίζουν πολύ ακριβά. Μεταγραφές όμως που είναι ανάγκη να προσφέρουν “ακριβά”. Πέρσι για παράδειγμα, μέχρι να έρθει ο Καρίμ Ανσαριφάρντ, άπαντες τον αποθέωναν ενώ επρόκειτο να πάει σε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ ή όπου αλλού τον “προόριζαν”. Μόλις ήρθε στον Ολυμπιακό μετά την κίνηση “ρουά – ματ” μέσα σε λίγα λεπτά, ξαφνικά ο Ιρανός μετατράπηκε σε “παγκίτη” που έκανε την πιο λανθασμένη επιλογή του!!! Ναι το έιχαμε ακούσει κι αυτό! Εδώ γελάμε λοιπόν και προχωρούμε. Έγινε το ταμείο πέρσι τον Απρίλιο; Έγινε.
Άπαντες στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο ξέρουν τι χρειάζεται η ομάδα. Κι αν δεν είναι αρκετό αυτό από μόνο του σαν λόγος, το αποδεικνύουν τα επτά τελευταία χρόνια που κάθε άνοιξη είχαν την ίδια κατάληξη. Άλλες φορές πιο εύκολη, άλλες φορές πιο δύσκολη, αλλά πάντα παλληκαρίσια. Είναι βέβαιο πως το ίδιο θα γίνει και φέτος τον Ιανουάριο. Κι αυτό γιατί τον Ιανουάριο δεν φτιάχνεις καινούρια ομάδα από την αρχή, απλά “κουμπώνεις” κάποιους ποδοσφαιριστές στο ήδη υπάρχον ρόστερ που καλό είναι να χαρακτηρίζεται ως “μαζεμένο”. Είναι καλύτερο και για τον προπονητή και για τους παίκτες να ξέρουν πως αν δεν έπαιξαν σήμερα, θα παίξουν αύριο.
Το τρίτο και τελευταίο στάδιο που έρχεται συνήθως με την κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι το delete! Εκεί που θυμάσαι τι πέρασες για να φτάσεις στην κατάκτηση και στο τέλος διαγράφεις τις κακές στιγμές που διορθώθηκαν για να πάρεις τον τίτλο. Το ένα από τα τρία βήματα χρονικά έγινε. Απομένουν τα άλλα δύο. Και το ταμείο θα γίνει την άνοιξη.
