Tι να πρωτογράψεις και πως να είσαι ήρεμος όταν βλέπεις τον Ολυμπιακό, που έχει καταπιεί Λίβερπουλ-Μάντσεστερ Γιουνάιντεντ,Γιουβέντους Μονακό,Ατλέτικο Μαδρίτης,Αντερλεχτ και άλλες μεγάλες ευρωπαικές ομάδες μέσα στο Καραϊσκάκη, να γίνεται σκόνη και θρύψαλα από τη Φράιμπουργκ. Λυπάμαι που το γράφω αλλά ο Ολυμπιακός ήταν χειρότερος και το 0-4 με τη Μάκάμπι και αν δεν υπήρχε ο Βατσλίκ δεν ξέρω που θα έφτανε το σκορ.
Το ερώτημα είναι ένα. Υπάρχει ελπίδα για να αλλάξει κάτι και αυτό το συνοθύλευμα να μετατραπεί σε ομάδα; Ρητορικό το ερώτημα και βασανιστικό. Για όλους εμάς που ζούμε την ομάδα και την έχουμε δεί να ζει μεγάλες στιγμές,
Το ποιος έχει την ευθύνη αρχικά είναι φανερό. Ο Μαρτίνς δημιούργησε αυτή την ομάδα, ήταν αυτός που έκανε την προετοιμασία και τα υπόλοιπα είναι κουβέντα ποδοσφαιρική που σηκώνει πολύ συζήτηση. Κάποιοι θα μου πείτε για την ευθύνη Μαρινάκη. Και εγώ ρωτάω. Αν ήσασταν στη θέση του θα τον αλλάζατε τον προπονητή με το τέλος της σεζόν; Και αν ερχόταν κάποιος άλλος και η ομάδα δεν πήγαινε καλά πόσοι θα αναπολούσαν άραγε τον Πορτογάλο. Αλλά είπαμε. Οι μετα Χριστόν προφήτες είναι πάντα εδώ.
Πάμε στο μέλλον. Ο Μαρινάκης έκανε και με το παραπάνω αυτό που έπρεπε. Σαν ηγέτης που ξέρει να παίρνει τα πράγματα πάνω του στα δύσκολα φέρνει παικταράδες, όπως ο Μαρσέλο και ο Χάμες Ροντρίγκες ,ποδοσφαιριστές παγκόσμιας κλάσης, ενώ και οι Σαμασέκου-Μπακαμπού είναι δεδομένο ότι έχουν την ποιότητα και την εμπειρία να κάνουν τη διαφορά. Το θέμα είναι ότι μετά τον Αρη και την διακοπή που θα υπάρξει η ομάδα να δουλέψει, να γίνει ομάδα που ονειρεύεται η διοίκηση και ο κόσμος και με τις νέες προσθήκες να ξεκινήσει την αντεπίθεση της και στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Οσον αφορά στον Κορμπεράν, θα του δώσω ένα credit ότι θέλησε να μπεί στα δύσκολα. Το θέμα όμως είναι να έχει καταλάβει και ο ίδιος τις δυνάμεις του και αν μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό το δύσκολο καράβι που λέγεται Ολυμπιακός. .Η διοίκηση τον στηρίζει με όλες τις τις δυνάμεις και πλέον τα πάντα θα κριθούν στο μέλλον.
