Όταν ένας αθλητής ή μια αθλήτρια στο πόλο, ανεξαρτήτως ηλικίας, φορά το σκουφάκι με το έμβλημα του Ολυμπιακού πάνω του, μόνο ένα έχει στο μυαλό. Να τα δώσει όλα για να φτάσει στην κορυφή. Αυτό φάνηκε και στον τελικό του πρωταθλήματος των Νέων Γυναικών. Τεράστια δίψα και πάθος για τον τίτλο.
Αποφασισμένες και αποφασιστικές
Από το πρώτο σπριντ του τελικού στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα των Νέων Γυναικών φάνηκε πώς τα κορίτσια του Στέργιου Τοροσιάδη ήθελαν πάρα πολύ να φτάσουν στη νίκη. Ήθελαν πάρα πολύ να πάρουν το πρωτάθλημα. Φαίνονταν πώς η δίψα τους ήταν μεγάλη. Φαίνονταν πώς είχαν στόχο να κατακτήσουν την κορυφή. Φαίνονταν η μεγάλη του διάθεση στην άμυνα. Κατάφεραν να κρατήσουν τον Ναυτικό Όμιλο Βουλιαγμένης για δύο οκτάλεπτα (σ.σ.: πρώτο και τρίτο) μακριά από το γκολ. Σε έναν τελικό αυτό είναι κάτι περισσότερο από καθοριστικό και κομβικό. Αλλά δείχνει το μέταλλο μιας ομάδας.
Η εικόνα του πάγκου «μιλάει»
Στη φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο βλέπετε την εικόνα του πάγκο του Ολυμπιακού. Το μάτι των Νέων-Γυναικών του Θρύλου γυάλιζε. Έμπαιναν δυνατά στις φάσεις, έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν στην άμυνα με τα μπλοκ τους. Εξαιρετική δουλειά έκανε και η τερματοφύλακας Κωνσταντοπούλου με τις επεμβάσεις της. Όποιo κορίτσια κι αν μπήκε στο ματς, έδωσε τον καλύτερό της εαυτό. Καμία δεν υστέρησε. Κάτι αναγκαίο σε έναν τέτοιο τελικό.
Τρία ματς μέσα σε μια ημέρα
Αν σκεφτούμε πώς το βράδυ του Σαββάτου, στο πρώτο ματς με τη Βουλιαγμένη, δέχθηκαν 9 γκολ και στον τελικό μόλις 5 -μέσα σε 24 ώρες τα δύο ματς, έγινε πολύ καλή δουλειά. Μην ξεχνάμε, δε, πώς οι «ερυθρόλευκες» έπαιξαν μέσα σε μια ημέρα, από το απόγευμα του Σαββάτου ως το απόγευμα της Κυριακής, τρία απαιτητικά ματς. Δύο με τον ΝΟΒ κι ένα με τον ΠΑΟΚ, έχοντας πολύ καλή εικόνα και απόδοση και στα τρία. Πώς έγινε αυτό; Διότι υπήρχε… Τεράστια δίψα και πάθος για τον τίτλο.
