Σήμερα το μπάσκετ γύρισε πολλά χρόνια πίσω αλλά για κάποιους απλά έσπασε, και αυτός ήταν ο πόνος τους, το σερί του Ολυμπιακού με τις 14 νίκες . Τολμώ να πω ότι το σημερινό χειρουργείο που πέρασε η ομάδα ήταν, στην κυριολεξία, χωρίς αναισθητικό και δεν θα ήταν υπερβολή να γράψω ότι ήταν χειρότερη από τις αλήστου μνήμης εποχές Αναστόπουλου και λοιπών συγγενών.
Οι “αντικειμενικοί” θα μείνουν με το φοβερό καλάθι του Πονίτκα , θα μείνουν με τις 61 σερί νίκες των “ερυθρόλευκων” που κόπηκαν και είδαν κάποιοι χαρά στα σκέλια τους. Οσο για το σχολιαστή ήταν ένα μεγάλο ντέρμπι. Οταν μας συμφέρει δεν μιλάμε για τη διαιτησία .
Οσο και να το πάλεψε ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να κερδίσει 8 παίζοντας με 5 και οι ίδιος παίζοντας με τη δεύτερη, ουσιαστικά πεντάδα. Εκτός ο Σλούκας, εκτός ,αν και στον πάγκο, ο Μπλακ , εκτός ο Γουόκαπ με μία περίεργη για να μην πώ ύποπτη απόφαση. Και μέσα σε όλα χτύπησε και ο Βεζένκοφ που έχει φάει, όπως και οι υπόλοιποι, το ξύλο της αρκούδας. Το διαιτητικό τρίο…απλά κοιμόταν. Η δεν είχε τη διάθεση να παίξει 50-50.. Ούτε καν 55-45 αλλά 90-10.
Γιατί εμφανίστηκαν έτσι το ξέρουν μόνο οι ίδιοι. Ακόμα και έτσι, όμως, ο Ολυμπιακός και με τη δεύτερη του ομάδα έχασε επειδή έπρεπε ,ως φαίνεται, να χάσει. Σήμερα είδαμε τιμωρία έδρας ,αν πάμε στον 5ο τελικό, για πράγματα που έγιναν στον περιβάλλοντα χώρο του ΣΕΦ, λίγες ώρες αργότερα, είδαμε τρεις ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΥΣ διαιτητές να διαμορφώνουν αποτέλεσμα.
Η ομάδα ΔΕΝ πρέπει να αφήσει τίποτα στην τύχη . Και πιστεύω πως δεν θα το πράξει.
