Το χθεσινό βράδυ στο γήπεδο Καραϊσκάκη ήταν από εκείνα που βγαίνουν από τα πιο ωραία όνειρα κάθε φιλάθλου του Ολυμπιακού. Κάθε φιλάθλου, που έχει μία καρδιά “βαμμένη” κόκκινη και θέλει να βλέπει στις νίκες της ομάδας το πάθος, την λεβεντιά, την ψυχή και πάνω από όλα, συγχωρείστε μου το κλισέ αλλά πάει, τις φλέβες να πετάγονται από το λαιμό στους πανηγυρισμούς των γκολ. Τόσο που μία φωτογραφία να τις απεικονίζει και να σου δίνει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη για την συνέχεια που έρχεται.
Πιθανότατα, την στιγμή του γκολ, όλοι όσοι σηκώθηκαν και πανηγύρισαν έχασαν κάποια πράγματα στον αγωνιστικό χώρο. Ο λόγος είναι επειδή είχαν υψωμένες γροθιές προς τον πειραιώτικο ουρανό, επειδή εκείνη τη στιγμή έβγαζαν μία φωνή που περίμενε να βγει αρκετό καιρό και να συγχρονιστεί μαζί με τις υπόλοιπες στο Καραϊσκάκη και φυσικά να δώσει την ξεχωριστή πανηγυρική νότα σε μία υπέροχη βραδιά.
Είπαμε για κάποια πράγματα που “έχασαν”, τουλάχιστον οι περισσότεροι που πανηγύρισαν έξαλλα. Το “κουβάρι” των παικτών που έγιναν “ένα” με την κερκίδα είναι σκηνικό γνώριμο. Όμως κάποιοι δεν παρατήρησαν το σπριντ του Σίλβιο Προτό, ο οποίος είναι δεν είναι δύο μήνες στην ομάδα, να κατεβαίνει από την εστία του και να πανηγυρίζει σαν μικρό παιδί με τους συμπαίκτες του. Τον Τάκη Λεμονή, το χουμε ξαναγράψει, δεν είναι η πρώτη φορά που τον βλέπουμε να πανηγυρίζει έξαλλα και σίγουρα δεν θα είναι και η τελευταία! Ταυτόχρονα και στον αντίποδα, τα πρόσωπα των παικτών του ΠΑΟΚ που δέχτηκαν το γκολ και μαζί την ψυχρολουσία, τα οποία έδιναν την εντύπωση πως και για… πέντε ημίχρονα να συνεχιζόταν το παιχνίδι, το είχαν χάσει.
Πως λέγονται όλα αυτά; Ψυχή, καρδιά, πάθος, δύναμη, θρίαμβος, νίκη, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Κάτι που καμία ομάδα δεν έχει στην Ελλάδα και που καμία δεν πρόκειται να το αποκτήσει. Δεν είναι πια μυστήριο το πως γίνεται. Είναι δεδομένο. Και είναι και κάτι που το επισήμανε ο Τάκης Λεμονής στην συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα. Ότι δηλαδή σήμερα, όλοι οι ποδοσφαιριστές του και κυρίως αυτοί που ήρθαν φέτος, κατάλαβαν καλά τι σημαίνει Ολυμπιακός. Ήταν το βάπτισμα του πυρός, που δεν μπορούσε να γίνει στην Νέα Σμύρνη, όσο σημαντική κι αν ήταν η νίκη. Αυτό το βάπτισμα έπρεπε να γίνει στο Καραϊσκάκη. Μπροστά στο κοινό των πρωταθλητών.
Κλείνοντας, δεν ήταν μόνο το γκολ που έδωσε αυτή την εντύπωση. Ο Ολυμπιακός των πολλών προβλημάτων που κλήθηκε να συμμαζέψει ο Τάκης Λεμονής δείχνει πως διαθέτει την ποιότητα και τις εναλλακτικές που θέλει. Για κάθε παίκτη που δεν αγωνίζεται, ξεπετάγεται ένας άλλος να πάρει την ευκαιρία και να παίξει. Έτσι έγινε και με τον Καρίμ στην Νέα Σμύρνη, έτσι έγινε και με τον Σισέ χθες. Ο Σενεγαλέζος αν μη τι άλλο χαρακτηρίζεται το λιγότερο συγκινητικός, αφού οι περισσότερες μονομαχίες του έβγαζαν τέτοιο πάθος σαν να πρόκειται για αμνυτικό με τεράστια εμπειρία και δύναμη. Κι αυτό είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα.
Όλα αυτά μπορεί κανείς να τα θεωρήσει και ως “απαντήσεις”. Ο Ολυμπιακός έδωσε τις δικές του απαντήσεις λοιπόν σε μία βραδιά που τα χαμόγελα επέστρεψαν φαρδιά πλατιά στον Πειραιά. Ένας Ολυμπιακός που στάθηκε όρθιος όπως ακριβώς έπρεπε, παρά την κούραση από το παιχνίδι της Τετάρτης απέναντι στην Μπαρτσελόνα και γενικότερα από τον διαρκή “Γολγοθά” των τελευταίων εβδομάδων αλλά και απέναντι σε ΠΑΟΚ και… σφυρίγματα που τον έβαζαν συνεχώς μέσα στην περιοχή του. Δεν “λύγισε”, δεν “μάσησε” και νίκησε.
Μία νίκη από αυτές που φτιάχνουν χαρακτήρα. Μία νίκη από αυτές που γεννούν πρόσωπα πρωταθλητών. Μία νίκη από αυτές που αναδεικνύουν τον πρωταθλητή κόντρα σε όλους και σε όλα. Μία νίκη ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ!
