Στη ζωή τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οπως τίποτα τυχαίο δεν είναι και στο ποδόσφαιρο η και εν γένει στον αθλητισμό. Αν δεν υπάρχει προγραμματισμός-οργάνωση -πλάνο δεν κάνεις τίποτα. Κάποια χρόνια πίσω όταν μιλάγαμε για σκάουντινγκ στην Ελλάδα, πιο πιθανό είναι κάποιος να σε κοίταζε σαν εξωγήινο παρά να σε πάρει στα σοβαρά. Και όχι τόσο για Ελληνες παίκτες όσο για ξένους και πόσο μάλλον Αφρικανούς που μπορεί να είναι πολλοί ,ειδικά στη Γαλλία ,αλλά δεν είναι ούτε εύκολο να προσεγγιστούν, ούτε να πειστούν να έρθουν στην Ελλάδα. Για όλα υπάρχει ένα ς τρόπος και ο Ολυμπιακός τον έχει βρεί εξαιρετικά.
Πριν αρκετά χρόνια, όλοι έλεγαν για το φαινόμενο Πόρτο και μάλιστα ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε ως στόχο να φτιάξει ένα τέτοιο μοντέλο όπου η ομάδα θα μπορούσε, ξέχωρα απο μεταγραφές ακριβές, να βρει λαβράκια τα οποία θα μπορούσε κάποια στιγμή, να πουλήσει ακριβά. Η Πόρτο το έκανε για πολλά χρόνια αλλά ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να το πράξει αυτό. Επρέπε να έρθει στην ομάδα ο Φρανσουα Μοδέστο με την καταπληκτική δουλειά που κάνει, εδώ και σχεδόν 11 χρόνια, για να μπορέσει η ομάδα να βρίσκει τρόπο να φέρνει παίκτες-ταλέντα που θα αναδειχτούν μέσα από το σύλλογο και απο κει και πέρα θα ανοίξουν τα φτερά τους για μεγάλα πρωταθλήματα.
Κάποτε, όχι πολύ παλιά, όταν έλεγες για παίκτες απο την Β Γαλλίας θα σε κοιτούσαν σαν εξωγήινο . “Ελα μωρέ ποιά Β Γαλλίας; ” και άλλα τέτοια ακούγονταν όχι τόσο γιατί μπορεί να υποτιμούσαν το συγκεκριμένο Πρωτάθλημα αλλά ίσως γιατί δεν το ήξεραν. Και είναι αλήθεια πως στην Ελλάδα όταν δεν ξέρουμε κάτι, απλά το υποτιμούμε.
Ο Ολυμπιακός με τον Μοδέστο και εν συνεχεία με τον Καρεμπέ το άλλαξε αυτό. Και αν στην αρχή, όλοι, όταν άκουγαν για Μασουάκου,Σισέ ,Μαντί Καμαρά γέλαγαν και έλεγαν “που θα πάνε δανεικοί αυτοί” η μα είναι δυνατόν με τέτοιους παίκτες να φτιάξουμε ομάδα ενθυμούμενοι μεταγραφές Ζάχοβιτς-Ζιοβάνι-Καρεμπέ -Ζε Ελίας και άλλα ,τώρα απλά σώπασαν και περιμένουν να δούν. Γιατί στο ποδόσφαιρο οφείλεις να έχεις υπομονή πριν βγάλεις συμπέρασμα.Και βέβαια, ο Ολυμπιακός ,πλέον, έχει γίνει σημαντικός προορισμός για παίκτες που ψάχνουν την αναγνώριση που δεν μπορούν να βρούν σε ομάδες του Σαμπιονά με τελευταίο παράδειγμα τον Αγκιμπού που στη Λιλ τον άφησαν να φύγει και τώρα τραβάνε τα μαλλιά της κεφαλής τους.
Βέβαια για να έρθει η επιτυχία θα πρέπει να ισχύσει η αμφίδρομη σχέση ποδοσφαιριστή και ομάδας. Διότι το ταλέντο δεν είναι από μόνο του ικανό αλλά θα πρέπει να υπάρχουν και οι κατάλληλες συνθήκες. Και ο Ολυμπιακός,του Μοδέστο, του Καρεμπέ και των επιτυχιών στην Ευρώπη τις προσφέρει απλόχερα. Και κάπως έτσι ο Φατινγκά από την Παρί , ο Κειτά από την Ρεάλ η ο Αγκιμπού από τη Λιλ δεν θα το σκεφτούν πολύ πριν πούν ναι στην πρόταση του Ολυμπιακού βλέποντας ότι οι ομάδες που αγωνίζονται δεν τους πιστεύουν.
Και ερχόμενοι στην Ελλάδα και στο μεγάλο λιμάνι ξέρουν πως είναι η μεγάλη τους ευκαιρία για να βγούν στον ποδοσφαιρικό αφρό.
