Ο Νίκος Ζέρβας αναλύει τα «κλειδιά» της σημαντικής νίκης του Ολυμπιακού κόντρα στην Μπάγερν.
Ανεξάρτητα με το θετικό αποτέλεσμα και την μεγάλη νίκη που διατήρησε τον Ολυμπιακό σε τροχιά πλέι οφ, το χθεσινό παιχνίδι με την Μπάγερν ήταν μια μικρογραφία της ως τώρα φετινής πορείας του στην Ευρωλίγκα. Με πολλά πάνω και κάτω και κυρίως… ψυχοβγαλτικό χαρακτήρα. Στο τέλος της ημέρας όμως, αν σκεφτεί κάποιος πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση σε περίπτωση μίας ακόμα και μάλιστα τέταρτης συνεχόμενης, εντός έδρας ήττας, θα καταλάβει πως χθες βράδυ, μπήκε στο πέτο των «ερυθρόλευκων» το πρώτο σημαντικό γαλόνι.
Όσο και αν απομένουν άλλοι δεκαεπτά αγώνες, ή αν θέλετε ένας ολόκληρος γύρος, αν το ρεκόρ πήγαινε στο 8-9, θα χρειάζονταν πολύ περισσότερες υπερβατικές νίκες, η πίεση θα γινόταν ακόμα πιο μεγάλη και πρακτικά, το κυνήγι της Μπάγερν, θα ήταν βάσει λογικής άπιαστος στόχος. Από την στιγμή που ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του κλήθηκαν να δώσουν τον πρώτο πραγματικά μεγάλο τελικό της σεζόν χωρίς τα δυο σμολ φόργουορντ τους (Παπανικολάου-ΜακΚίσικ), περνούσε σε δεύτερη μοίρα το πώς θα έρθει η νίκη. Παρόλα αυτά, οι «ερυθρόλευκοι» ήταν κατά διαστήματα αρκετά καλοί. Όπου χρειάστηκε έβαλαν μεγάλα καλάθια, έβγαλαν ψυχωμένες άμυνας και κέρδισαν σημαντικές κατοχές με επιθετικά ριμπάουντ.
Απέναντι σε μία ομάδα που επίσης είχε προβλήματα (Λούτσιτς, Σίσκο, Τζέντοβιτς), αλλά έπαιζε χωρίς το παραμικρό άγχος, έχοντας το εξωφρενικό γι’ αυτήν 11-6 στον πρώτο γύρο. Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, η Μπάγερν είχε και ένα ακόμα πλεονέκτημα που φάνηκε, αλλά ευτυχώς δεν στοίχισε. Μπορεί να υπολείπεται σε ταλέντο και εμπειρία, όμως έχει καταφέρει πολύ πιο γρήγορα από τον Ολυμπιακό να αποκτήσει σταθερότητα, ισορροπία στο παιχνίδι της και «χημεία». Της τα χάλασε για τα καλά ο Μπόλντγουιν που το πήρε προσωπικά και έκανε το καλύτερο παιχνίδι του για τους «ερυθρόλευκους», ως αντίπαλός τους! Το θέμα μας όμως είναι ο Ολυμπιακός. Που για να δικαιολογήσω απόλυτα και την πρώτη παράγραφο, είχε -ξανά- ένα κακό πρώτο ημίχρονο και ήταν καλύτερος στο δεύτερο.
Ευτύχισε να μείνει με μόλις δύο πόντους πίσω στην ανάπαυλα χάρη στο ότι σούταραν ελαφρώς καλύτερα εντός πεδιάς, στα καλάθια και την δημιουργία του κορυφαίου της βραδιάς Σλούκα και τις βοήθειες που έδωσαν Πρίντεζης, Βεζένκοφ, Χάρισον, αλλά και οι άμυνες του Τζένκινς. Στο πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός δεν είχε ούτε ένα επιθετικό ριμπάουντ, ενώ η Μπάγερν πέντε, η αναλογία ασίστ/λαθών ήταν 9-9 έναντι 16-6, ενώ οι φιλοξενούμενοι είχαν 8-0 πόντους από έξτρα κατοχές, 14-9 από τα λάθη και 10-7 από αιφνιδιασμούς. Από την στιγμή που δεν έγινε μεγαλύτερη… ζημιά στο εικοσάλεπτο, η δουλειά έγινε μια χαρά στην επανάληψη. Και πιστώνεται και πάλι στους πέντε προαναφερθέντες, στον Σπανούλη που ήταν πολύ καλός στο δεύτερο πέρασμά του στον αγώνα, στον για δεύτερο σερί παιχνίδι θετικό Έλις, αλλά και στον Ζαν-Σαρλ, ο οποίος έδωσε πολλές λύσεις στην άμυνα.
Η επιλογή του κόουτς Μπαρτζώκα να περάσει στο «3» τον Βεζένκοφ, σε συνδυασμό με την παράλληλη χρησιμοποίηση του Ζαν Σαρλ στο «4», βοήθησε πολύ αμυντικά. Οι διάδρομοι προς το καλάθι έκλεισαν, περιορίστηκε η δράση του Ρέινολντς και έμεινε μόνο ο σεληνιασμένος Σίλεϊ να απειλεί. Αν δεν χάνονταν και τόσο αμυντικά ριμπάουντ, απόρροια των συνεχόμενων αλλαγών στην άμυνα που δημιουργούσαν μιτς-ματς, το παιχνίδι δεν θα είχε φτάσει ποτέ στην τελευταία φάση. Το σχήμα που προανέφερα, βοήθησε να λειτουργήσει αρμονικά και το δίδυμο Σλούκα-Σπανούλη, καθώς καλύφθηκαν οι αμυντικές αδυναμίες που δημιουργούνται σε αυτή την περίπτωση. Αν και χθες ο Σλούκας, δεν έχει κάνει μόνο αυτά που αποτυπώνει η αστραφτερή και γεμάτη στατιστική του. Θυμάμαι τουλάχιστον 3-4 φάσεις που με την άμυνά του έχει αλλοιώσει πάσες της Μπάγερν, κάτι που αποδεικνύει το απόλυτο μπάσκετ που έπαιξε.
Η νίκη μπήκε λοιπόν στο σακούλι και άπαντες ευελπιστούν να αποτελέσει εφαλτήριο ενόψει της δύσκολης συνέχειας με τις τρεις διπλές αγωνιστικές που ακολουθούν. Στο Τελ Αβίβ περιμένει την Τρίτη η Μακάμπι, που αν χάσει, σχεδόν… χάνεται. Ο Ολυμπιακός πάει πιο άνετος μετά το χθεσινό αποτέλεσμα, καθώς περισσότερο τον νοιάζει να κάνει το 2/2 στα παιχνίδια με την Βιλερμπάν που ακολουθούν. Όμως παρότι θα αγωνιστεί ξανά χωρίς τον σημαντικό Παπανικολάου, έχει μία μεγάλη ευκαιρία να κάνει το κάτι παραπάνω και να ξεκλειδώσει πολλαπλές βαθμολογικές πίστες ενόψει της συνέχειας. Τα εκτός έδρας παιχνίδια άλλωστε, του ταιριάζουν φέτος περισσότερο…
Υ.Γ.1: Στην τελευταία φάση ο Βεζένκοφ παίζει πολύ έξυπνη άμυνα με το κορμί στο όριο του φάουλ και οι διαιτητές αποφάσισαν να μην σφυρίξουν. Για τις συνεχόμενες αντιδράσεις του πολύ καλού κατά τα άλλα προπονητή, Αντρέα Τρινκιέρι, από την πρώτη φάση, καλύτερα να μην μιλήσουμε, αλλά σίγουρα δεν συνάδουν με την μενταλιτέ μίας ομάδας όπως η Μπάγερν. Για τους… αντικειμενικούς που έσπευσαν να μιλήσουν για εύνοια, την ώρα που σε δεκάδες άλλες περιπτώσεις στο μπάσκετ απλά νικούσε ο καλύτερος, σκύβεις με κατανόηση πάνω από το πρόβλημα τους.
Υ.Γ.2: Αν οι διαιτητές ήθελαν να… καθαρίσουν την Μπάγερν, είχαν πολλές αφορμές να την τιμωρήσουν με 2-3 ακόμα τεχνικές ποινές, ενώ δεν θα έδιναν σε καμία περίπτωση, το τραβηγμένο από τα… μαλλιά αντιαθλητικό στον Έλις. Θα έβλεπαν επίσης το ξεκάθαρο φάουλ που γίνεται στον Σλούκα στο τέλος του ματς, όταν πάτησε μετά την τελική γραμμή και δεν θα πήγαινε ποτέ στο τελευταίο σουτ η νίκη. Είπαμε όμως χρειάζεται κατανόηση για αυτούς που κραυγάζουν, όντας Μπάγερν, Ερυθρός Αστέρας και άλλες ομάδες από τα γεννοφάσκια τους. Έχουν συνηθίσει αλλιώς…
