Η νίκη του Ολυμπιακού με 2-1 απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης σίγουρα μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους, οι οποίοι θα “βολέψουν” κάποιους που θέλουν να συνεχίσουν το δικό τους παραμύθι για τον Ολυμπιακό.
Θυμηθείτε λίγες ημέρες πριν, όταν ο Παναθηναϊκός έφευγε νικητής από την Ριζούπολη με τα χίλια ζόρια και έπαιρνε την πρόκριση για το Κύπελλο Ελλάδος… Α μπράβο! Τότε που όλοι μας έλεγαν για μέταλλα και… ιχνοστοιχεία, για δύναμη, για επικές ανατροπές και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπα. Ότι ο Απόλλωνας βέβαια κόντεψε να φτάσει στην ισοφάριση ήταν μέσα στα λοιπά!
Kοινώς, “γαργάρες”, από αυτές που έβαζε ο Βέγγος μουσική υπόκρουση στις ταινίες του…
Σήμερα ο Ολυμπιακός, νίκησε τον Αστέρα Τρίπολης με ανατροπή στο τελευταίο λεπτό του αγώνα και αφού είχε βρεθεί πίσω στο σκορ με “πέτσινο” πέναλτι του Βάτσιου. Είναι έτσι ή δεν είναι; Είναι.
Η νίκη όμως αυτή ανάγκασε τους πάντες να παραδεχθούν ότι χρειαζόταν και… καρδιά πρωταθλητή, αν και πολύ θα ήθελαν να το παρουσίαζαν ως “νίκη με το σκατό στην κάλτσα”. Δεν γίνεται όμως.
Ήταν νίκη με καρδιά πρωταθλητή. Και ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι ακόμη και εμείς οι Ολυμπιακοί έχουμε τα “άντερα” να παραδεχθούμε ότι ναι, η ομάδα μας δεν ήταν όπως έπρεπε. Έκανε λάθη, κινδύνεψε κιόλας, έχασε ευκαιρίες, αλλά με πείσμα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο έφτασε στην νίκη.
Ακόμη πιο σπουδαίο είναι το γεγονός ότι δεν μπορεί κανείς να πει τίποτα, γιατί ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ με πέναλτι “εφεύρεση” του διαιτητή. Όχι. Έχουμε πει ότι στον Ολυμπιακό δεν αρμόζει να “ψάχνεται” για το διαιτητικό λάθος και να βρίσκει εκεί άλλοθι όπως κάνουν όλοι. Ούτε άλλοθι χρειάστηκε, ούτε τίποτα, γιατί άμα έχεις την καρδιά του πρωταθλητή, και στην κακή σου μέρα, θα το κάνεις ακόμη και στο 90φεύγα, όπως και έγινε.
Όλα αυτά τα στοιχεία, συνθέτουν μία νίκη που έγινε με την καρδιά του Πρωταθλητή και όχι μία νίκη, που όπως πολλοί θα ήθελαν να πούνε, ήρθε με το σκατό στην κάλτσα.
Συγνώμη! Δεν θα το ξανακάνουμε, δεν θα σας ξαναχαλάσουμε και τις Τετάρτες σας ακόμη δεν μπήκε ο καινούργιος χρόνος!
