Ο Γιώργος Μασούρας θα γεράσει ,ποδοσφαιρικά, στην ομάδα της καρδιάς του και θα αποδείξει ότι ,πέρα, από την αξία ως ποδοσφαιριστής σημασία έχει και η ποδοσφαιρική τιμιότητα.
Ένας παίκτης που ποτέ δεν έχει δώσει δικαιωματα και πάνω από το ποδοσφαιρικό του “εγώ” έβαζε πάντα το εμείς και την ομάδα..
Από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στο Καραϊσκάκη ο Μασούρας και μέσα στο γήπεδο ,είτε παίζοντας βασικός ,είτε στον πάγκο είτε και αν δεν χρειαζεται τις υπηρεσίες του ο εκάστοτε προπονητής ο Γιώργος ήταν πάντα Για την ομάδα πρώτα και μετά για τον εαυτό του.
Οι δηλώσεις του,μετά την πρόκριση επί της Φενέρ,αποτύπωναν με τον πιο εύγλωττο τρόπο τα συναισθήματα ,σε λόγια,κάθε Ολυμπιακού απ’ άκρη σε άκρη.
Ήταν αυτά που θα σκεφτόταν κάθε Ολυμπιακός που τα τελευταία χρόνια είδε την τύχη να γυρίζει την πλάτη στην αγαπημένη του ομάδα μέχρι την ευλογημένη βραδιά της 29ης Μαϊου στα Φιλαδέλφεια.
Κάποιες αδικίες ο Γιώργος τις είδε από την τηλεόραση και άλλες τις βίωσε ως πρωταγωνιστής.
Εκείνο το βράδυ όμως το κακό ξορκίστηκε και εκείνος ήταν πρωταγωνιστής.
Η πιθανότητα να πάει στην Μπόχουμ η σε άλλη ομάδα του εξωτερικού στεναχωρούσαν τον κόσμο που όμως κάποιοι έλεγαν ότι ίσως για τον ίδιο να άξιζε να πάει να ζήσει την εμπειρία.
Ωστόσο και μετά από σκέψη αλλά και Ερυθρόλευκη καρδιά και ψυχή ο Μασούρας θα μείνει εδώ ως ένας άκρατος υπερασπιστής του Ερυθρόλευκου μεγαλείου.
Ένα μεγαλείο του οποίου υπεύθυνος,σε σημαντικό βαθμό είναι και ο ίδιος.
