Πάντοτε μένει μια “γλυκιά” στενοχώρια, ειδικά όταν πρέπει να πεις “αντίο” σε έναν παίκτη που τίμησε και με το παραπάνω την φανέλα με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο. Αυτό κάναμε χθες για τον Λούκα Μιλιβόγεβιτς, τον Σέρβο χαφ που ήρθε “αθόρυβα” στον Ολυμπιακό μας το καλοκαιράκι του 2014 από την βελγική Άντερλεχτ.
Την σεζόν εκείνη, η μεταγραφή του δεν είχε περάσει στα “ψιλά” γράμματα. Κάθε άλλο μάλιστα, αφού όσοι παρακολουθούσαν τα… ευρωπαϊκά δρώμενα ήξεραν ότι ο Λούκα ήταν ένας φέρελπις ταλαντούχος ποδοσφαιριστής. Απλώς “καλύφθηκε” από την μετακίνηση του παγκόσμιου Ερίκ Αμπιντάλ και φυσικά την επιστροφή του Κώστα Μήτρογλου, ενώ αίσθηση είχε προκαλέσει και η προσθήκη του Κώστα Φορτούνη.
Κι όμως, μέσα στην πανδαισία αστέρων, ο Λούκα έδειξε ότι “έτρωγε σίδερα” από το πρώτο κιόλας ευρωπαϊκό παιχνίδι απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης, μιας και “κέντρισε” το ενδιαφέρον, συνοδευόμενο από σχόλια του τύπου “ωραίο αυτό το Σερβάκι που πήραμε”.
Ο “Μίλι” συνέχισε να δουλεύει το ίδιο αθόρυβα, όπως ακριβώς ήταν και ο ερχομός του στον πρωταθλητή.
Σταδιακά όχι απλά κέρδιζε την θέση του, αλλά έγινε βασικός και αναντικατάστατος, βγαίνοντας και μπροστά όσες φορές ο Ολυμπιακός τον χρειάστηκε. Δυνατός στις μονομαχίες, μαέστρος στα χαφ, εξαιρετικές μεταβιβάσεις, όλα αυτά δηλαδή που επιτάσσει το πνεύμα και η ιστορία του Ολυμπιακού.
Είναι ίσως από τους λίγους τα τελευταία χρόνια που πέρασαν από τον Ολυμπιακό και τον “ένιωσαν”. Κατάλαβε τι ήθελε ο σύλλογος από αυτόν, κατάλαβε τι έπρεπε να προσφέρει, κατάλαβε που έπρεπε να δουλέψει για να γίνει καλύτερος, κατάλαβε πολλά. Μέχρι και την τελευταία στιγμή, όταν πολλοί τον παρουσίαζαν ως “αδιάφορο” και με το ενάμισι πόδι στην Αγγλία, εκείνος έβαλε το… μισό πόδι στις λάσπες της Βέροιας, σηκώθηκε και πήρε μια κεφαλιά για να χαρίσει στον Ολυμπιακό το “τρίποντο”. Το τελευταίο του τρίποντο με τα ερυθρόλευκα. Επαγγελματίας και όχι… “φευγάτος” μέχρι το τελευταίο παιχνίδι, κύριος και φυσικά σαν Ολυμπιακός.
Από σήμερα, ο “Μίλι” θα ζει το όνειρό του στην Πρέμιερ Λιγκ. Πιθανώς η Κρίσταλ Πάλας να μην είναι η ομάδα του βεληνεκούς που θα του άξιζε, όμως εφόσον έχει αποδείξει πως είναι δουλευταράς, σίγουρα έχει στο “τσεπάκι” του ακόμη μία μεταγραφή σε ακόμη καλύτερο σύλλογο του σπουδαιότερου πρωταθλήματος του κόσμου. Διότι, πολύ απλά, το αξίζει.
Οι ευχές οι δικές μας; Φυσικά να πετύχει αυτό που ονειρεύεται, να πάρει ακόμα καλύτερη μεταγραφή και όταν έρθει η στιγμή να επιστρέψει σε αυτό εδώ το Λιμάνι που αγάπησε και που τον αγάπησαν!
Καλή τύχη Λούκα! Θα είσαι πάντα ένας από εμάς!
