Στο θλιβερό περιστατικό που έλαβε χώρα έξω από το «Γ. Καραϊσκάκης» πριν το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Φράιμπουργκ, με θύμα έναν YouTuber, αναφέρθηκε ο διευθυντής Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της «ερυθρόλευκης» ΠΑΕ, Νίκος Γαβαλάς.
Ο Νοτιοκορεάτης είχε κάνει LIVE -και πιθανότατα πήγε στο φαληρικό για γήπεδο για τους δύο συμπατριώτες του, που παίζουν στους πρωταθλητές Ελλάδας- δέχθηκε επίθεση από «ερυθρόλευκους» οπαδούς, οι οποίοι φαίνεται πως του έκλεψαν το κινητό!
Αναλυτικά το ποστάρισμα:
«Ποιητική αδεία… στο πρωτάθλημα οφείλουμε το ζην και στις ευρωπαϊκές βραδιές το ευ ζην. Είναι μία διαδικασία για να γίνει η ζωή μας περισσότερο ποιοτική και συνάμα αποδοτικότερη. Στην πραγματικότητα το ευ ζην είναι οι ρίζες μας, ο πολιτισμός μας, η παιδεία μας, ο πλούτος των προγόνων μας.
Μέχρι να ανάψουν οι προβολείς και να γίνει η σέντρα, μοχθεί μία ομάδα ανθρώπων, ώστε οι ευρωπαϊκές βραδιές του Ολυμπιακού να έχουν οργανωτικά τη λάμψη που αξίζουν οι κορυφαίες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις της “Γηραιάς” Ηπείρου.
Με συντονιστή τον υπεύθυνο διεθνών σχέσεων της ΠΑΕ, Κώστα Βερνίκο και την καθοδήγηση του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου του σταδίου «Γ. Καραϊσκάκης», Βασίλη Βασιλειάδη μία «αλυσίδα» ανθρώπων δίνει και τη ψυχή τους για το βέλτιστο αποτέλεσμα. Για να φιλοξενήσουμε υποδειγματικά τους μουσαφίρηδές μας και να διευθετήσουμε άμεσα κάθε αίτημα της Ευρωπαϊκής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Τα συγχαρητήρια από τους απεσταλμένους της UEFA για τον τρόπο διοργάνωσης του αγώνα με την Φράιμπουργκ, όπως αυτά που ακούσαμε αργά το βράδυ της Πέμπτης, είναι η επιβράβευση μίας ακόμη δύσκολης πορείας ημερών. Όπως και η δύναμή μας για να ανοίξουμε το κεφάλαιο της προετοιμασίας του επόμενου ευρωπαϊκού αγώνα.
Το καταδικαστέο περιστατικό που καταγράφηκε εκτός γηπέδου, προκάλεσε τη μήνη όλων μας. Πρόκειται για συμβάν που αναδεικνύει ένα πρόβλημα το οποίο έχει τις “ρίζες” του μέσα στην κοινωνία. Μετά από δύο χρόνια πανδημίας, τα ποσοστά παραβατικής συμπεριφοράς έχουν αυξηθεί σημαντικά. Όχι μόνο κοντά σε ποδοσφαιρικά γήπεδα, αλλά και σε χώρους όπου βρίσκονται καθημερινά οι οικογένειές μας και τα παιδιά μας, όπως είναι οι πλατείες ή τα σχολεία.
Μονάχα αν αναγνωρίσουμε ως κοινωνικό το πρόβλημα αυτό, θα αρχίσει και η αντίστροφη μέτρηση για την επίλυσή του σε βάθος χρόνου».
