Η Ασημάκη «κρέμασε» το σκουφάκι της!

Την αποχώρησή της από την ενεργό δράση γνωστοποίησε η Αλεξάνδρα Ασημάκη, αυτή η σπουδαία αθλήτρια υδατοσφαίρισης.

Αποχαιρέτησε τον Ολυμπιακό και την Εθνική Ελλάδας, αλλά και τη Βουλιαγμένη, έχοντας γράψει τη δική της ιστορία. Άλλωστε, με 735 γκολ στην Α1 Πόλο Γυναικών αποτελεί την κορυφαία σκόρερ όλων των εποχών.

«Φανταζόμουν τον εαυτό μου σε βάθρο. Άκουγα τον Εθνικό Ύμνο και ανατρίχιαζα. Φάνηκε το 2011, όταν δάκρυσα στην απονομή του χρυσού μεταλλίου με την Εθνική ομάδα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Και δεν συνηθίζω να κλαίω. Από το χαμηλότερο σημείο της πισίνας, όπου χανόμουν, άρχισα ν’ ανεβαίνω με πολύ πείσμα και πολλή δουλειά στην επιφάνεια. Ευτύχησα να πατήσω σε πολλές κορυφές μαζί με τις συμπαίκτριές μου σε όλες τις ομάδες.

Αρχικά στη Βουλιαγμένη κι έπειτα στον Ολυμπιακό, που αρχίζει τώρα την προετοιμασία του για τη νέα σεζόν. Κι εγώ δεν θα πέσω μαζί με τα κορίτσια στο νερό. Δεν θα φορέσω το ερυθρόλευκο μαγιό μου παρέα τους. Όμως, πάντα θα έχω την ικανοποίηση ότι στον Ολυμπιακό ωρίμασα ως αθλήτρια. Έχει άλλο ειδικό βάρος αυτός ο σύλλογος», αναφέρει σε ένα σημείο στο γράμμα της αποχώρησής της μέσω του contra.gr.

Όσο για το επόμενο βήμα στην καριέρα της και το πρώτο στην προπονητική; Δείτε τι λέει: «Δεν μπορώ να βλέπω παιδιά με δακρυσμένα μάτια, επειδή δεν παίζουν. Δεν θα το κάνω ποτέ ως προπονήτρια. Αυτό είναι αρχή μου και θα την εφαρμόσω στις ακαδημίες του Ολυμπιακού Αλίμου στο Alma Club, στον Άλιμο, όπου στο εξής θα προπονώ παιδιά. Όλα θα έχουν ίσες ευκαιρίες. Δεν μπορώ να πω σ’ ένα παιδί “δεν κάνεις”. Είναι πολύ ρηχό κι εγώ θέλω το βάθος μου. Θέλω να παίρνουν πρωτοβουλίες, όπως έκανα κι εγώ. Ανάγκασα τους προπονητές ν’ ασχοληθούν μαζί μου.

Πλέον, μπορώ να πω ότι μου φέρθηκε ωραία η ζωή μέχρι σήμερα. Το καλό τέλος μιας καριέρας λειαίνει όλες τις γωνίες που προέκυψαν σε αυτήν. Θα έχω πάντα αυτό που κανείς δεν μπόρεσε να πιάσει και να κρατήσει μέσα στα χέρια του, το νερό. Τις δυνατές αναμνήσεις μου σε αυτό. Δεν είναι μια παρηγορητική σκέψη, τώρα που κλείνει ένας κύκλος στη ζωή μου, αυτός της αθλήτριας. Είναι η αλήθεια. Είναι η ζωή μου».