Παρά το γεγονός ότι θα έπρεπε μάλλον να… κλαίμε απόψε το βράδυ μετά τα όσα είδαν τα μάτια μας στο Περιστέρι, το παρόν πόνημα αφορά ή πιο σωστά απαριθμεί τους λόγους που πρέπει να χαμογελάμε με τα όλα όσα είδαμε αγωνιστικά από τον Ολυμπιακό.
Σε ότι αφορά το… κλάμα είδαμε την φάση του γκολ του Ατρόμητου. Πως να μην το αναφέρεις. Δεν γίνεται να παραβλέψουμε πως αν το εν λόγω γκολ είχε μπει από πλευράς Ολυμπιακού και δεν είχαν υποδειχθεί σε θέση οφσάιντ και οι τέσσερις (!) ποδοσφαιριστές, αντιλαμβάνεται κανείς τι θα είχε συμβεί μέσα σε λίγα μόλις… δευτερόλεπτα!
Επηρέασε ψυχολογικά το γκολ αυτό την ομάδα; Ασφαλώς και φάνηκε, αφού δεν είναι δα και το πιο ευχάριστο πράγμα στον κόσμο να βλέπεις τον αντίπαλό σου να σκοράρει δευτερόλεπτα μετά την σέντρα του δευτέρου ημιχρόνου, να παίρνει το προβάδισμα και να έχει και σκορ πρόκρισης υπέρ του.
Κι όμως, εδώ ερχεται ο πρώτος λόγος για τον οποίο πρέπει να χαμογελάσουμε. Μάλλον ο δεύτερος, αφού ο Ολυμπιακός από τα πρώτα κιόλας λεπτά του αγώνα είχε μπει πολύ πιο αποφασιστικά από τους Περιστεριώτες και έκανε “μπαμ” πως ήθελε πολύ περισσότερο την πρόκριση στα ημιτελικά. Ήταν ανώτερος, ήταν καλύτερος, ήταν πιο “ψυχωμένος” αλλά του έλειπε το γκολ.
Παρότι τελικά το δέχθηκε στις αρχές του δευτέρου μέρους, ισορρόπησε τα πράγματα και εκμεταλλεύτηκε τις στημένες του φάσεις για να ισοφαρίσει με τον Ρομαό, ενώ παράλληλα έχασε ένα… κάρο ευκαιρίες και για άλλα γκολ. Τελικά το απλό ήταν και το πιο ωραίο με την “γλυκιά” σέντρα του Ντε λα Μπέγια και την κεφαλιά του Φορτούνη που έδωσε τέλος σε όλα.
Κοντολογίς. Ο Ολυμπιακός αντέδρασε όπως οφείλει να αντιδρά ένας σωστός πρωταθλητής. Δεν “λύγισε” από το γκολ του Ατρόμητου, δεν “λύγισε” από το γκολ – οφσάιντ του Ατρόμητου, αναθάρρησε, έψαξε τις λύσεις του και τις βρήκε με τρόπο ωραίο, ορθόδοξο και αποτελεσματικό, δεν επηρεάστηκε ότι έμεινε με 10 παίκτες παρότι η δεύτερη κίτρινη του Ντα Κόστα χαρακτηρίζεται επιεικώς… αυστηρή!
Αυτή την αντίδραση περίμενε ο κόσμος του Ολυμπιακού και αυτή είναι που ταιριάζει στον σύλλογο.
Με άλλα λόγια ο Ολυμπιακός νίκησε και κατανίκησε τους πάντες και τα πάντα για να προκριθεί στον ημιτελικό του Κυπέλλου με τρόπο ωραίο και Πειραιώτικο. Και, συγχωρήστε με που έχω καταντήσει… γραφικός στο θέμα των πανηγυρισμών, αλλά θα το επισημάνω για μία ακόμη φορά. Αυτές τις φάτσες θέλω να βλέπω όταν βάζει γκολ ο Ολυμπιακός και αυτές τις φλέβες θέλω να πετάγονται από τον λαιμό στην ένταση του πανηγυρισμού!
