Ο Νίκος Ζέρβας γράφει στο redaroume για την νίκη του Ολυμπιακού στην Βαλένθια με εκπληκτικό μπάσκετ για τριάντα λεπτά και την… υπενθύμιση της τέταρτης περιόδου.
Η έκτη νίκη στην ιστορία του Ολυμπιακού σε ισάριθμα παιχνίδια που έχουν γίνει στο γήπεδο της Βαλένθια ήταν ανέλπιστη. Και γιατί οι γηπεδούχοι έπαιζαν την ύπαρξή τους στην διοργάνωση και γιατί βρίσκονταν σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση πριν το τζάμπολ και γιατί οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν κανένα βαθμολογικό κίνητρο. Ανεξάρτητα με το πώς ήρθε αυτή και θα αναλύσουμε παρακάτω, αξίζει ένα μπράβο στον Γιώργο Μπαρτζώκα και τους παίκτες που κατάφεραν να βρουν κίνητρο και να σεβαστούν την ιστορία τους και την διοργάνωση.
Έφτασαν μάλιστα στην ένατη εκτός έδρας νίκη τους φέτος (αχ, αυτό το… ΣΕΦ), παίζοντας για τριάντα λεπτά εξαιρετικό μπάσκετ, σε σημείο που, ιδιαίτερα στο τρίτο δεκάλεπτο, «τσιμπιόμασταν» για να σιγουρευτούμε αν αυτή η ομαδάρα στο παρκέ της «Φοντέτα», είναι πράγματι ο χωρίς στόχους Ολυμπιακός. Από την αρχή του αγώνα, οι «ερυθρόλευκοι» έπνιξαν την Βαλένθια, που είναι η καλύτερη ομάδα σε δημιουργία στην διοργάνωση και μέχρι χθες ήταν μαζί με την Μπάγερν και την Μπαρτσελόνα η πιο αποτελεσματική ομάδα εντός έδρας φέτος. Όσοι αγωνίστηκαν ήταν συγκεντρωμένοι και έδωσαν το κάτι παραπάνω, έπαιξαν καλά την άμυνα με τις αλλαγές και δεν άφησαν τους γηπεδούχους να χτυπήσουν με τους αποτελεσματικούς ψηλούς τους κοντά στο καλάθι.
Όταν η μπάλα πήγαινε στο χαμηλό ποστ, ένας παίκτης έδινε βοήθεια και γέμιζε την ρακέτα, με αποτέλεσμα η Βαλένθια να απορυθμιστεί εντελώς. Τα αμυντικά ριμπάουντ θωρακίστηκαν και η ομάδα πήρε περισσότερους πόντους από αιφνιδιασμό, λάθη αντιπάλου, αλλά και από τις έξτρα κατοχές. Με τέλεια αναλογία ασίστ/λαθών 14-2 στο πρώτο ημίχρονο, χάρη στις εξαιρετικές αποστάσεις, αλλά και επιθετικό πλουραλισμό, έφτασε στο +13, χωρίς να έχει εξωφρενικά ποσοστά ευστοχίας, δείγμα του πολύ καλού μπάσκετ που έπαιζε ο Ολυμπιακός. Στο τρίτο δεκάλεπτο επήλθε και η κορύφωση. Με επί μέρους 30-10 το παιχνίδι ουσιαστικά κρίθηκε. Ο Πρίντεζης έκανε ένα εξαιρετικό ματς υπενθυμίζοντας πως έχει ακόμα να δώσει, ο Σλούκας δημιουργούσε με εκπληκτική ευκολία και ο Βεζένκοφ ήταν στα γνωστά υψηλά φετινά του στάνταρ.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτοί. Πολύτιμες βοήθειες έδωσαν στην ρακέτα με σκορ και άμυνες οι Έλις, Κουφός και Ζαν Σαρλ, ενώ Σπανούλης και Λαραντεζήκας αποτέλεσαν ένα πολύ καλό συμπλήρωμα του Σλούκα σε όλα τα επίπεδα. Ήταν για τριάντα λεπτά ένας Ολυμπιακός που χαίρεσαι να τον βλέπεις και απέδειξε για μία ακόμα φορά πως αδίκησε τον εαυτό του στην Ευρωλίγκα. Ανέδειξε όμως με το υπερβολικά κακό και χαλαρό τέταρτο δεκάλεπτό του και μία ακόμα αλήθεια. Πως το μεγαλύτερό του πρόβλημα φέτος ήταν η έλλειψη ισορροπίας και σταθερότητας, ακόμα και μέσα σε ένα σαραντάλεπτο. Ασφαλώς και το +33 δεν μπορούσε να πάει στο +40 γιατί η Βαλένθια θα αντιδρούσε, όμως αυτό έχει απόσταση από αυτό που είδαμε στο τέλος.
Οι Ισπανοί βέβαια έπαιξαν ανελέητο και ατιμώρητο ξύλο και ευστόχησαν σε εννέα τρίποντα για να πάνε την διαφορά μέχρι και στους επτά πόντους, αλλά σίγουρα έδωσε δικαίωμα και ο Ολυμπιακός. Παρόλα αυτά, μετράει το αποτέλεσμα και κυρίως το πολύ καλό μπάσκετ που απολαύσαμε για τριάντα λεπτά. Σε δέκα μέρες η σεζόν θα τελειώσει και θα αρχίσει ο σχεδιασμός για την νέα σεζόν. Η βραδιά στην Ισπανία, παρότι γοήτρου, θα είναι από αυτές που θα μας μείνουν από το φετινό ταξίδι και ήταν τόσο όμορφη, που δεν μπορεί να μειωθεί από το κακό φινάλε…
