ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ
Το ημερολόγιο έδειχνε 14/2/2019. Εκείνο το απόγευμα οι οπαδοί του Ολυμπιακού ήταν στημένοι στις τηλεοράσεις τους και έβλεπαν μια ακόμα φορά την αγαπημένη τους ομάδα να πηγαίνει να παίξει απέναντι στον πανίσχυρο (παρασκηνιακά) Παναθηναϊκό.
Τα φιλάκια του Χρήστου Μπαφέ την ώρα που οι ομάδες αποσύρονταν στα αποδυτήρια, ήταν μόνο η αρχή για αυτό που θα συνέβαινε στη συνέχεια.
Οι Πειραιώτες πήραν μια γενναία και επιβεβλημένη απόφαση, αποσύρθηκαν από τις ελληνικές διοργανώσεις και έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους. Ήταν δεδομένο ότι δεν θα συνέχιζαν να παίζουν σε ένα τραπέζι με σημαδεμένη τράπουλα. Όπως ήταν και δεδομένο ότι ο δρόμος που θα ακολουθούσαν δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα.
Η ιστορία έδειξε…
Στην πορεία χάθηκαν πολλές μάχες. Όλες οι ομάδες που τάχα ζητούσαν ισονομία τάχθηκαν στο πλευρό του «ισχυρού» Παναθηναϊκού, η ΕΟΚ βάλθηκε να ταπεινώσει τους Ερυθρόλευκους (στο τέλος έφαγε τα μούτρα της), ενώ η χλεύη και οι προσβολές πήγαιναν σύννεφο.
Το στοίχημα της ομάδας πλέον ήταν να έχει μια καλή παρουσία στην Ευρώπη και να δώσει τον αγώνα της ώστε να καταφέρει να επιστρέψει στις ελληνικές διοργανώσεις όταν αυτές θα «καθάριζαν» από το παλιό και θα υποδέχονταν το νέο. Όπως και τελικά έγινε…
Η ομάδα του Πειραιά κέρδισε με τους πιτσιρικάδες της την άνοδό της στην Basket League και φέτος επέστρεψε βροντοφωνάζοντας ότι «Κανείς δεν τα βάζει με εμάς». Διοίκηση, τεχνικό τιμ, παίκτες και κόσμος έγιναν ένα και τελικά κατάφεραν να ανέβουν στην κορυφή και μάλιστα με τρόπο εμφατικό. Σπάζοντας ρεκόρ στην Α1, κερδίζοντας 7 φορές σε μια σεζόν τον Παναθηναϊκό και φυσικά, διώχνοντας τον πρώην πρόεδρο της ΕΟΚ από την καρέκλα του, την οποία νόμιζε ότι είχε καβατζώσει για πάντα…
Πέτυχε πολλά…
Μεγαλύτερο επίτευγμα όμως της ομάδας, είναι το ήθος που έβγαλε αυτές τις ημέρες. Οι κινήσεις της διοίκησης και των παικτών ήταν μετρημένες, ενώ ο Γιώργος Μπαρτζώκας χειρίστηκε την τοξική κατάσταση που πήγαν να δημιουργήσουν οι απέναντι με περίσσια ψυχραιμία.
Κανείς δεν χλεύασε τον Παναθηναϊκό, σε μια σεζόν που το κάνουν μέχρι και οι οπαδοί του.
Κανείς δεν ειρωνεύτηκε, κανείς δεν έβρισε. Στα όρια του επιτρεπτού και του πειράγματος ήταν οι αναρτήσεις του Ντόρσεϊ, ο οποίος έχει αμερικάνικη νοοτροπία, όπως και η ατάκα του προέδρου στην τελευταία συνέντευξη Τύπου της σεζόν, όταν ρώτησε για τα κλιματιστικά.
Ούτε απειλές, ούτε φωνές ότι σας σκίσαμε, ούτε τίποτα. Δουλειά και σοβαρότητα μόνο. Επιμονή, ιδρώτας, στόχοι και επιτεύγματα. Αυτά χαρακτήρισαν φέτος την ομάδα του Πειραιά. Ο τρόπος που οι άνθρωποι της ΚΑΕ διαχειρίστηκαν τις επιτυχίες τους, μας έδειξε ότι μπορούμε και χωρίς έπαρση. Ταπεινά. Με την απαραίτητη προσήλωση, τρία χρόνια μετά την ιστορική του απόφαση, ο Ολυμπιακός επέστρεψε και το έκανε με κρότο.
Η σωστή πλευρά της ιστορίας
Απέδειξε ότι παρά το κόστος, παρά τα απανωτά χτυπήματα που δέχθηκε, άντεξε και στο τέλος δικαιώθηκε. Μα πάνω απ’ όλα, τα όσα κατάφερε και ο τρόπος που το έκανε, αποδεικνύουν ότι για μια ακόμα φορά οι άνθρωποι του συλλόγου βρέθηκαν στη σωστή πλευρά της ιστορίας…
Αντί υστερόγραφου θέλω να ευχηθώ στον Γιώργο Πρίντεζη υγεία, ευτυχία και να ζήσει στην προσωπική του ζωή τις μεγάλες στιγμές που έζησε στην επαγγελματική του. Ο Γιώργος έχει περάσει ήδη στην αθανασία και στο μέλλον θα γραφτούν άπειρες σελίδες για την προσφορά του στο σύλλογο αλλά και στο άθλημα γενικότερα…
