Ο Ολυμπιακός απέκτησε με τον επισημότερο τρόπο τον Μπράιαν Ρόμπερτς και η είδηση αυτή γέμισε χαμόγελα τον κόσμο του Ολυμπιακού. Όχι μόνο επειδή πρόκειται για έναν παίκτη εξαιρετικό που σαφώς κλείνει οριστικά την υπόθεση της θέσης “1”, αλλά και επειδή είναι NBAer.
Κι ως γνωστό, ΝΒΑer στην ομάδα δίνει άλλη χάρη. Mία ενέργεια, ένα μεγάλο σουτ, ένα καθοριστικό κλέψιμο, μία δυνατή άμυνα… Κάτι τέτοιο αρκεί για να δώσει το κάτι παραπάνω στην ομάδα!
Παραδοσιακά, οι σχέσεις του Ολυμπιακού με τον NBA χαρακτηρίζονται ως σχέσεις ποιότητας, με τους ερυθρολεύκους να έχουν ιδιαίτερο… “πάρε – δώσε” με τους Σικάγο Μπουλς, από όπου ήρθαν και οι περισσότεροι παίκτες. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι NBAers που ήρθαν στο μεγάλο λιμάνι, πρόσφεραν πολλά, αλλά λίγοι ήταν αυτοί που έμειναν για πάντα στις μνήμες του κόσμου και στα κιτάπια της χρυσής ερυθρόλευκης ιστορίας.
Για να μην σας… ξεγελάει ο τίτλος, οι σχέσεις ποιότητας είναι μεγαλύτερες και ισχυρότερες μεταξύ Ολυμπιακού και ΝΒΑ, αφού όπως ξαναγράψαμε, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που ήρθαν και… κορόιδευαν δίχως ίχνος τύψεων τόσο τους ιδιοκτήτες της ομάδας, όσο και τον κόσμο “αράζοντας” και μην προσφέροντας τίποτα (βλ. Ποστέλ, Πάργκο, Ουέιφερ)!
Eίναι πάρα πολλοί… Μεταξύ αυτών που ξεχώρισαν βρίσκουμε σίγουρα τους Ουόλτερ Μπέρι, τον αείμνηστο Αλφόνσο Φορντ καθώς και τους Ρότζερ Μέισον Τζούνιορ, Πάτρικ Μπέβερλι, Τζέιμς Ρόμπινσον, Άντονι Γκόλντγουαϊρ, Κίντελ Γουντς, Μπλου Έντουαρντς, Λιν Γκριν και άλλους πολλούς. Ωστόσο υπάρχουν πέντε συγκεκριμένοι που όποτε τους ακούμε μας φέρνουν στο μυαλό μας εξαιρετικές στιγμές, υπέροχες αναμνήσεις και πολλούς τίτλους. Επαναλαμβάνουμε, εδώ γίνεται λόγος για Αμερικανούς. Αλλιώς θα βλέπατε σε πρώτη… μούρη και τον Άρβιντας Μασιγιάουσκας, τον Λίνας Κλέιζα και τον Ράσο Νεστέροβιτς!
Οι NBAers που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ:
Ρόι Τάρπλεϊ: Από το 1986 μέχρι το 1991 διέπρεψε στους Ντάλας Μάβερικς, το 1992-93 τον έφερε στην Ελλάδα ο Άρης Θεσσαλονίκης και το 1993-1994 ήταν η σεζόν του Ολυμπιακού να βιώσει την μαγεία που θα του προσέφερε ο τεράστιος και εμβληματικός Αμερικανός, Ρόι Τάρπλεϊ.
Με τους ερυθρόλευκους αναδείχθηκε πρωταθλητής και Κυπελλούχος Ελλάδος αλλά και δευτεραθλητής Ευρώπης, αφού ο Θρύλος δεν κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης στον “καταραμένο” τελικό του Γιαν Ντελιάου. Έκανε πραγματικά καταπληκτική σεζόν, αρκετή για να τον επιστρέψει στους Ντάλας Μάβερικς.
Τον αείμνηστο Ρόι, ο κόσμος του Ολυμπιακού θα τον θυμάται πάντα για τα… ρολά που κατέβαζε κάτω από τα καλάθια αλλά και για τους μεγάλους, καθοριστικούς πόντους του. Τεράστια μορφή πραγματικά.
Έντι Τζόνσον: Τι παιχταράς ήταν αυτός!!! Αυτό που δεν έχουμε δει ποτέ ξανά στην Ελλάδα και πολύ δύσκολα θα το ξαναδούμε. Μαζί με τον επόμενο “φιλοξενούμενο” μας σε αυτό το αφιέρωμα, είναι μακράν οι δύο καλύτεροι ξένοι που έχουν περάσει από τον Ολυμπιακό.
Bιογραφικό αξιοζήλευτο. 1981-1987 Σακραμέντο Κινγκς, 1987-1990, Φοίνιξ Σανς, 1990-1993 Σιάτλ Σουπερσόνικς και από το 1993-1994 στους Σαρλότ Χόρνετς για να έρθει έπειτα στο μεγάλο Λιμάνι
Ο Fast-Eddie ήρθε σαν… πιστόλι για να ξεχάσουμε μια ώρα αρχύτερα τον Ζάρκο τον… “προδότη”! Τα τρίποντά του έφευγαν σαν… βόμβες από τα χέρια του με μοναδικό απαράμιλλο στυλ!
Πρωταθλητής Ελλάδος με τους ερυθρόλευκους, αλλά σε ότι αφορά την Ευρώπη, στάθηκε το ίδιο άτυχος όπως ο Ρόι. Παρά τις προσπάθειες του, αυτή τη φορά ο Ολυμπιακός είχε πέσει στον “τοίχο” που εκείνη την εποχή άκουγε στο όνομα Ρεάλ Μαδρίτης.
Παίκτης που δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ και που είμαστε τυχεροί όπως τον ζήσαμε!
Ντέιβιντ Ρίβερς: Ο πραγματικός “ποταμός” του Θρύλου την περίοδο 1995-1997! Mε θητεία στους Λέικερς και τους Κλίπερς και στα μικρότερα πρωταθλήματα της Αμερικής ήρθε για να πετύχει αυτό που έλειπε στον Ολυμπιακό. Δηλαδή την κατάκτηση της Ευρωπαϊκής κούπας. Και όντως, την σεζόν 1996-97, ήταν η σειρά της Μπαρτσελόνα να πέσει στον τοίχο που άκουγε στο όνομα “Ολυμπιακός Πειραιώς” και δικαίως οι ερυθρόλευκοι κατέκτησαν με τον Ντέιβιντ στην ομάδα όχι μόνο το ευρωπαϊκό, αλλά το τρεμπλ!!!
Για αυτό ο Ρίβερς συνέδεσε το όνομά του άρρηκτα με την πιο χρυσή σελίδα της ιστορίας του Ολυμπιακού. Το μαγικό τρεμπλ του 1997!
Τζος Τσίλντρες: Από το 2004 έως το 2008, ο Τζός έπαιξε στους Ατλάντα Χοκς. Και ήρθε το 2008 στον Ολυμπιακό με την αίγλη του “δυνατού” NBAer ο οποίος, όπως απέδειξε η ιστορία πρόσφερε μεν αλλά σε σχέση με αυτά που (καλο)πληρώθηκε από τους αδελφούς Αγγελόπουλους, δεν θα λέγαμε ότι έκανε και την διαφορά που θα περίμενε κανείς από ένα παίκτη των… 20 εκατομμυρίων! Παρόλα αυτά, κατέκτησε με τον Ολυμπιακό ένα κύπελλο το 2010 ενώ οδήγησε την ομάδα ξανά στα Final Four της Ευρωλίγκα σε Βερολίνο και Παρίσι το 2009 και το 2010 αντίστοιχα. Μάλιστα στον ημιτελικό κόντρα στην Παρτίζαν πέτυχε και το καλάθι που ισοφάρισε το ματς και το έστειλε στην παράταση.
Όπως είπαμε. Ένας καλός και φιλότιμος NBAer που όμως για τα λεφτά του δεν μας τα είπε τόσο… καλά όσο θα περιμέναμε!
Έισι Λο: Είπαμε. Ολυμπιακός – Μπουλς, σχέσεις ποιότητας! Όποιος ήρθε από το Σικάγο στον Πειραιά κάτι είχε να αφήσει. Είτε πάθος, είτε δύναμη, είτε προσπάθεια, είτε… Έισι Λο! Ο Έισι είναι μία κατηγορία μόνος του. Και πως όχι άλλωστε, αφού γύρισε πολλές ομάδες από το ΝΒΑ και τελικά βρήκε το λιμάνι του στον Πειραιά, όπου απόθεσε όλες του τις εμπειρίες. Αποτέλεσμα ήταν να μείνει τρία χρόνια στην ομάδα και να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα και δύο Ευρωλίγκες back2back. Κάτι που δεν το είχε κάνει ούτε ο Ρίβερς!!! Κι όχι απλά τις κατέκτησε αλλά διαδραμάτισε και σημαντικό ρόλο στα Final Four της Κωνσταντινούπολης και του Λονδίνου.
Ο τραυματισμός του ωστόσο του έκοψε τα φτερά και εν ολίγοις του κόστισε ένα πολύ πρόωρο τέλος στην καριέρα του. Όμως εμείς πάντα θα θυμόμαστε τον Acie Law IV και όλα αυτά που πρόσφερε στον Ολυμπιακό μας!
