Ο Νίκος Ζέρβας γράφει για το ματς με την Μπασκόνια και την κακή… συνήθεια του Ολυμπιακού να μην μπαίνει δυνατά στα παιχνίδια.
Δεν αποτελεί δικαιολογία, αλλά πραγματικότητα. Όταν σου λείπουν πέντε παίκτες και έχεις μείνει μία εβδομάδα εκτός προπονήσεων συνολικά ως ομάδα, είναι πολύ δύσκολο να αντεπεξέλθεις στο επίπεδο της Ευρωλίγκας. Ο Ολυμπιακός ήταν εξ’ ορισμού αουτσάιντερ στην χθεσινή αναμέτρηση με την Μπασκόνια. Θα χρειαζόταν μία μαγική εμφάνιση ή αν θέλετε μία υπέρβαση που με εξαίρεση το τρίτο δεκάλεπτο δεν ήρθε ποτέ.
Θα χρειαζόταν η Μπασκόνια να είναι σε… κακό φεγγάρι, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Τουναντίον, μπήκε στο ΣΕΦ απόλυτα συγκεντρωμένη, «χτύπησε» όλες τις αδυναμίες που δημιούργησε στο κορμί του Ολυμπιακού ο κορωνοϊός, έβαλε πολύ μεγάλα σουτ, έπαιξε άμυνα και έφυγε μετά από 13 και πλέον χρόνια νικήτρια από τον Πειραιά για πρώτη φορά. Υπήρχαν και άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν που οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν… μισοί, όμως χθες η κατάσταση ήταν εντελώς διαφορετική. Εκτός της έλλειψης ρυθμού που επέφερε η απραξία, οι παίκτες που έλλειπαν ήταν στην ίδια θέση, κάτι για το οποίο είχαμε προϊδεάσει. Σκεφτείτε πόσο δύσκολες ήταν οι προηγούμενες ημέρες για όλο τον οργανισμό όταν κάθε μέρα έβγαινε και ένας θετικός στην νόσο. Με τι μυαλό να προπονηθείς και να παίξεις μπάσκετ;
Όσους… λαγούς και να προσπάθησε να βγάλει από το καπέλο ο Μπαρτζώκας, πάντα η Μπασκόνια είχε μία απάντηση. Αν μάλιστα οι παίκτες του δεν έβγαζαν αντίδραση στο τρίτο δεκάλεπτο για να γυρίσουν ουσιαστικά από το -22, η διαφορά θα μπορούσε να είχε πάρει στο τέλος πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Η ουσία είναι πως το σαραντάλεπτο απέναντι στους Βάσκους, επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις. Έγινε το φυσιολογικό γιατί το μπάσκετ είναι τις περισσότερες φορές δίκαιο άθλημα. Πριν το τζάμπολ, ο Ολυμπιακός δεν είχε πολλά να χάσει έτσι όπως είχαν διαμορφωθεί οι συνθήκες. Θα είχε να κερδίσει πολλά αν έφερνε τούμπα τα σε βάρος του προγνωστικά, αλλά δεν τα κατάφερε.
Το σημαντικό τώρα είναι σιγά-σιγά να επιστρέψουν οι απόντες και η ομάδα να κοιτάξει μπροστά. Θα είναι ακόμα πιο δύσκολα τα επόμενα παιχνίδια, καθώς οι πέντε που απουσιάζουν θα χρειαστούν πολύ χρόνο για να βρουν ξανά τις ανάσες, τα πατήματά τους και να επέλθει ξανά η κανονικότητα. Έτσι όμως είναι η φετινή, ειδικών συνθηκών σεζόν, γι’ αυτό και χρειάζεται περισσότερη στήριξη και υπομονή από ποτέ. Υπάρχει όμως και ένα ζήτημα που πρέπει να λυθεί άμεσα και δεν αφορά μόνο τις απουσίες. Ο Ολυμπιακός, παρουσιάζει ανεξήγητη… χαλαρότητα, έλλειψη συγκέντρωσης και σκληράδας στην άμυνα στο ξεκίνημα σχεδόν όλων των αγώνων του. Αν εξαιρέσει κανείς το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια έχει βρεθεί πίσω στο πρώτο δεκάλεπτο, ενώ στα πέντε από τα εννέα, είναι πίσω στο σκορ στο ημίχρονο.
Όπου και αν οφείλεται αυτή η αγωνιστική συμπεριφορά, πρέπει να γίνει μεγάλη προσπάθεια πνευματικά και αγωνιστικά για να αλλάξει. Όταν δίνεις σε τέτοιου επιπέδου ομάδες ρυθμό και πίστη ότι μπορούν να σε νικήσουν, όταν κυνηγάς από νωρίς στο σκορ και ιδιαίτερα στα εντός έδρας δεν έχεις και τον κόσμο δίπλα σου να σε βοηθήσει, τα αποτελέσματα θα συνεχίσουν να είναι αρνητικά. Είτε με ελλείψεις, είτε χωρίς…
Υ.Γ. Συγκινητική η εμφάνιση του Πρίντεζη και στις δύο πλευρές του παρκέ. Πολύ καλός και ο Λαρεντζάκης όσο αγωνίστηκε.
