ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Το μόνο συναίσθημα που δεν εξηγείται με λόγια… (video)

Όλοι μας περιμέναμε πως απόψε στο γήπεδο Καραϊσκάκη κάτι θα είχε ετοιμαστεί με αφορμή τα γενέθλια του Ολυμπιακού μας που συμπλήρωσε 94 έτη ζωής.

Βλέπουμε στα γήπεδα της Ευρώπης, όταν μία ομάδα έχει γενέθλια να γίνεται του… κιτς το πανηγύρι, με χορεύτριες, χαρτάκια, κορδέλες και άλλα τέτοια. Δεν λέμε, κάποια μπορεί να είναι ωραία και καλαίσθητα, αλλά δεν χρειάζεται και κάτι το πολύ “εξεζητημένο”. Θέλει και λίγο συναίσθημα, θέλει και λίγο από ιστορία, θέλει πολλά μαζί και τίποτα συγκεκριμένο. Και πως μπορείς να τα πεις όλα με τη μία; Αν είσαι Ολυμπιακός, τότε ξέρεις αυτό το μικρό μυστικό που μπορείς να πετύχεις τα πάντα με ένα δυο μικρά πραματάκια.

Στην κερκίδα της Θύρας 7, ένα ωραιότατο πανό γεμάτο 94 χρόνια ιστορίας, κρεμασμένο από νωρίς. “Φτερά στα πόδια, καρδιά μες στα στήθια που δώσαν θρίαμβους σαν παραμύθια – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ”. Τα παιδιά τα είπαν όλα με δύο απλά και συνάμα επιβλητικά πανό χρώματος κόκκινου και άσπρου.

Και όταν μπήκε η ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, οι ιθύνοντες του εορτάζοντα Θρύλου πέτυχαν διάνα. Ναι… Δεν χρειαζόταν πραγματικά ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ και ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ για να ευχηθούμε όλοι μαζί χρόνια πολλά στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας. Τίποτα… Ούτε μεγαλεπήβολες δημιουργίες, ούτε φρου-φρού, ούτε τίποτα. Αυτό που ακούστηκε από τα μεγάφωνα ήταν αυτό που έπρεπε και που όλος ο κόσμος το καλωσόρισε λες και το περίμενε. Ίσως γιατί όλοι το περίμεναν και έγινε όπως έπρεπε να γίνει.

Με το που ακούγονται τα πρώτα λόγια “Φευγάτ’ από μπρος, φευγάτ’ από μπρος”, ο κόσμος βγάζει ένα επιφώνημα θαυμασμού, συγκίνησης, και αρχίζει να χτυπά παλαμάκια στους ρυθμούς του παλιού, του πρώτου, του αυθεντικού Ύμνου του Ολυμπιακού μας. Πολλοί αρχίζουν να τραγουδούν κιόλας μεγαλοφώνως “παλληκάρια διαλεχτά της νίκης παιδιά, δύναμη, τέχνη, ατσάλι καρδιά”. Κι ακολουθεί το πλέον γνωστό σε όλους, παλιούς και νέους “ένα, δύο, τρία, ΓΚΟΛ παντού πανικός, Θρίαμβος νίκη Ολυμπιακός”.

Μοναδικά τα συναισθήματα την στιγμή που έπεσαν οι πρώτες νότες. Αλλά έχουν ένα “κακό”. Το εξής… καλό “κακό”. Δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια. Όσο κι αν προσπαθήσαμε να τα αναζητήσουμε, όσο κι αν προσπαθήσαμε να τα εκφράσουμε, να τα καταγράψουμε, δεν μπορούμε. Δεν μπορέσαμε και σίγουρα δεν θα μπορέσουμε ποτέ. Ρίγη συγκίνησης, ένα εκατομμύριο συναισθήματα, μνήμες, και τίποτα συγκεκριμένο και όλα μαζί…

Δεν ήταν όμως, απλά συγκίνηση, δεν ήταν ανατριχίλα. Ήταν αυτό το κάτι άλλο ήταν που δεν περιγράφεται με λόγια… Όποιος το ένιωσε αυτό που νιώσαμε όλοι στο άκουσμά του πρώτου, του αυθεντικού μας Ύμνου κατά την είσοδο της ομάδας, αλλά δεν μπορεί να το εκφράσει με λόγια, τότε ξέρει τί σημαίνει ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ…

Πολλά μπράβο, πολλά συγχαρητήρια και ταυτόχρονα πολλές ευχαριστίες σε αυτούς που σχεδίασαν αυτή τη συγκλονιστική, την συναρπαστική είσοδο της ομάδας που έγινε υπό τους ήχους του πρώτου Ύμνου του Ολυμπιακού. Διότι τα χρόνια περνούν, ο Ύμνος έχει αλλάξει, αλλά δεν μπορούμε να ξεχνάμε το παρελθόν, ειδικά αν αυτό είναι τόσο ένδοξο και έχει μία 94χρονη ιστορία για προίκα. Και ο ίδιος ο Ολυμπιακός φροντίζει να το θυμόμαστε πάντα, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Και για να μην κλείσουμε δίχως να πούμε κάτι για το παιχνίδι, ως είθισται, θα τα πούμε με δύο κουβέντες. Με την είσοδό του και το άκουσμα του Ύμνου, ο Ολυμπιακός απλά είχε νικήσει ήδη. Το μόνο που περιμέναμε ήταν το σκορ. Η ομάδα με το που βγήκε στον αγωνιστικό χώρο, είχε ήδη νικήσει.

Απλά ήταν συγκλονιστικό! Αυτή ήταν η στιγμή που ο Ολυμπιακός έσβησε τα κεράκια του μαζί με τον κόσμο του.

Δείτε τo συναίσθημα αυτό μέσα από ένα βίντεο:

Σχετικά Άρθρα

Back to top button