Το 0-0 κόντρα στον Ατρόμητο μπορεί κανείς να το διαβάσει με πολλούς και διάφορους τρόπους. Σίγουρα το να μην κερδίσεις στην πρεμιέρα μία ομάδα κατώτερη σου είναι θέμα, από την άλλη όμως, όπως είπε και ο Μαρτίνς, υπάρχουν στιγμές που η μπάλα δεν μπαίνει μέσα . Για να δικαιωθεί, για πολλοστή φορά, ο Ιβιτσα Οσιμ που είχε αποκαλέσει ,πόρνη, τη στρογγυλή θεά.
Βέβαια υπάρχουν και άλλα ρητά που μπορείς να επικαλεστείς, όπως το ότι ο Ολυμπιακός έβγαλε μόνος του τα μάτια του, χάνοντας ένα ακόμα πρώτο ημίχρονο και αυτό, αν μη τι άλλο, είναι μία παθογένεια που δεν την έχει τώρα η ομάδα αλλά κατάφερνε πολλές φορές να γυρίσει το τσιπάκι και να πάρει εύκολες ή δύσκολες νίκες. Δεν είναι όμως πάντα του Αι Γιαννιού, μεγάλη η χάρη του, η του Σάντα Ελ Αραμπί ,γιατί για τη μπάλα τα είπαμε.
Ο Μαρτίνς έκανε ένα μεγάλο λάθος και η ροή του ματς τον εξέθεσε. Ξεκίνησε με τον ανέτοιμο και βαρύ ,ακόμα, Λόπες και άφησε εκτός τον Ονιεκούρου που όταν άρχισε να παίρνει τα πάνω του από το 60 και μετά μοίρασε σακούλες, όταν ο Μαρτίνς τον έβαλε στο β ημίχρονο.
Είναι ένα δυνατό ερώτημα γιατί ο Πορτογάλος κόουτς επέλεξε τον Λόπες αντί του Νιγηριανού. Επίσης, ο Κούντε ,για ακόμα μία φορά, ήταν απογοήτευση. Βαρύς, με πολλά λάθη στις μεταβιβάσεις, έκανε και δύο τελικές αλλά γενικά δεν δείχνει τα πράγματα που θέλει ο προπονητής του.
Από κει και πέρα,ο Τικίνιο ήταν πολύ καλός, και όταν θα βρεί τις συνεργασίες με τον Ελ Αραμπί πολλές άμυνες θα αναστενάξουν.
Οσο για τον Καρμπόβνικ ,η πρώτη του παρουσία ήταν ενθαρρυντική. Παίκτης με δύναμη,πνευμόνια και τσαγανό που σίγουρα θα αποτελέσει ενδιαφέρουσα περίπτωση.
Εν κατακλείδι, αυτή η απώλεια, οφείλει να διαβαστεί σωστά από τον Μαρτίνς για να βελτιώσει τα λάθη και να γίνει καλύτερος.
