Oταν φοράς τη φανέλα, τη φόρμα η κρατάς το κασκόλ του Ολυμπιακού στα χέρια σου η ασχολείσαι με οτιδήποτε έχει να κάνει με τον Θρύλο, τη μεγαλύτερη πολυαθλητική καψούρα του κόσμου δεν μπορείς παρά να αισθάνεσαι μία απόλυτη περηφάνια αλλά και τυχερός. Γράφει ο Redistas.
Το λέω αυτό και το γράφω γιατί παρατηρώ, τον τελευταίο καιρό για το ποδόσφαιρο, μία μίρλα και μία απύθμενη γκρίνια από τον κόσμο. Ακούω και διαβάζω κριτικές για ποδοσφαιριστές, τον προπονητή και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω που αποσκοπεί αυτό.
Αλλο η καλόπιστη κριτική και άλλο η μουρμούρα. Το είχα γράψει και σε μία άλλη περίπτωση και θα το γράψω και τώρα. Οποιος νιώθει έτοιμος για προπονητής του Ολυμπιακού ας πάει στην Αλεξάνδρας και να καταθέσει βιογραφικό. Ας πάει και στο Ρέντη. Δηλαδή ο Μαρτίνς είναι χαζός και θέλει να χάσει τη δουλειά του με τις επιλογές του. Γιατί, λεει ο ένας δεν παίζει ο τάδε, ο δείνα και άλλες παπαριές. Μάλλον γιατί έτσι κρίνει ο προπονητής ρε εξυπνάκηδες που περνάει 50 ώρες το 24 ωρο στο Ρέντη και ίσως να ξέρει καλύτερα.
Οσο για τους παίκτες και ειδικά τους καινούργιους έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, θέλουν υπομονή όσο παράλογο και αν ακούγεται αυτό. Δεν είναι εύκολο να προσαρμοστείς γρήγορα σε μία ομάδα με απαιτήσεις όσο παικτάρα και αν είσαι. Θέλει χρόνο. Και μέχρι τότε ο Μαρτίνς θα εμπιστεύεται αυτούς που ξέρει ότι τον έχουν βγάλει ασπρόσωπο. Εκτός και να νομίζετε ότι το αληθινό ποδόσφαιρο είναι σαν τα ηλεκτρονικά που παίζεται σπίτι σας.
ΥΓ 1 Χρόνια πολλά Ελλάδα μας!
ΥΓ2: Τελικά σε αυτή την ποδοσφαιρική ζωή μόνο ο Ολυμπιακός τιμωρείται.
ΥΓ3: Στήριξη στον Ερασιτέχνη που ΚΑΙ φέτος μας κάνει περήφανους !
