Τέταρτη αγωνιστική και ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε μία θέση που δεν του είναι καθόλου γνώριμη τα τελευταία χρόνια. Την δεύτερη. Κάτι το οποίο πρέπει, επιβάλλεται και οφείλεται ειδικά προς την Ιστορία αυτού του τεράστιου συλλόγου να αλλάξει άμεσα. Μέσα σε μία εβδομάδα κιόλας.
Το παιχνίδι με τον Αστέρα πέρασε. Το ίδιο και με την Σπόρτινγκ, το ίδιο και με την Ξάνθη. Ας πάνε στο καλό και είθε να μην επιστρέψουν ποτέ. Είθε αυτές να είναι οι μόνες “γκέλες” της σεζόν. Όμως για να πάμε παρακάτω πρέπει να αλλάξουν κάναδυο πραγματάκια τα οποία σε καμιά περίπτωση δεν μοιάζουν δύσκολα, εφόσον ο πρωταθλητής διαθέτει το καλύτερο ρόστερ στην Ελλάδα. Τα αγωνιστικά δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε εμείς από ένα πληκτρολόγιο και δεν υπάρχει και λόγος να το κάνουμε. Εξάλλου για αυτη τη δουλειά υπάρχουν άνθρωποι στον σύλλογο που το φροντίζουν. Όμως υπάρχει κάτι το οποίο μπορούμε να το επισημάνουμε και ίσως να κάνουμε και τους παίκτες να το “αφουγκραστούν” για καλά.
Κι αυτό ποιο είναι;
Να ΘΥΜΩΣΟΥΝ οι παίκτες μας. Γιατί αυτοί παίζουν μπάλα! Να τα πάρουν στο κρανίο, να φορτώσουν, να τους γυρίσει το μάτι ανάποδα, διάολε. Αυτή τη στιγμή, ο κόσμος του Ολυμπιακού, όλη η ερυθρόλευκη οικογένεια “βράζει” μετά τα χθεσινά στο Περιστέρι. “Βράζει” με τα όσα βλέπει να γίνονται και δεν μπορεί να δεχθεί ο πρωταθλητής του, ο πρωταθλητής μας να μην το βγάζει με οργή στο χόρτο. Πρέπει να το αφουγκραστούν οι ποδοσφαιριστές μας και να το νιώσουν στο πετσί τους, και ο αυριανός αγώνας απέναντι στον Αστέρα για το Κύπελλο είναι η καλύτερη αφορμή για να το κάνουν.
Έστω όμως κι αν δεν καταφέρει ο κόσμος να τους το “περάσει”, πράγμα πολύ δύσκολο αφού ότι κι αν γίνεται είναι στο πλευρό της ομάδας, τότε πρέπει να το δουν οι ίδιοι. Αυτό το καρέ με το φάουλ που ξαφνικά έγινε πέναλτι, του Λιβάγια στο Περιστέρι, πρέπει να τους το κολλήσουν πάνω στα ντουλαπάκια τους στο Ρέντη. Να νιώσουν ότι τους “κλέβουν” αυτό που προσπαθούν να πετύχουν. Να νευριάσουν που δεν τους δόθηκε πέναλτι δεύτερο στο ματς με την Λαμία, να νευριάσουν που είδαν τον Καλογερόπουλο να μην δίνει πέναλτι και να αποβάλλει τον Λισγάρα στην Ξάνθη, να νευριάσουν που οι αντίπαλοι παίρνουν πέναλτι εκτός περιοχής…
Κι αυτόν τον θυμό να τον βγάλουν στο γήπεδο μεταφράζοντάς τον σε μπάλα και πολλά γκολ. Να σκυλιάσουν. Δεν γίνεται να δεχθούμε σαν Ολυμπιακοί φράσεις του τύπου “δεν μπορούν” και “δεν ξέρουν”. Πριν ένα μήνα ήξεραν και καλοήξεραν όταν ο Ολυμπιακός περνούσε από Σερβίες και Κροατίες και πήγαινε στους ομίλους του Champions League.
Ο ποδοσφαιρικός “θυμός” είναι που συσπειρώνει την ομάδα και τον κόσμο ώστε να “παίξουν μπάλα” όλοι πιο δυνατά και πιο αποφασιστικά. Είναι αυτό που περιμένουμε όλοι να δούμε να βγάζει ο Ολυμπιακός, πόσο μάλλον τώρα που την Κυριακή έρχεται ένα πολύ κρίσιμο ντέρμπι, ίσως το κρισιμότερο των τελευταίων ετών κι ας έιναι τόσο νωρίς στο πρωτάθλημα.
Θυμός τώρα και όλοι μία γρο8ιά. Το 8ο σερί πρωτάθλημα είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση. Μία ιστορική υπόθεση και δεν πρέπει να την αφήσουμε έτσι! Ολυμπιακός είμαστε!
