ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Θέλημα Θεού

36 χρόνια μετά αυτό που όλοι οι Αργεντινοφιλοι θέλαμε έγινε πράξη. Εμείς που μεγαλώσαμε με τον Θεό Ντιέγκο το 1986,να κάνει πράγματα και θαύματα,καμαρώσαμε τον ποδοσφαιρικό του γιο,Λιονέλ Μέσι να παίρνει την ομάδα πάνω του μέχρι και το τρόπαιο.

Το ήθελε ο Θεός τελικά. Σε μια ανυπέρβλητη ποδοσφαιρική παράσταση Αργεντινή και Γαλλία μας χάρισαν τον καλύτερο τελικό που έχει γίνει σε Μουντιάλ με ένα ματς το οποίο ήταν ότι καλύτερο για τους θιασώτες του ποδοσφαίρου και ακατάλληλο για τους καρδιακούς φίλους των δύο Εθνικών ομάδων και των απανταχού οπαδών τους.

Και τελικά το σήκωσε ο Μέσι και όχι ο Εμπαπέ ο οποίος έκανε μια από τις πιο ηρωικές εμφανίσεις σε τελικό ΠΠΚ αλλά τελικά ο next big player of the game έμεινε με τον τίτλο του κορυφαίου σκόρερ με 8 γκολ. Έχει χρόνια ακόμα άλλωστε.

Ο Θεός ,Ντιέγκο Μαραντόνα, φαίνεται πως είχε φτιάξει το τέλειο σενάριο από εκεί πάνω. Ακόμα και στο 2-0 δεν ήθελε να είναι κάτι εύκολο για την Αργεντινή.. Ο Μπαπέ ισοφάρισε,ο Μέσι ξαναεδωσε προβάδισμα αλλά και πάλι με πέναλτι ο Μπαπε είπε πως όλα θα κριθούν στα πέναλτι.

Εκεί ξαναμίλησε ο μετρ του είδους Εμιλιάνο Μαρτίνες που θύμισε Γκοικοετσέα του 1990 για τους παλιούς,οι Αργεντινοί ήταν εύστοχοι στα πέναλτι ,οι Γάλλοι έχασαν ένα ακόμα  και κάπως έτσι γράφτηκε ιστορία.

Προσωπικά,όλοι ξέρετε την αδυναμία που έχω στον Κριστιάνο.Για μένα ο Μέσι ήταν παίκταρος από τους λίγους αλλά πάντα προστατευόταν από τον τρόπο παιχνιδιού της Μπαρτσελόνα που τον βοήθαγε να κάνει το παιχνίδι που μόνο αυτός ήξερε και βεβαίως έμενε στην Καταλωνια  συν ότι ο Κριστιάνο έψαχνε πάντα προκλήσεις και ο μπαγασας τις κέρδιζε.

Ο Μέσι, ωστόσο,σε αυτό το Μουντιάλ,στα δικά μου μάτια τον ξεπέρασε τον Κριστιάνο. Και τον άφησε μίλια πίσω.Στη δική μου ποδοσφαιρική φιλοσοφία ο μάγκας παίκτης,ο Goat , είναι αυτός που όσο παίκταρος και αν είναι,βάζει την ομάδα πάνω από τον εαυτό του,χωρίς να ξεχάσει τον οποιο εγωισμό έχει αλλά παράλληλα με την παρουσία του στο γήπεδο εμπνέει και κάνει και όλους τους υπόλοιπους καλύτερους. Ο Μέσι στα 35 του έγινε ο μπαμπάς όλων. Είχε βάλει το στόχο του αλλά ήξερε πως πρέπει να εμπνεύσει, να κατεβάσει το εγώ του και να καθοδηγήσει όπως αρμόζει σε ένα GOAT. Kαι το κατάφερε.

Αυτη η φουρνιά της Αργεντινής το κατάφερε. Και με προπονητή όχι κάποιον του μεγέθους του Μπιλαρδο η του Μενότι η του Μπιάνκι αλλά ενός απόλυτα ταπεινού προπονητή που ήταν το ίδιο ταπεινός σαν παίκτης. Ο Λιονέλ Σκαλονι.Που πήρε και Κοπα Αμέρικα και Μουντιάλ και έκανε την Εθνική μια καλή παρέα με έμπειρους αλλά και νεαρούς παίκτες που ήξεραν τον ρόλο τους και εκπλήρωσαν τον σκοπό που ήθελε ο Θεός του ποδοσφαίρου.. Λιονέλ σε ευχαριστούμε..Ποδόσφαιρο σε ευχαριστούμε. Θεέ ΜΟΥ σε ευχαριστούμε για το θαύμα ΣΟΥ.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button