Ήταν μία βραδιά βγαλμένη από τα όνειρα κάθε Ολυμπιακού. Ήταν μία μεγάλη, μία ονειρική βραδιά η αποψινή. Γεμάτη Ολυμπιακό, γεμάτη ψυχή, γεμάτη ομαδικό πνεύμα και στο τέλος της, υπογεγραμμένη με ένα τραγούδι που δεν μπορεί παρά να φέρνει στο μυαλό μας πληθώρα αναμνήσεων και να μας γεμίζει συναισθήματα που από παιδιά έχουμε χαράξει στις ψυχές μας.
“Περαία μου Περαία μου, με τον Σαρωνικό σου, που έχεις για καμάρι σου τον Ολυμπιακό σου”. Τι όμορφο ήταν το “τάιμινγκ” που ακούστηκε από τα μεγάφωνα. Τι χαρά, Θεε εκείνη την ώρα να βλέπεις να ταυτίζεται ένα ολόκληρο γήπεδο και να το τραγουδάει ρυθμικά την ώρα που ο Κώστας Φορτούνης ακόμα ήταν στην θύρα 7 και πανηγύριζε με τους συμπαίκτες του! Τι απίθανο δέσιμο με εκείνη την εικόνα από τους εκστασιασμένους φιλάθλους που τραγουδούσαν στην κερκίδα, τους παίκτες στο γήπεδο και τον φωτεινό πίνακα να φωτογραφίζει την απόλυτη κυριαρχία με ένα περίλαμπρο 4-1! Ίσως να ήταν ότι πιο εύστοχο μπορούσε να ακουστεί εκείνη την ώρα. Ότι πιο “δυνατό” για να δέσει ακόμα περισσότερο έναν κόσμο που πραγματικά έδωσε τα ρέστα του, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο.
Τι μεγάλη βραδιά! Τι συναισθήματα, τι ευτυχία. Ο Ολυμπιακός “σκόρπισε” την ΑΕΚ στους τέσσερις ανέμους, διορθώνοντας παράλληλα μία κακή εικόνα που είχε στο πρώτο ημίχρονο. Αν το “διαβάσει” κανείς αυτό, πέρα από το σημερινό αποτέλεσμα, δεν μπορεί παρά να φτάσει σε ένα ασφαλές συμπέρασμα. Η ομάδα όχι απλά έχει σφυγμό, και το λέμε γιατί κάποιοι… βιάστηκαν να καταδικάσουν πρόσωπα και καταστάσεις μετά την ήττα στην Τούμπα και την ισοπαλία με την Ντιναμό, αλλά δείχνει πως μπορεί να επιστρέφει ακόμα και από μία δύσκολη κατάσταση. Με άλλα λόγια, αυτό που έχει αρχίσει να χτίζει από την αρχή της σεζόν, το έδειξε ξεκάθαρα. ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. Νοοτροπία από αυτή που πρέπει να δείχνεις σε ντέρμπι για να φτάνεις στην νίκη ακόμα κι όταν είσαι στα… σχοινιά.
Δύο – τρεις σπουδαίες ομαδικές ενέργειες και άλλες δύο – τρεις “παιχταριλίδικες” ατομικές ενέργειες συνέθεσαν ένα τρομερό παζλ που η ολοκλήρωσή του απεικόνισε ένα πέρα για πέρα δίκαιο 4-1 με την απόλυτη άνοδο του Ολυμπιακού μέσα σε 45 λεπτά και την απόλυτη πτώση της ΑΕΚ που αδυνατούσε να ακολουθήσει τον χορευτικό ρυθμό των ερυθρολεύκων, παραδιδόμενη ουσιαστικά σε άνευ όρων ήττα. Και μάλλον… τυχερή θα πρέπει να θεωρείται καθώς αν το παιχνίδι είχε κάνα πεντάλεπτο ακόμη από την ώρα που ο Φορτούνης έκανε το 4-1, κανείς δεν ξέρει πόσο τελικά θα έγραφε ο πίνακας.
Με τέτοιες εμφανίσεις, ένα πράγμα μοιάζει να είναι βέβαιο. Πως αυτή η ομάδα που από το καλοκαίρι άρχισε να χτίζεται κομμάτι κομμάτι από την αρχή του καλοκαιριού έχει όλα τα φόντα και όλα τα καλά στοιχεία όπως ταλέντο, δύναμη, πείσμα, αποφασιστικότητα, χαρακτήρα, ποιότητα και ηγετικές φυσιογνωμίες για να μετατραπεί σταδιακά σε μία αυτοκρατορία.
Κι αυτή είναι ο Ολυμπιακός. Η Αυτοκρατορία θα αντεπιτεθεί!
