Δεν υπήρξε άνθρωπος που να βρέθηκε χθες το βράδυ στο “Γεώργιος Καραϊσκάκης” στην ιστορική αναμέτρηση του Ολυμπιακού κόντρα στην Μπαρτσελόνα που να μην γύρισε και να μην έριξε μία ματιά πίσω του φεύγοντας.
Λένε πως όταν συμβαίνει αυτό σε μέρη που φεύγουμε, το να γυρίσουμε δηλαδή πίσω και να κοιτάξουμε ακόμη μία φορά είναι υπόσχεση. Και ο κόσμος που το έκανε και που χθες είχε κάθε λόγο να είναι υπερήφανος και ευτυχισμένος για τον Ολυμπιακό μετά την ισοπαλία “χρυσάφι” απέναντι στην Μπαρτσελόνα που αλλάζει πια και τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ήταν σαν να έδινε την υπόσχεση πως εκεί, στις ίδιες θέσεις θα ξαναβρεθεί.
Ο κόσμος ήταν απλά υπέροχος. Όπως μάλιστα αποκάλυψε και ο Τάκης Λεμονής στην συνέντευξη Τύπου είχε αρχίσει να “φτιάχνει” τους παίκτες από την… Πειραιώς όταν εκείνοι έρχονταν με το πούλμαν και τους συνόδευσε μέχρι το γήπεδο Καραϊσκάκη. Για να τους δώσει ώθηση και να τους δείξει την εμπιστοσύνη και την συμπαράσταση του. Η ατμόσφαιρα ήταν όπως έπρεπε. Ο καθένας έκανε το χρέος του, όπως ακριβώς γράψαμε και χθες λίγες ώρες πριν το παιχνίδι. Παίκτες και κόσμος. Οι πρώτοι καταθέτοντας την ψυχή τους παίζοντας ορισμένες φορές με τέτοιο τρόπο που χαρακτηρίζεται από ηρωϊκός έως και συγκινητικός για να “κόψουν” τους σουπερ σταρς της Μπαρτσελόνα ή να δημιουργήσουν τις ευκαιρίες που μπορούσαν σε ένα τέτοιο παιχνίδι.
Οι δεύτεροι πάλι άρχισαν… νωρίτερα του κανονικού! Συγκεκριμένα, από τον δρόμο που ερχόταν το πούλμαν, απ’ έξω από το γήπεδο και μέσα σε αυτό τουλάχιστον μιάμιση ώρα πριν το παιχνίδι. “Ταξίδεψαν” μαζί με τον Ολυμπιακό στα πέρατα της γης, όπου υπήρχε τηλεοπτικός δέκτης που μετέδιδε το παιχνίδι. Μέσω αυτών “ταξίδεψε” το κορεό που δημιούργησαν, που ήταν επιβλητικό με ξεκάθαρα μηνύματα υπεροχής του συλλόγου και ακούστηκε η φωνή τους μαζί με την μοναδική ατμόσφαιρα που έλιωνε ακόμη και σίδερα.
Στο τέλος της βραδιάς, το συναίσθημα της υπερηφάνειας ήταν διάχυτο. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να σταματήσει την Μπαρτσελόνα των εκατομμυρίων και των δισεκατομμυρίων παίζοντας όχι απλά ένα “ταμπούρι”, αλλά προσπαθώντας να κλέψει για να φύγει στις αντεπιθέσεις και να προσπαθήσει να πάρει το ματς! Και το άλλο συναίσθημα που υπήρχε ήταν αυτό της κόπωσης. Η χθεσινή ατμόσφαιρα ήταν λες και έπαιξαν όλοι, 33.000 κόσμου μαζί με τους ποδοσφαιριστές. Σαν να έτρεχαν για να κόψουν μαζί με τον Κούτρη τον Μέσι, σαν να έβαλαν μαζί την προβολή με τον Μποτία στον Σουάρες, σαν να έβγαλαν μαζί με τον Προτό τα φάουλ του Αργεντινού σούπερ σταρ. Όλα μαζί και όλοι μαζί!
Στο τέλος της βραδιάς, κατά την έξοδο, όλοι γυρίσαμε και ρίξαμε μία τελευταία ματιά πίσω στον Ναό μας. Ο Ολυμπιακός μας έκανε και πάλι να νιώσουμε πως είναι εδώ. Πως μπορεί να τα καταφέρει. Και πρέπει να το κάνει γιατί απέδειξε περίτρανα χθες πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο ακόμη και απέναντι στην καλύτερη ομάδα του κόσμου. Αυτό θέλουμε, πια, να δούμε και στην Ελλάδα. Ακολουθεί μία σειρά αγώνων αρχής γενομένης από την Κυριακή με τον Πλατανιά που ο Ολυμπιακός πρέπει πάση θυσία να πάρει μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου για να γίνει το πρώτο “ταμείο”.
Πάντως ο κόσμος, με το χειροκρότημά του και την τελευταία ματιά ήταν σαν να έλεγε στην ομάδα πως θα είναι δίπλα του. Μαζί του, στο πλευρό του για να τον στηρίξει όπως μπορεί. Κι η τελευταία ματιά ενδεχομένως να περιλάμβανε και μία σκέψη του “τι μπορούμε να καταφέρουμε όταν είμαστε ενωμένοι”.
