Για ακόμα ένα παιχνίδι ο Ολυμπιακός δεν έθελξε με την απόδοση του αλλά σαν ομάδα που έχει μάθει να παίρνει νίκες με την ποιότητα παικτών του, αλλά και να εκμεταλλεύεται τις στιγμές, καταφέρνει να παίρνει αυτό που θέλει.
Στο ματς κόντρα στον Αρη ο Σισέ ντύθηκε Ελ Αραμπί και όπως και στο ματς με τον ΟΦΗ ,έτσι και τώρα έδωσε τη λύση. Με μία επιβλητική κεφαλιά ίσαμε τα 195 εκατοστά του τεράστιου Σενεγαλέζου που έδωσε τη λύση στα δύσκολα και αφού ένα λεπτό πριν ο Αγκιμπού δεν μπόρεσε να σκοράρει.
Για να μην κάνω ανάλυση του αγώνα ,το συμπέρασμα που βγαίνει 100% είναι ότι η ομάδα αρχίζει και βγάζει,όλο και πιο έντονα, σημάδια κόπωσης. Και αυτή η κόπωση φαίνεται σε κομβικούς παίκτες ,όπως ο Αγκιμπου που αν και είναι 20 χρονών , τα σερί ματς τον αποδυναμώνουν. Και αυτό φαίνεται απόλυτα και έντονα. Ειδικά όταν πάνω του βγαίνουν δύο και τρείς παίκτες ο νεαρός βγάζει και εκνευρισμό. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Μαντί που όπως και ο συμπατριώτης του έτσι και αυτός παίζουν ασταμάτητα και έχουν μπροστά τους και το κόπα Αφρικα..
Μέσα σε όλα η ομάδα δεν παίρνει τίποτα ουσιαστικό από τους εξτρέμ της. Αποτέλεσμα είναι να μειώνονται ,με αυτό τον τρόπο , και οι τρόποι δημιουργίας μιας και η ομάδα δεν έχει καθαρό δημιουργό, όταν μάλιστα λείπει και ο Βαλμπουενά.
Ολη αυτή η κούραση έχει να κάνει και με την έλλειψη του ροτέισον μιας και απο την επιλογή του Μαρτίνς , η ομάδα έχει 14-15 παίκτες που εμπιστεύεται. Ωστόσο, με το κόπα Αφρικα εν όψει το ροτέισον πρέπει να ανοίξει,ενω λογικά θα γίνουν και μεταγραφικές κινήσεις.
Οσο για τον Σισέ είναι πραγματικά ευλογία για τον Ολυμπιακό και μεγάλη δικαίωση για τον ίδιο το ότι επέστρεψε απο τον δανεισμό του και ο δρόμος τον έφερνε μακριά από το λιμάνι ,αλλά τελικά όχι μόνο δεν έφυγε αλλά αύξησε σε τρομερό βαθμό την αγοραστική του αξία. Και αυτό είναι νίκη και του Ολυμπιακού και του ίδιου.
