Το ματς της Λειβαδιάς ήταν δεδομένο ότι μας έδειξε τον Ολυμπιακό που είχαμε πριν την διακοπή. Την ομάδα η οποία μπαίνει μέσα στο γήπεδο και δεν αφήνει περιθώριο στον αντίπαλο. Η παθογένεια βέβαια που τον θέλει να χάνει ευκαιρίες και να μην βάζει εύκολα γκολ έμεινε, αλλά εκεί θα υπάρξει βελτίωση και με την είσοδο του Σολντάνο ,αλλά και με το “τσίτωμα” που θα έχουν οι Γκερέρο και Χασάν για να δείξουν ότι αξίζουν να παίζουν στην ομάδα.
Και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι ο υπεύθυνος του καλού ποδοσφαίρου που παίζει η ομάδα είναι ένας . Ο Πέδρο Μαρτίνς. Ο Πορτογάλος είχε στο μπούρου-μπούρου τους παίκτες του όλο αυτόν τον καιρό ,δεν τους άφηνε σε ησυχία και τους είχε πραγματικά στην τσίτα. Κι κατάφερε να τους “ξυπνήσει” παρά τον αρχικό λήθαργο που έβγαλαν στο ματς με την Ξάνθη.
Ο Ολυμπιακός είναι δύσκολο, έως αδύνατο να πάρει το Πρωτάθλημα, αλλά όταν και οι ίδιοι του οι αντίπαλοι παραδέχονται ότι παίζει την καλύτερη μπάλα και ο κόσμος γουστάρει να πηγαίνει Καραισκάκη συν την καλή πορεία στην Ευρώπη ,όλα αυτά είναι αρκετά να χρίσουν τους Πειραιώτες ..”Πρωταθλητές”.
Γιατί χάνεται αυτό το Πρωτάθλημα είναι γνωστό. “Εξυγίανση” και αυτοκτονίες εντός Καραϊσκάκη οι αιτίες, αλλά αυτό που χτίζεται, μέσα από την ανασυγκρότηση της ομάδας που είχε προαναγγείλει πέρυσι πριν τελειώσει η σεζόν ο Βαγγέλης Μαρινάκης, δείχνει ότι η νέα Αυτοκρατορία ,αργά αλλά σταθερά ετοιμάζεται.. Γιατι ,αργά η γρήγορα , οι ομάδες που παίζουν καλό ποδόσφαιρό και βγάζουν ποιότητα δικαιώνονται . Πρώτα από τον κόσμο τον δικό τους ,τους αντιπάλους και εν συνεχεία τα αποτελέσματα..
