Μοιάζει με θεμελιώδη αρχή για το άθλημα. Διότι δείχνει ξεκάθαρη μια αγωνιστική φιλοσοφία. Από μια άλλη οπτική γωνία, δείχνει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ένας άνθρωπος. Και το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι ένα. Ποδόσφαιρο του ρεαλισμού ή ρεαλισμός του ποδοσφαίρου.
Το ποδόσφαιρο του ρεαλισμού
Όλη την ποδοσφαιρική σεζόν που διανύουμε, από την αρχή μέχρι και πριν από λίγες ημέρες, ο Πέδρο Μαρτίνς πορεύονταν με έναν τρόπο. Κι αυτό δεν ήταν άλλος από το ποδόσφαιρο του ρεαλισμού. Βλέποντας κάθε φορά τα αγωνιστικά ζητήματα που αντιμετώπιζε, τόσο σε ό,τι αφορά τον καταρτισμό της ενδεκάδας όσο και το πλάνο που θα εφάρμοζε, έκανε μόνο ένα πράγμα! Προσαρμόζονταν στις συνθήκες. Τρεις κεντρικοί αμυντικοί όταν το απαιτούσαν οι καταστάσεις. Βεβαίως, η συγκεκριμένη διάταξη δεν ταιριάζει, δεν «κουμπώνει» καλά στους πρωταθλητές Ελλάδας. Αλλά ο προπονητής είναι εκείνος που «ζει και… πεθαίνει» με τις αποφάσεις του. Είναι εκείνος που πάρει τα credit αν τα πράγματα πάνε καλά. Αλλά είναι κι εκείνος που θα δεχθεί την κριτική αν δεν πάνε. Εξάλλου, έτσι είναι η ζωή του!
Ο ρεαλισμός του ποδοσφαίρου
Στο ματς με τον ΟΦΗ, όμως, ο Πέδρο Μαρτίνς έκανε κάτι διαφορετικό. Εφάρμοσε μια άλλη διαδικασία. Αποφάσισε να παρατάξει την ομάδα του, ώστε να παίξει ρεαλιστικά βάσει των δυνατοτήτων και της πραγματικότητας. Πιο είναι το αγαπημένο του σύστημα; Το 4-2-3-1. Με την παρουσία των κατάλληλων παικτών που να υπηρετούν αυτή τη διάταξη και να της δίνουν «σάρκα και οστά». Όπερ και εγένετο. Παρέταξε τους «ερυθρόλευκους» με τον παραπάνω σχηματισμό. Με τους παίκτες που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή στις απαιτήσεις που υπάρχουν. Το αποτέλεσμα; Η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν αν μη τι άλλο εξαιρετική. Οι παίκτες έπαιξαν στις θέσεις τους, η ομάδα είχε ρυθμό, είχε κέφι, όλοι έκαναν ό,τι έπρεπε. Το έδειξε και η στατιστική. Δημιούργησαν 22 τελικές, τις 13 στο τέρμα. Μέσα από οργανωμένες επιθετικές ενέργειες.
Δεν υπάρχει κανένα δίλημμα
Εν κατακλείδι, αν πρέπει κανείς να διαλέξει ανάμεσα στο ποδόσφαιρο του ρεαλισμού και τον ρεαλισμό του ποδοσφαίρου, το δεύτερο είναι το καλύτερο. Αρκεί να συνδυάζεται με το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το ποδόσφαιρο του ρεαλισμού συνδυάζεται με την ουσία. Νίκη, αήττητη πορεία, πρωτάθλημα. Ο ρεαλισμός του ποδοσφαίρου προσπαθεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα. Όταν, όμως, τα «πιόνια» στη σκακιέρα κινούνται όπως πρέπει, φέρνουν την ουσία. Κάτι που έγινε και την Κυριακή. Στο DNA του Ολυμπιακού είναι ο ρεαλισμός του ποδοσφαίρου. Διότι ο οπαδός του Ολυμπιακού δεν θέλει μόνο τίτλους, θέλει να βλέπει και ωραία μπάλα. Όταν συνδυάζονται αυτά, τότε η χαρά είναι μεγάλη και η ικανοποίηση αφάνταστη. Δίνεται και η απάντηση στο δίλημμα… Ποδόσφαιρο του ρεαλισμού ή ρεαλισμός του ποδοσφαίρου.
🎥 𝗚𝗮𝗿𝗿𝘆 𝗥𝗼𝗱𝗿𝗶𝗴𝘂𝗲𝘀’ 𝗴𝗼𝗮𝗹 𝘃𝘀 𝗢𝗙𝗜!
Μοιραστείτε μαζί μας τις αντιδράσεις σας στο γκολ του Γκάρι Ροντρίγκες! / Share with us your #reactions during @7GRodrigues‘ goal! 🔴⚪👇🏻©: @novasportsgr #Olympiacos #slgr #OLYOFI #Goal #Victory #Fans pic.twitter.com/WM2ff65Gpp
— Olympiacos FC (46🏆) (@olympiacosfc) February 28, 2022
