Αφορμή του σχολίου μου θα είναι δύο σχόλια που άκουσα μετά το ματς με την Πλζεν. Το ένα ήταν ενός φίλου μου Ολυμπιακού και το άλλο, ενός φιλάθλου του ΠΑΟΚ. Αμφότεροι μιλούσαν για μία ομαδούλα που απέκλεισαν οι “ερυθρόλευκοι” του Μαρτίνς. Και άντε .Τον φίλο του Ολυμπιακού να τον καταλάβω γιατί θεωρεί, και καλά κάνει, την ομάδα του την κορυφαία στον Πλανήτη και έχει δει και μεγάλες νίκες στο Καραϊσκάκη επι σπουδαίων συλλόγων. Το να λέει φίλος ή οπαδός του ΠΑΟΚ η οποιασδήποτε άλλης ομάδας “καφενείο” την Πλζεν ξεπερνάει τα όρια της γραφικότητας.
Η Πλζέν δεν ήταν κάποιο καφενείο επειδή δεν έδειξε πράγματα και στα δύο ματς με τον Ολυμπιακό και ειδικά χτες.Η ομάδα του Μαρτίνς την έκανε να φαίνεται έτσι. Στο πρώτο ματς ,στην Τσεχία, θα μπορούσε να είχε σκοράρει,ενώ τη μοναδική φορά που βρέθηκε σε θέση βολής ,στο πρώτο μέρος, δεν κατάφερε να κάνει κάτι.
Ο Πορτογάλος προπονητής ήταν πολύ καλά διαβασμένος και δεν άφησε τίποτα στην τύχη που μερικές φορές μπορεί να σε δικαιώσει, όπως το πρώτο ματς με το παραλίγο αυτογκολ του Γκιγέρμε, αλλά και μπορεί να έρθει απέναντι σου, όπως το δοκάρι του Γκιγέρμε στο πρώτο λεπτό. Για να επιστρέψω στον Μαρτίνς που ήταν αγχωμένος και δικαίως ότι δούλεψε και ότι είπε στους παίκτες του αυτό και έγινε. Πίεση στα πρώτα τέταρτα του ημιχρόνου, γρήγορο τρανζίσιον, αλληλοκάλυψη . Το μόνο που δεν μπόρεσε να έχει και ελπίζει να το κάνει με την έλευση του Μπενζιά, είναι να βρεί και την κάθετη μπαλιά κάτι που δεν έχει καταφέρει να κάνει ακόμα ο Βαλμπουενά που ήταν κουρασμένος απο το πρώτο ημίχρονο. Αλλά τέτοιους παίκτες δεν τους φοβάμαι. Γιατί ξέρουν πότε πρέπει να φορμαριστούν. Ο Γάλλος όμως το παλεύει, γουστάρει και όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται και καλύτερος.
Καψούρα μεγάλη ήταν ο Γκιγέρμε. Κομπιούτερ ο Βραζιλιάνος και στην κυριολεξία τα έκανε όλα . Σκόραρε δύο γκολ, έκοβε ,έραβε ,διόρθωνε δικά του λάθη και λάθη άλλων. Απίστευτος. Απο κοντά και ο Μπουχαλάκης. Τι έχει ακούσει το παιδί από τους “προπονητές της εξέδρας”. Είναι όμως Κρητίκαρος και πεισματάρης και η δικαίωση με την ανανέωση του συμβολαίου του δεν ήταν τυχαίο πράγμα. Ο “Μπούχαλος” είναι εδώ και θα δίνει αυτό που μπορεί. Ενας τίμιος παίκτης που τιμά τη φανέλα που φοράει. Αν λεγόταν Μπουχαλακίνιο ή Μπουχαλακιτς, η Μπουχαλένκο μπορεί κάποιοι να τον είχαν σε μεγαλύτερη εκτίμηση.
Οσο για τον Γκερέρο θα το γράφω και θα το λέω. ΣΕΒΑΣΜΟΣ! Περίπτωση Μπουχαλάκη και αυτός. Οσο μπορεί παλεύει, τα δίνει όλα και σκοράρει και ωραία γκολ ,όπως το δεύτερο. Μιγκέλ σε σέβομαι και σε εκτιμώ αλλά όταν μιλάμε για Ελ Αραμπί η κουβέντα “κλείνει”. Ο Μαροκινός έπαιξε λίγο αλλά και πάλι έδειξε ένα δύο πράγματα που τον χαρακτηρίζουν. Οταν αρχίσει να τον εμπιστεύεται ο Μαρτίνς , ο Ολυμπιακός θα γίνει πιο ταχύς και πιο απρόβλεπτος στην επίθεση. Ενας παίκτης που με το πρώτο άγγιγμα δίνει τη μπάλα στα άκρα και περιμένει την πάσα που με την ποιότητα του θα την κάνει γκολ. Δεν την πήρε σε καμία από τις τρεις περιπτώσεις που το προσπάθησε.
Για να επανέλθω στο πρώτο θέμα, εσείς που υποτιμήσατε την Πλζεν κοιτάξτε να περάσει η ομάδα σας στους ομίλους ευρωπαικής διοργάνωσης, κοιτάξτε λίγο την θέση που έχει στην Ευρώπη και στο κάτω –κάτω χαρείτε που ΚΑΙ πάλι ο Ολυμπιακός και μακάρι και οι υπόλοιπες Ελληνικές ομάδες ,κρατάει ψηλά τη σημαία της Ελλάδας. Γιατί ακόμα γελάνε στο Εστερσουντ. .
