Καλημέρα φίλοι αναγνώστες, αδέρφια Ολυμπιακοί! Ξημέρωσε ακόμη μία Τετάρτη από τις πολλές της ερυθρόλευκης ιστορίας που ο Ολυμπιακός δίνει το “παρών” στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Αντίπαλος απόψε στο πλαίσιο της 2ης αγωνιστικής του Champions League η ισχυρή και άκρως φορμαρισμένη Γιουβέντους. Κι απέναντί της παρατάσσεται ένας “πληγωμένος” σύλλογος, ένα “λαβωμένο” λιοντάρι που προσπαθεί να ορθοποδήσει, το οποίο όμως έχει ένα πολύ βαρύ όνομα σαν ιστορία. Και λέγεται ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.
Έχουμε βιώσει όλοι στο παρελθόν καταστάσεις παρόμοιες με αυτή που βιώνει αυτή τη περίοδο ο Ολυμπιακός. Για την ακρίβεια έχουμε ζήσει ακόμη χειρότερες κι όμως. Ο Δαφνοστεφανωμένος Έφηβος πάντα έβρισκε τον τρόπο του να τα καταφέρει. Κι αυτό το ξέρουμε όλοι. Διότι αν δεν το ξέραμε όλοι, τότε ποιος ο λόγος που ταξίδεψαν χιλιάδες πιστοί φίλαθλοι στο Τορίνο για να βρεθούν στο πλευρό της ομάδας. Σε μία πόλη που κάποτε πάλι πήγανε χιλιάδες και ζήσανε στιγμές μοναδικές για τον Θρύλο. Πως να αφήσεις αυτή την ομάδα μόνη της, που βρίσκεται ήδη ανάμεσα στις κορυφαίες της Ευρώπης. Ομάδα που όποιον και να ρωτήσεις στο εξωτερικό την γνωρίζει. Γιατί τα κατορθώματά της δεν είναι λίγα. Απεναντίας είναι πολύ σπουδαία, ικανά να χτίσουν αυτό το όνομα ακόμα πιο σταθερά στις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης, αγωνιστικά και οργανωτικά. Πόσο μάλλον όταν άλλες ομάδες της χώρας μας που είχαν μία ιστορία στην Ευρώπη είτε βιώνουν μεγάλες κρίσεις, είτε έχουν συμπληρώσει πολλά χρόνια απουσίας από την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.
Με την σέντρα του αγώνα τελικά, τίποτα από τις λεγόμενες καταστάσεις δεν μετράει. Εκεί αναμετρώνται δύο ομάδες, που βρίσκονται ήδη στην ελίτ. Και στο μυαλό δεν υπάρχει καμία Κυριακή, καμία Τετάρτη, κανένα Σάββατο, παρά μόνο αυτό εδώ το ενενηντάλεπτο.
Κι ότι και να συμβεί, ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ μας θα υπάρχει και αύριο. Δεν “λυγίσαμε” σε πολύ πιο δύσκολες στιγμές, θα καταφέρει να μας λυγίσει μία περιστασιακή κακοτοπιά που συνέβη Σεπτέμβρη μήνα και υπολείπονται άλλοι… οκτώ για να ολοκληρωθεί η σεζόν; Ασφαλώς κάποιοι θα πουν “ήταν ανάγκη να συμβεί”; Τι να γίνει. Το ποδόσφαιρο τα έχει αυτά. Σημασία έχει να αντιλαμβάνεσαι τι έχει συμβεί και να προχωράς παρακάτω και να μην λησμονείς, προκειμένου να δυναμώνεις κάθε μέρα.
Κι αυτό που περιμένουμε να δούμε απόψε είναι έναν Ολυμπιακό να μάχεται. Να παλεύει. Ο Τάκης Λεμονής είναι ο άνθρωπος που δεν χρειάζεται μία εβδομάδα αλλά μία… ώρα, μία στιγμή, μία ομιλία για να “ποτίσει” τους ποδοσφαιριστές του με την νοοτροπία του, που τυγχάνει να είναι η νοοτροπία νικητή που ανέκαθεν είχε ο Ολυμπιακός από καταβολής ιστορίας.
Ότι κι αν γίνει απόψε, ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει ήδη. Περνάει στο επόμενο στάδιο της ανασύνταξης και της αντεπίθεσης. Δεν πρόκειται να κάτσει άλλο να σκεφτεί τι έγινε στο παρελθόν, αλλά θα προσπαθήσει, ίσως και αρχής γενομένης από απόψε να κοιτάξει στο μέλλον. Αν δεν καταφέρει απόψε να πάρει ένα θετικό αποτέλεσμα, πραγματικά το κακό είναι μικρό. Με Γιουβέντους παίζουμε άλλωστε. Όχι με την Δόξα Ραχούλας! Σημασία έχει μία καλή και αξιοπρεπής εμφάνιση που να μας γεμίσει με ελπίδες και πάλι για την αντεπίθεση που όλοι περιμένουμε να συντελεστεί.
Να τα δώσουν όλα οι παίκτες μας μέσα στο γήπεδο. Κι ότι θέλει ας γίνει! Να τους δούμε να παλεύουν σαν τα λιοντάρια. Ο κόσμος έχει χειροκροτήσει και σε ήττες έχοντας δει την ομάδα να παλεύει. Και έχει ξενυχτήσει βράδια ολόκληρα στα Πασαλιμάνια, στις Βρέμες, στις Ρώμες, στις Βρυξέλλες, στις Λισαβόνες, στα Λονδίνα πανηγυρίζοντας σπουδαίες νίκες.
Φίλοι αναγνώστες, αδέρφια Ολυμπιακοί, αν ο τίτλος σας φαίνεται λίγο… γραφικός, συγχωρήστε με. Είναι όμως κάτι που το πιστεύω και θα το πιστεύω μέχρι το τέλος του κόσμου. Και λίγο πολύ, το πιστεύουμε όλοι. Ναι, το πιστεύουμε ρε γαμώτο. Για αυτό και γεννηθήκαμε Ολυμπιακοί, για αυτό και θα παραμείνουμε για πάντα Ολυμπιακοί. Τι πιστεύουμε ακριβώς;
Ότι όπου έχουμε πάει σαν ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, τα έχουμε καταφέρει. Αναγνωρίζουμε πάντα και σεβόμαστε τον αντίπαλο που έχουμε απέναντι μας και σε καμία περίπτωση δεν λέω ότι θα παμε να ρίξουμε τρία στο Τορίνο, αλλά όταν βλέπουμε τους πρωταθλητές μας να τα δίνουν όλα και να παίζουν σαν ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, τότε, δεν μας απασχολεί κανένα αποτέλεσμα. Γιατί πολύ απλά θα έχουμε δει όλοι μας τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΑΣ. Τον ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ. Αυτόν που ξέρουμε, αυτόν που ονειρευόμαστε. Και όλα αυτά γράφονται με πλήρη συναίσθηση της υπάρχουσας κατάστασης που σίγουρα είναι λίγο “περίεργη” μετά τα όσα συνέβησαν στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο, αλλά είναι δικαίωμα μας να το πιστεύουμε. Κι εδώ που τα λέμε, είναι και υποχρέωσή μας να το πιστεύουμε, αφού άλλωστε μάθαμε από τους γονείς μας ότι αυτή η ομάδα λέγεται ΘΡΥΛΟΣ για κάποιο λόγο.
Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ! Και πάντα θα είναι εδώ γιατί πολύ απλά βρίσκεται ανάμεσα στους κορυφαίους. Ο Ολυμπιακός δεν λυγίζει. Απλώς ανασυντάσσεται και αντεπιτίθεται…
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΜΑΣ!
