Η βραδιά στο Μαρακανά ήταν το κύκνειο άσμα για κάποιους από τους παίκτες των Πρωταθλητών Ευρώπης στο Youth League αλλά και για τον Σωτήρη Συλαιδόπουλο . Και μπορεί να μην έφερε το Διηπειρωτικό Κύπελλο αλλά η παρακαταθήκη που μένει είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Οι παίκτες του Συλαιδόπουλου δεν πανηγυρίζουν την ήττα. Μόνο και μόνο η στεναχώρια στα πρόσωπα τους ήταν αρκετή για να καταδείξει την πίκρα που είχαν τα παιδιά του Θρύλου που έφτασαν τόσο κοντά για να κάνουν ακόμα μία υπέρβαση σε ένα ιστορικό γήπεδο με 35000 κόσμο! Απίστευτο!
Αναμφισβήτητα , οι παίκτες του Ολυμπιακού άξιζαν να κατακτήσουν το τρόπαιο αλλά όπως σωστά γράφει το Redaroume ,η άτιμη μπάλα τους τιμώρησε. Προηγήθηκαν ,ισοφαρίστηκαν με τη βοήθεια της τύχης ,δοκάρι στο 88 και στο καπάκι το 2-1. “Τιμωρία” με τον πιο σκληρό τρόπο.
Το σύνολο των παικτών αυτής της ομάδας δεν είναι πια παιδιά. Είναι ώριμοι παίκτες. Κόντρα σε αυτή την ανείπωτη χαζομάρα που θέλει τους παίκτες αυτής της ηλικίας να χαρακτηρίζονται παιδιά. Και αυτό το κέρδισαν με το σπαθί τους, τη ποιότητα τους και τον χαρακτήρα τους.
Πέντε εξ αυτών είναι ήδη στην πρώτη ομάδα ενώ υπάρχει και ο Μπότης που ήρθε από την Ιντερ αλλά είναι τρομερά ποιοτικός κίπερ και ο Ολυμπιακός έχει να λεει ότι πίσω από τους Τζολάκη και Πασχαλάκη υπάρχει μία ακόμα σημαντική λύση.
Εχουμε γράψει για Μουζακίτη-Μπακούλα- Κωστούλα αλλά ο Κουτσίδης είναι μία σούπερ περίπτωση στόπερ με ποιότητα και ωριμότητα, ενώ ο Παπακανέλλος ,μαζί με τον Κωστούλα έχει απίστευτη τεχνική. Το “πρόβλημα” που εντοπίζω έχει να κάνει πως δεν μπαίνει σε καλούπια . Θέλει ελευθερία ,χώρους και κάνει τα …δικά του..Ενα ακόμα ενδιαφέρον Project.
