Ο Παύλος Σαχτούρης γράφει για την ήττα του Ολυμπιακού στο «Ντραγκάο», τις διδαχές για τους παίκτες των νταμπλούχων Ελλάδας και το μέλλον.
Κακό αποτέλεσμα. Όχι η ήττα, αλλά το 2-0. Η ήττα είναι μέσα στο παιχνίδι. Το σκορ με «χάλασε». Διότι το δεύτερο γκολ της Πόρτο μπορεί να στοιχίσει στο τέλος, μπορεί και όχι. Ποιός ξέρει; Είναι νωρίς ακόμα. Θυμίζει το περσινό ματς με τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι. Δεν έβαλε γκολ ο Ολυμπιακός για το 2-2, δέχθηκε ένα ακόμα στο τέλος και ηττήθηκε 3-1. Ένα τέρμα, το τρίτο για το Σέρβους εκείνο το βράδυ, που θα μπορούσε να είχε αφήσει τους πρωταθλητές εκτός συνέχειας στην Ευρώπη, αλλά τελικά δεν είχε τέτοιες συνέχεια. Διότι στο φινάλε εκείνοι ήταν που πήραν το εισιτήριο για τη φάση των «32» του Europa League.
Στο «Ντραγκάο» ο Ολυμπιακός έδειξε πολλά πράγματα. Από τη μια ήταν ένα ακόμα ματς που έκανε λάθη που σε μια διοργάνωση όπως το Τσάμπιονς Λιγκ δεν επιτρέπονται. Εάν τα κάνεις, δεν μπορείς να έχεις βλέψεις για κάτι καλό. Από την άλλη, όμως, κι αυτό είναι που μετρά περισσότερο, η εικόνα του αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον.
Να φεύγεις από την Πορτογαλία σκασμένος γιατί έχασες, σκασμένος για τον τρόπο που έχασες, σκασμένος γιατί ο αντίπαλος παραδέχθηκε ότι στο δεύτερο μέρος ήσουν η καλύτερη ομάδα στον αγωνιστικό χώρο, σκασμένος γιατί ξέρεις καλά πώς εάν είχες προσέξει λίγο παραπάνω, ίσως το αποτέλεσμα να ήταν εντελώς διαφορετικό, αυτό είναι δείγμα βελτίωσης της ομάδας. Κάθε χρόνο του Μαρτίνς στον πάγκο, ο σύλλογος κάνει ένα μικρό βήμα προόδου. Φέτος είναι και πάλι σε καλό δρόμο και μπορεί να πετύχει πολλά. Αρκεί στην πορεία να βρει τα πατήματά της και να βγάλει από το… ρεπερτόριό της αυτή τα λάθη που στοιχίζουν απίστευτα σε αυτό το επίπεδο. Και τα οποία, δυστυχώς, δεν μπορείς να τα διορθώσεις εύκολα.
Με την εικόνα που είχε ο Ολυμπιακός στο «Ντραγκάο» το αποτέλεσμα είναι κακό. Αλλά με την εικόνα που έδειξε ο Ολυμπιακός απέναντι στην Πόρτο, το σίγουρο είναι ένα. Είναι μια ομάδα που αν είναι προσεκτική στο παιχνίδι της, αντίπαλοι όπως η Πόρτο δεν μπορούν να την προβληματίσουν, να της βάλουν δύσκολα. Κι αυτό είναι σίγουρα ένα ακόμα κεκτημένο για τον Πέδρο Μαρτίνς, τους παίκτες τους και τη δουλειά που έχουν κάνει
Η συνέχεια είναι ένας… Γολγοθάς για τους «ερυθρόλευκους». Ταξίδι στην Αγγλία για το ματς με την Μάντσεστερ Σίτι στο «Etihad», μετά ακολουθεί η δεύτερη αναμέτρηση με τους «πολίτες» στο «Γ. Καραϊσκάκης» και το ταξίδι στη Μασσαλία για τον δεύτερο αγώνα με την Μαρσέιγ. Τρία ματς που ό,τι περισσότερο αποκομίσει ο Ολυμπιακός, για το καλό του θα είναι. Ίσως οι αγώνες με την Σίτι είναι πιο… εύκολοι!
Τί εννοώ; Χαμένη από χέρι, στα χαρτιά, είναι η ομάδα του Μαρτίνς απέναντι σε εκείνη του Γκουαρδιόλα. Δεν έχει εξάλλου να της καταλογίσει κανείς το παραμικρό αν ηττηθεί από τους «πολίτες». Συνεπώς υπάρχει λιγότερο άγχος. Κι αυτό μπορεί να αποδειχθεί σημείο «κλειδί» για την τροπή των δύο αγώνων με την αγγλική ομάδα.
Υ.Γ.1 Το λάθος στη φάση του πρώτου γκολ είναι ομαδικό, όχι μόνο του Μπουχαλάκη. Λάθος θέσεις από όλους τους εμπλεκόμενους στη φάση. Επίσης, τα στόπερ του Ολυμπιακού θα ήταν καλύτερο να την προωθούν την μπάλα κάτω από τη μεσαία γραμμή. Με κοντινές πάσες και τον αντίπαλο να πιέζει, πώς να μην υποπέσουν σε σφάλμα;
Υ.Γ.2 Οι αλλαγές αυτή τη φορά δεν βοήθησαν. Είναι και θέμα τύχης για να συμβεί αυτό. Ορισμένοι παίκτες που μπήκαν από τον πάγκο στον αγώνα, δεν έδωσαν αυτά που περίμενε ο Πέδρο Μαρτίνς.
Υ.Γ.3 Κρίμα και άδικο για τον Ολυμπιακό να… αδικεί τον εαυτό του κατ’ αυτό τον τρόπο. Να χάνεις ματς ναι, αλλά όχι και έτσι!
