Δεν είναι κακό να χάσεις ένα ή και δύο παιχνίδια αλλά ο τρόπος. Και αν είσαι καλός και δεν το αξίζεις τότε οκ. Σε άλλη περίπτωση, όμως, υπάρχει θέμα και μάλιστα σοβαρό.
Ο Ολυμπιακός έχασε δεύτερο σερί ματς, εντός, αυτή τη φορά απο την Βαλένθια και όπως είχα γράψει και μετά το ματς με τη Μονακό είναι παράξενο να γίνεται …πόλεμος για τον Παναθηναϊκό όταν γκρινιάζει για τη διαιτησία ενώ για τον Ολυμπιακό φταίει απλά το ότι έκανε κακό τέταρτο δεκάλεπτο.
ΟΚ ,να δεχτώ ότι ο Σλούκας είχε 2 /4 βολές, πράγμα αδιανόητο για τον Κώστα, αλλά για να φτάσουμε η μεγάλη διαφορά να φτάσει στο καλάθι παίζει ρόλο και η ψυχολογία. Οταν οι διαιτητές σε εκνευρίζουν με σφυρίγματα ,δεν σε αφήνουν να παίξεις άμυνα και δίνουν,ακατανόητα τρείς βολές συν ότι στην τελευταία φάση δεν δίνεται φάουλ στον Πίτερς ,χαμηλά υπάρχει πρόβλημα.
Και αυτό το πρόβλημα γιγαντώνεται όταν γίνεται δεύτερη φορά και μάλιστα σερί. Λες και οι ρέφερι θέλουν να δώσουν μήνυμα ότι το 45-55 θα είναι δεδομένο .Ειδικά μέσα στο ΣΕΦ. Για τα αγωνιστικά υπάρχουν πιο ειδικοί από μένα να σας αναλύσουν αγωνιστικά την ήττα. Ωστόσο, προσωπικά και επειδή το μπασκετ είναι παιχνίδι ψυχολογίας, μία ομάδα όταν στηρίζεται στην άμυνα και οι διαιτητές δεν την αφήνουν να παίζει άμυνα αλλά αφήνουν τον αντίπαλο να παίζει ξύλο ατιμώρητο ,τότε κάτι δεν πάει καλά.
Οπως επίσης μου φαίνεται παράξενο για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό να γράφονται ολόκληρα κείμενα για τη διαιτησία και το πόσο άσχημα τον έπαιξε ενώ για τον Ολυμπιακό όταν συμβαίνει αυτό, σπάνια φταίνε οι ρέφερι αλλά μόνο οι αθλητές. Συγνώμη αλλά δεν είναι έτσι.
