Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ο απόλυτος Master του μπάσκετ, για να καταλάβεις πως γκένεν,που θα έλεγε και ο Ογκουνσότο, το 101-73 επί του Παναθηναϊκού στο πράσινο βατερλώ της Πέμπτης απέναντι στον υπερηχητκό Ολυμπιακό .
Το έβλεπες απο το πρώτο λεπτό στα μάτια των παικτών του Μπαρτζώκα ότι αυτό το βράδυ ο Παναθηναικός θα μαρτυρούσε στα χέρια του αντιπάλου του.
Το ..έργο, όπως είχα πει μετά την ήττα στο ΣΕΦ απο τους “Πράσινους” για την κανονική περίοδο του Πρωταθλήματος, χρειαζόταν υπομονή -δουλειά και λίγο τύχη ,ο τελευταίος παράγοντας κυρίως λόγω κορονοϊού που ταλαιπώρησε τόσο την ομάδα για μεγάλο διάστημα.
Και ο Ολυμπιακός ξεπέρασε τον σκόπελο και με όπλα το οικογενειακό κλίμα, το focus στον στόχο, και βεβαίως την ποιότητα τη γύρισε τη μπιφτέκα. Και το έκανε σαν εξαιρετικός master chef. Οι πολλές ή λίγες γκρίνιες άρχισαν να σταματούν(εντάξει ,Ελλάδα είμαστε) και η ομάδα πια είναι μέσα στην τετράδα και η επιτυχία είναι ότι ακόμα και οι Ρώσικες ομάδες να ήταν παρούσες αυτό δεν θα άλλαζε. Αρα πάμε με πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ και περιμένουμε τον αντίπαλο. Σε μία χρονιά που στόχος ήταν ξεκάθαρα η 8άδα.
Οσο για τα ματς με τον Παναθηναϊκό το κλειδί της επιτυχίας είναι πως μέσα απο κάθε νίκη επί του αιωνίου, όπως και αν έρχεται αυτή, η ομάδα θρέφεται με ακόμα μεγαλύτερη δύναμη και ξεπερνάει αυτή την κατωτερότητα και αυτό τον φόβο που αντιμετώπιζε αυτά τα ματς απέναντι στους Πράσινους και κυρίως στην Ελλάδα γιατί στην Ευρωλίγκα ο Ολυμπιακός δεν είχε αντίπαλους και τους διαιτητές και ένα ολόκληρο διαβρωμένο σύστημα..
Το κλειδί της υπόθεσης ήταν απόλυτα και ξεκάθαρο. Η κατάκτηση του Κυπέλλου, και όπως ήρθε αυτή ,ήταν λές και ξεκλείδωσε ένα μαγικό τζίνι αυτή την κατάρα που κυνήγαγε τον Ολυμπιακό και τον μεταμόρφωσε. Του έβγαλε ότι κόμπλεξ μπορεί να είχε και πλέον η ομάδα αισθάνεται πιο δυνατή. Το +28 ήταν ένα μήνυμα ακόμα ότι ο Ολυμπιακός επιστρέφει για τα καλά, Τα θεμέλια είναι δυνατά,τα εργαλεία εξαιρετικά και ο οργανισμός πάει για το ντάμπλ στην Ελλάδα και ότι παραπάνω μπορεί να κάνει στην Ευρώπη. Που μπορεί να φτάσει..Μόνο ο μπασκετικός Θεός εκει πάνω ξέρει.
