Δεν φταίμε εμείς, αλλά ο Ολυμπιακός μας που μας έχει “κακομάθει” στους αγώνες με την ΑΕΚ, να περιμένουμε νίκη και πολλά γκολ. Αλήθεια, με ποιόν παίζει ο Ολυμπιακός αυτήν την Κυριακή;
Οι ήττες από την Λάρισα και τον ΑΠΟΕΛ έγιναν. Δεν μπορούμε να “κλαίμε πάνω από το χυμένο γάλα” όπως λένε και οι Εγγλέζοι, παρά μόνο να κοιτάξουμε μπροστά. Τόσο ο κόσμος του Ολυμπιακού που αποδεδειγμένα στα δύσκολα ξέρει να ορθώνει το ανάστημά του για να προστατέψει την ομάδα από τυχόν παρατράγουδα, αλλά και οι ποδοσφαιριστές και ο προπονητής Μπέντο. Όλοι έχουν καθήκον, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να βάλουν μπρος για μία νέα αρχή.
Ποιος ο αντίπαλος μας αυτή τη Κυριακή; Είναι οι ίδιοι που τώρα ζητουν επιτακτικα για ένα “καθαρό” πρωτάθλημα αλλά έχουν “θάψει” στο πίσω μέρος του μυαλού τους τις εποχές που φρόντιζαν να το ξεφτιλίζουν με κάθε ευκαιρία, υποτιμώντας την νοημοσύνη αντιπάλων και φιλάθλων, τόσο των δικών τους, όσο και των απέναντι. Αλήθεια, πόσο τιμητική μπορεί να είναι μία διακοπή επειδή έπεσε ένα δακρυγόνο ή επειδή “τυχαία” έσβησαν τα φώτα στην Νέα Φιλαδέλφεια; Πόσο τιμή είναι να τρως εξάρες και τεσσάρες και να συνεχίζεις να “διαμαρτύρεσαι” για ένα ανάποδο πλάγιο και ένα… φτέρνισμα το οποίο δεν δόθηκε πέναλτι;
Και τέλος, είδα στα φέισμπουκ να υπάρχουν δημοσιεύσεις του στυλ Χαποέλ, ΑΕΛ και ΑΠΟΕΛ και… δοξασίες που δεν υπάρχει και ομάδα των ΚΤΕΛ. Αφενός υπενθυμίζουμε πως όταν ο Ολυμπιακός έπαιξε με αυτές τις δύο ομάδες εκείνοι έκαναν τα μπάνια τους στις κοντινές παραλίες αγνοώντας επί σειρά ετών τι θα πει “Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη” και τουλάχιστον εμείς μπορεί να χάσαμε, αλλά τουλάχιστον ΧΑΣΑΜΕ ΟΡΘΙΟΙ ΚΑΙ ΣΤΑ 90 ΛΕΠΤΑ…
Πως λοιπόν να μην θέλεις αυτή η ομάδα να φάει τουλάχιστον από τέσσερα και πάνω; Και…”έρχονται” την κατάλληλη στιγμή που ο Ολυμπιακός μας θέλει μια νίκη ουσίας και ψυχολογίας.
Καλή νίκη!
