Ο Ολυμπιακός κατάφερε να περάσει στα πλέι οφ του Γιουρόπα,με αίμα-δάκρυα(συγκίνησης) και ιδρώτα αλλά οι παθογένειες είναι εδώ και δεν μπορούν να κρυφτούν.
Πέρα απο τους τραυματισμούς που ταλαιπωρούν την ομάδα και δημιουργούν πρόβλημα εν όψει της συνέχειας(Απόλλων Λεμεσού στις 18-3 στο καταραμένο για τον Θρύλο Γ.Σ.Π), ήταν φανερό μέσα στο γήπεδο ότι η ομάδα έχει θέμα φυσικής κατάστασης και κάποιοι παίκτες δεν μπορούν να προσφέρουν. ΠΧ ο Αγκιμπού Καμαρά. Εβαλε το γκολ για το 1-2 αλλά η απόδοση του ήταν κάτω του μετρίου. Ο νεαρός είναι σκιά του καλού του εαυτού και είναι χαρακτηριστικό ότι υπήρχαν περιπτώσεις όπως αυτή του 82, όπου δεν μπόρεσε να δώσει καλά τη μπάλα στον Ρεάμπτσιουκ που ήταν κοντά του σε απόσταση ,στέλνοντας τη μπάλα πλάγιο .
Ο Μολδαβός είναι φιλότιμος αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχει την ποιότητα για το κάτι παραπάνω, Ο Λάιντνερ περιμένει αλλά και αυτός είναι στοίχημα και οι συστάσεις δεν αρκούν.
Ο Ζίνκερνάγκελ μοιάζει να κουράζεται. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχει προλάβει και να ξεκουραστεί ιδιαίτερα, έβγαλε κομμάτι της προετοιμασίας αλλά η διαχείριση του πρέπει να είναι ιδιαίτερη για να μην βγάλει τραυματισμό.
Ο Βατσλίκ είναι εξαιρετικός στο ένας εναντίον ενός, στις τοποθετήσεις του στο σετ παιχνίδι, αλλά στις εξόδους είναι κίνδυνος θάνατος ,αφού σπάνια βγαίνει .Είναι και το μόνο μείον του.
Γενικά η ομάδα μοιάζει χαμένη -μπερδεμένη. Στο Β μέρος και ειδικά μετά το 60 οι παίκτες έμοιαζε σαν να παρακαλάνε να τελειώσει το μαρτύριο. Εξαίρεση οι Μασούρας-Σισέ -Εμβιλά που το πάλεψαν πολύ και τα έδωσαν όλα. Ο Κορμπεράν θυμίζει και καλά το γράφουν κάποιοι προπονητή μπασκετ, αλλά στα μάτια μου είναι ακόμα άπειρος για τον Ολυμπιακό διότι άλλο η Χάντερσφιλντ και άλλο ο Ολυμπιακός. Για να τον κρίνουμε σωστά, ωστόσο, πρέπει να περάσει ένας γεμάτος χρόνος. Το θέμα είναι να τον βγάλει τον χρόνο.
Να σταθώ στον Μασούρα. Αυτοί που τον αποδοκίμασαν στο πρώτο ματς μάλλον όσοι έχουν μυαλό, θα το μετάνιωσαν. Οτι και να πει κανείς για τον Γιώργο είναι απλά λίγο. Θα σταθώ σε δύο λέξεις. Ολυμπιακή ψυχή. Απο αυτή που είχαν μεγάλοι παίκτες του Θρύλου.
ΥΓ: Οι μεταγραφές επιπέδου Τέγιο δεν είναι εύκολες. Ο Ισπανός και τέτοιοι παίκτες περιμένουν να είναι η ομάδα σε ομίλους είτε Τσάμπιονς, είτε Γιουρόπα για να επιλέξουν την Ελληνική ομάδα. Για αυτό …υπομονή
ΥΓ2 Ο Μαρινάκης είναι σίγουρο ότι θα πάρει πάνω του μία η δύο μεταγραφές. Δεν είναι απλά Πρόεδρος αλλά οπαδός και τα περί Νότιγχαμ και ότι αφήνει στην άκρη τον Ολυμπιακό,είναι λόγια των απέναντι.
ΥΓ3: Σαν το πέναλτι που έπρεπε να δώσει στον Σεννκεφελντ ο ρέφερι του Παναθηναικός-Σλάβια είχε ζητήσει σε ανάλογη περίπτωση ο Ελ Αραμπί σε μία φάση με τον Μανταντά κόντρα στη Μαρσέιγ. Τότε οι “ειδικοί” που γράφουν χαλιά για διάφορα πρόσωπα έλεγαν ότι τέτοια πέναλτι δεν δίνονται και κρύβονταν γιατί ήταν Ολυμπιακός . Τώρα γίνεται της παλαβής.
ΥΓ4; Εννοείται ότι όλα αυτά τα χρόνια ο Ολυμπιακός κουβαλάει την Ελλάδα στην Ευρώπη. Αλλά να βαφτίζουμε τον ΠΑΟΚ πρέσβη με μία καλή σεζόν δεν είναι απλά διαστρέβλωση αλλά βλακεία. Αλλωστε όπως και να χει για να
