Μπορεί κάποιος να γελάσει ή να πει τι γράφουν οι τύποι εδώ στο Redaroθme διαβάζοντας αυτό το κείμενο όμως είναι μία μεγάλη αλήθεια πως το ματς με τον Λεβαδειακό είναι το πιο επικίνδυνο της σεζόν ,μέχρι και το επόμενο όπως σωστά είχε πει ο Νίκος Γκάλης το 1987 μετά τη νίκη επί της Ιταλίας για το Ευρωμπάσκετ.
Ας ξεκινήσουμε απο το ..αυτονόητο του πράγματος που δεν είναι άλλο από το ότι και οι δύο “καίγονται” για τη νίκη.Η καθεμιά για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Πάμε στο δεύτερο. Το ότι στην Ξάνθη, ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός και οι δύο φάσεις που έκανε ήταν ένα φάουλ του Φορτούνη και μία κεφαλιά του ιδίου απο σέντρα του Τοροσίδη. Κακή δημιουργία γενικά από την ομάδα και έλλειψη πολλών φάσεων.
Ολα αυτά βέβαια μπορεί να πει κανείς ότι ήταν και προϊόν αποχής ενός μηνός με τις ομάδες όλες να έχουν βγει από τον ρυθμό. Το θέμα ,όμως, είναι πως τώρα που η μπάλα “καίει” όλοι πρέπει να βγάλουν τον καλό τους εαυτό και να το κάνουν άμεσα. Διότι χρόνος δεν υπάρχει και οι στόχοι τρέχουν.
Πρώτος από όλους το ξέρει ο Μαρτίνς που δεν κάθεται στιγμή ήσυχος και προσπαθεί μέσα απο τη δουλειά και με την προπόνηση αλλά και την ψυχολογία να “ξυπνήσει” τους παίκτες. Και βέβαια από κει και πέρα όλα είναι στο χέρι των παικτών. Αυτοί παίζουν στο γήπεδο. αυτοί πρέπει να βγάλουν τα κάστανα απο τη φωτιά, αυτοί θα πρέπει να υπερκεράσουν όλα τα προβλήματα και να φύγουν με διπλό από τη Βοιωτία.
