Να πω την αλήθεια, με τον Αλέφαντο δεν είχα πολλά -πολλά σε προσωπικό επίπεδο. Δύο -τρεις φορές τον πέτυχα έξω από το γήπεδο στην τελευταία του θητεία στον Ολυμπιακό και θα μου μείνει αξέχαστη μία ατάκα που είχε πει. “Στον Ολυμπιακό είναι σαν να είσαι Πρωθυπουργός”. Ολα τα υπόλοιπα ήταν από την τηλεόραση ή το Youtube. Γράφει ο Redistas.
Σήμερα βλέποντας πολλά αφιερώματα για τον Αλέφαντο, ένας δημοσιογράφος, δεν θα πω το όνομα του, είπε την πιο σωστή κουβέντα από ότι γράφτηκε και ελέχθη σήμερα.
Ο Αλέφαντος ήταν ένας Ροκ σταρ. Θα τον χαρακτήριζα κάτι σαν τον Τζίμ Μόρισον των doors. Ασυμβίβαστος. Ελεγε πάντα αυτό που πίστευε και δεν το σκεφτόταν δύο φορές. Αυθεντικός. Διόλου ψεύτικος.
Για πολλούς ήταν ο καλύτερος προπονητής στην Ελλάδα. Ο Κόκκαλης τον έστειλε ουκ ολίγες φορές να δεί παίκτες. Τον πίστευε. Και για αυτό τον τίμησε με την παρουσία του στην αυτοβιογραφία του πριν κάποια χρόνια.
Οι ατάκες του, θα μείνουν στην ιστορία. Ατάκες που τις λένε και αναφέρουν ακόμα και οι γραμματιζούμενοι.Ατάκες που σε κάθε περίπτωση θα μείνουν χαραγμένες στο μυαλό όλων μας.
Αλήθεια ήταν ο καλύτερος προπονητής; Ηταν αυτός που έφερε το 3-5-2 ή το 5-3-2 , τους τρεις στην άμυνα εν κατακλείδι; Eίχε δίκιο με τον Μαύρο και την κόντρα τους; Ηταν εγωιστής; Ηταν παράξενος;Μπορει να ήταν όλα αυτά. Το σίγουρο όμως είναι ένα. Πως ο Ολυμπιακός ήταν κάτι σαν θρησκεία για αυτόν. Και δεν τον πούλησε ποτέ .
