Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις της εποχής Μεντιλίμπαρ και όλα αυτά οφείλονται σε ένα μικρό 17 χρόνο με μυαλό 30 χρόνου..Τον Χρήστο Μουζακίτη.
Ένα παιδί που ίσως ,μετά το τέλος του αγώνα στα αποδυτήρια, και να δάκρυσε από συγκίνηση ακούγοντας το όνομα του.
Έζησε το όνειρο του ο σκληρός με το αγγελικό πρόσωπο. Και το έζησε στο έπακρο.
Δεν έβαλε γκολ αλά Γιαμαλ όπως στην προετοιμασία,δεν έκανε κάποια φάση για γκολ, δεν είναι θηρίο με τρελή εμπειρία όπως ο Ιμπόρα. Αλλά είναι οξυδερκής, μυαλωμένος και γνώστης του τι πρέπει να κάνει πριν το κάνει.
Με λίγα λόγια ο Μουζακίτης έκανε τη δουλειά που δεν μπόρεσαν να κάνουν οι Ντάνι Γκαρθία, Στάμενιτς αλλά και ο Σέρτζιο Ολιβέιρα..
Κινήθηκε στο κέντρο και αριστερά,κάλυψε πολλά χιλιόμετρα,έκανε πολλά κοψίματα,σωστές πάσες αλλά κυρίως έδωσε ενέργεια και βοήθησε ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ τον Σαντιάγκο Εσε που θα ευχαριστεί τον Θεό που του έστειλε τον “Μούζα” για συμπαίκτη.
Πρός Θεού. Δεν θέλουμε να τρελάνουμε ένα νέο παιδί..Αλλά διάολε πως να μην υποκλιθεί κανείς στο μεγαλείο του.. Πρέπει ,ωστόσο, να κρατήσουμε όλοι χαμηλά τη μπάλα ..Ήταν ένα βράδυ αποθέωσης αλλά η ζωή έχει συνέχεια.
Μέσα στην ..Μουζακίτιδα έλαμψε και ένα άλλο αστέρι..Αυτό του Κοστίνια. Ο Πορτογάλος δεξιός Μπακ αρπάζοντας την ευκαιρία, μετά τους τραυματισμούς των εξτρέμ και την μετατόπιση εκεί του Ροντινέι έβγαλε τρομερό πάθος και ποιότητα και μετά το τέλος του αγώνα ήταν ένας ευτυχισμένος άνθρωπος..Ο Πορτογάλος Ιβάν Ντραγκο,ελέω παρουσιαστικού, έκανε ένα ακόμα μεστό ματς και τώρα πια και με τους εξτρέμ να επιστρέφουν μπαίνουν ακόμα περισσότεροι μπελάδες για τον Μεντιλίμπαρ που προτιμά να έχει ευχάριστους παρά δυσάρεστους μπελάδες.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στον Τζολάκη..Η αλήθεια είναι ότι κάνει λάθη αλλά έλα που ο μπαγάσας τα διορθώνει
